Τα ποτήρια ψηλά..!

Δίπλα στο τζάκι,καπνισμένο εδώ και χρόνια,με μια φωτιά που καίει την παγωνιά του μεσσηνιακού χειμώνα,με τον ήχο της να σκεπάζει τον παγωμένο αέρα του Γερανίου..Γιατί όσο νότια και να είμαστε,το 2011 φαίνεται διάλεξε κρύα την τελευταία του ανάσα στιγμές πριν περάσει στην ιστορία..
Αλλά όσο νωθρά και να κινούνται τους τελευταίους μήνες τα πράγματα,όσον αφορά το μικρό μας ιστολόγιο,δε θα μπορούσε το 2011 να φύγει χωρίς μια τελευταία ανάρτηση για τη χρονιά που μας αποχαιρετά.

Οι απόψεις διίσταντο όσο οι πάνω λέξεις έμπαιναν σε σειρά.Και τσακώνονταν για το ύφος της ανάρτησης αυτής...
Εν αρχή ήτο το τζάκι,το κρύο και η μελαγχολία που σου αφήνει η εικόνα του άδειου χωριού.Μαζί και ο ταξιδιάρικος ήχος του Dead And Gone







Όμως μετά ήρθε το πνεύμα του κυριούλη από το Lonely Boy να κάνει αισθητή την παρουσία του στο χώρο,με αποτέλεσμα ο διχασμός περί του απαιτούμενου ύφους να είναι φυσικό κι επόμενο.
Έτσι λοιπόν,μπροστά στο αδιέξοδο που θα μπορούσε να προκύψει,με πολύ πιθανή τροπή,τη μη-ανάρτηση(!),προτιμήθηκε ο συμβιβασμός των απόψεων και των διαθέσεων.Ό,τι ακολουθήσει επομένως θα είναι ένα κράμα,ελπίζω με ..καλά μέταλλα!

Το 2011 είναι το αντικείμενο της μελέτης μας κι εδώ είμαστε για μια σύνοψη όσων έλαβαν χώρα,όχι έξω,αλλά μέσα στο blog μας.Ξεκινάμε λοιπόν,αφού πρώτα νιώσω περήφανος που το σχόλιο περί κράματος δένει άρρηκτα με την ανακήρυξη,όπως μόλις διαπίστωσα,του 2011 ως "Διεθνές Έτος Χημείας"!


Ιανουάριος του 2011.
Οι Γιορτές πλησιάζουν το τέλος τους.Οι ευχές δίνουν και παίρνουν.Κάπως έτσι ξεκινά το 2011 και για τις γραμμές του μικρού μας blog,σε ένα κείμενο με πρωταγωνιστή την ευτυχία.Ή μάλλον τον Droopy..!Ή μάλλον τον συνδυασμό τους!Έναν γλυκύτατο πανευτυχή Droopy!

"Ας μην αφήσουμε λοιπόν τις στιγμές ευτυχίας μας να πάψουν,για να καταλάβουμε ύστερα ότι όντως ήταν στιγμές ευτυχίας"

Η προσέγγιση της ευτυχίας έγινε,ο πρώτος μήνας του χρόνου κύλησε εν μέσω διαβάσματος και τότε κάπου ανάμεσα στην ανάγκη να ξεφύγουμε από το διάβασμα αλλά και επειδή τέτοιου είδους σκέψεις μας απασχολούσαν έντονα,ήρθε η ανάρτηση για το Ρομαντισμό.

Οι προβληματισμοί έντονοι,οι απαντήσεις δύσκολες και η τρίπλα πέρα για πέρα χρήσιμη.Βλέπετε μπορεί να μη φανήκαμε σίγουροι για το αν υπάρχει,αν ζει ο ρομαντισμός,έτσι υπεκφύγαμε,γράφοντας για καλό ή κακό ρομαντισμό!Μάλιστα βρέθηκαν και οι λέξεις κλειδιά.

Stars,heart,moon..Κάπου εκεί προέκυψε κι ο Σινάτρα!

Φεβρουάριος.

O Φεβρουάριος ήταν κακός μαζί μας,τα γραπτά μας δεν ήταν καλά και για αυτόν ακριβώς το λόγο..ανάρτηση πουθενά!Για αυτόν ακριβώς το φόβο,να μη μεταφερθεί η αρνητική ενέργεια από τα γραπτά στο blog..!Εκεί όμως προς τα τέλη του μήνα,μια υπενθύμιση κι ένα "Νταράαν" ήταν αρκετά,ώστε να επανέλθουμε στη δράση,με το βλέμμα μπροστά,να αναμένει την ανοιξιάτικη αύρα..

Τα όσα ακολούθησαν μάλλον ήταν μια ακόμα απομυθοποίηση όσων αλλάζουν την Άνοιξη,κυρίως "σε επίπεδο ανθρώπινων σχέσεων και αποτύπωσης αυτών με catchy ποσταρίσματα".

Αλλαγές λοιπόν.Αλλαγές,αλλαγές και.. στο Βάθος?

(  βάθος,......                                                                                    ....,βάθος)!

Μάρτιος

Άνοιξη!!

Νέα εποχή.Νέα ήθη.Νέα δεκαετία.Περάσαμε βλέπετε τα 20,όμως το 20 έμελλε να γίνει κάτι ακόμα πιο σημαντικό για μας..!True story!

Έτσι λοιπόν οι εντυπώσεις από την είσοδο στη νέα δεκαετία αποτυπώθηκαν και με ένα μαγικό τρόπο,από αυτούς που μόνο ο μπακάλης του blog εκτελεί αψόγως βεβαίως βεβαίως,φτάσαμε στο βαθυστόχαστο αγγλικό στίχο του Chris Cholides

Με πυξίδα την ποιότητα,πάντα και παντού..!!

Και κάπως έτσι φτάσαμε στο τέλος του Μάρτη.Το σημαντικό είναι ότι πέρασε η κρίσιμη ημερομηνία της 20ής του μέρας.Γιατί στις 21 όλα ήταν διαφορετικά.

Η επόμενη ανάρτηση λοιπόν δε θα μπορούσε να μην έχει τη λέξη "μάτια" στον τίτλο της.

Catch Eye Blues.Συζήτηση για μουσική και μάτια.Τόσο απλά!

Απρίλιος

Ο μήνας του Πάσχα.Και η ανάρτηση ήρθε ακριβώς πριν,με διάθεση για παιχνίδι με τις λέξεις,με πολλά ονοματικά σύνολα.Όχι για να μιλήσουμε για Γραμματική.

Αλλά για να βρούμε ακριβώς εκείνες τις λέξεις για να περιγράψουμε όλα αυτά που γίνονται 

"μέσα μας,γύρω μας,παντού"..

Μάιος, Ιούνιος

Δύο μήνες που κινήθηκαν σε μουσικά νερά με έντονη την προσμονή του αναγκαίου Καλοκαιριού.

Από τη μια η μεγάλη συναυλία των Deep Purple,από την άλλη το επικείμενο-τότε-φινάλε για την πρώτη χρονιά της ραδιοφωνικής μας τρέλας,του M.A.D. About Rock!

Ο Ιούνιος μάλιστα έκλεισε με λέξεις για την "αλήθεια".

Και με το αγαπημένο  "Truth Doesn't Make A Noise" των Stripes..

Σεπτέμβριος

Μετά από μια άκρως ταξιδιάρικη στη σκέψη και στο χάρτη ανάρτηση του Ιουλίου,το ημερολόγιο έγραψε 9 Σεπτεμβρίου,προκειμένου μετά από απουσία 123456789 ημερών,οι Kasabian να ξεκινήσουν την ανάρτηση εκείνη με το καταπληκτικό-και ημερών τότε- Days Are Forgotten.

Το ζητούμενο ήταν η σοβαρότητα,μετά από μια άκρως αμφιλεγόμενη ανάρτηση γεμάτη διάθεση για παραφιλολογία.Υπήρχε κι ένα τεστ.Έτσι απλά!

Μάλιστα οι τελευταίες γραμμές πήγαιναν κάπως έτσι:

"Θα επανορθώσουμε με ουσιαστική ανάρτηση σύντομα..Εξάλλου,το κενό ήταν τόσο μεγάλο από την τελευταία ανάρτηση που θέλουμε λίγο χρόνο για να επανέλθουμε σοβαροί(?) και με ώριμους προβληματισμούς.
Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά που ταυτίστηκαν στο πέρας του χρόνου με το V for Ven-delta!"


Τούτα εγράφησαν σχεδόν 4 μήνες πριν.Η υπόσχεση περί ουσιαστικής ανάρτησης ελπίζω να υλοποιείται στη σημερινή έστω και σε ένα μικρό ποσοστό!
Όσο για τους σοβαρούς και ώριμους προβληματισμούς,είναι η πρώτη μας ευχή για το νέο έτος.

Οι υπόλοιπες,είναι οι καλύτερες και ομορφότερες ευχές για υγεία,χαρά,ευτυχία και όσο το δυνατόν περισσότερες αφορμές για χαμόγελα.
Από το 2011 κρατήστε όσο είναι δυνατόν τις στιγμές που γελάσατε,χαμογελάσατε,αισθανθήκατε κάτι καλό να κινείται στην ψυχή σας.Ο κόσμος μας δεν είναι ιδανικός,τα προβλήματα ζουν ανάμεσά μας κι εμείς ζούμε ανάμεσα στα προβλήματα μας.Ο καθένας ανάμεσα στα δικά του.Όμως το παντοδύναμο ανθρώπινο πνεύμα μπορεί μαζί με την ψυχή μας να μας κάνει δυνατούς,ώριμους και ωραίους ανθρώπους.
Για τις μέρες αυτές,να τρώτε καλά,να ακούτε καλή μουσική και να...ξεχάσετε έστω για λίγο τις μέρες που σας ταλαιπωρούν.Το λένε οι Kasabian.Κάτι θα ξέρουν οι Βρετανοί φίλοι μας!

Σηκώστε τα ποτήρια..Στην υγειά μας!

Καλή χρονιά σε όλους!



Υ.Γ: Ευχάριστη έκπληξη ο καταιγισμός ελληνικών σχολίων κάτω από το τραγούδι..!

Χρειάζεται σοβαρότητα.

Βασικά...Καλησπέρα σας.Καλησπέρα και...Χαίρεται!Τα χρόνια πέρασαν,εμπειρίες βιώθηκαν,οι σκέψεις ωρίμασαν σαν το παλιό καλό κρασί και πλέον,ύστερα από απουσία 12345678 ημερών δημοσίευσης είμαστε πάλι εδώ..

Βέβαια,μετά το σχολιασμό περί ωρίμανσης που εντελώς απερίσκεπτα κάναμε πιο πάνω,η ευθύνη αυξάνεται,το βάρος της γίνεται ολοένα και πιο κοπιαστικό στις γυμνασμένες-από τις ατέλειωτες ώρες ρακέτας-πλάτες μας..Άραγε,θα το αντέξουμε?Ή μήπως να ρίξουμε το επίπεδο,ώστε να αποκατασταθεί η τάξη στις συνηθισμένες παραφιλολογίες του blog μας?!Ο ιατροδικαστής θα απαντήσει στο κρίσιμον ερώτημα(ν) που μόλις ετέθη..!!




Ξεκινάμε..Οι παλιές μέρες μπλογκικής αθωότητας ξεχάστηκαν...
Επανερχόμαστε δυναμικά στα δρώμενα με super bonus για εσάς που θα διαβάσετε την ανάρτηση για τα επόμενα 12 λεπτά!Έχουμε ΤΕΣΤ..!!!!
Μην τρομάζετε..Ένα αθώο,λιτό και απέριττο τεστ είναι αυτό.Επιστρατεύστε την ειλικρίνεια σας και όοοολα θα πάνε καλά!

Αρχικά,σας δίνονται οι λέξεις: Μπρατσάκι,Καφές,Βατραχοπέδιλο,Ζάρι,Ρακέτα.Πρέπει να τις κατατάξετε,γράφοντας από την πλέον αγαπημένη σας λέξη προς τη λιγότερο συμπαθή.Και επειδή δεν είμεθα του δημοτικού,αλλά θέλουμε στοχευμένα αποτελέσματα,σας υποδηλώνονται εξαρχής οι σημασίες των λέξεων,ώστε να διευκολυνθεί η κατάταξη,από τη μεγαλύτερη ως τη μικρότερη αλήθεια της ζωής σας:

Μπρατσάκι :Στο ασυνείδητο,υποσυνείδητο και συνειδητό υποδηλώνει το αν ξέρετε να κολυμπάτε.
Καφές :Στο υποσυνείδητο και το συνειδητό υποδηλώνει πώς θα περιγράφατε τη φοιτητική σας ζωή
Βατραχοπέδιλο :Δεν υποδηλώνει τίποτα.
Ζάρι :Υποδηλώνει ότι δεν ξέρετε τάβλι.
Ρακέτα :Υποδηλώνει πώς βλέπετε το διάλογο.


Συνεχίζουμε.Σας δίνονται οι αριθμοί 8, 17, 65, 1, 0.
Ζητούμενο  να τους κατατάξετε από τον μικρότερο στο μεγαλύτερο.Το βήμα αυτό του τεστ,υποδηλώνει αν το απολυτήριο δημοτικού σας είναι πλαστό ή όχι.Επίσης ο αριθμός που κοιτάξατε περισσότερο υποδηλώνει τον αριθμό μαθημάτων που χρωστάτε.

Επόμενο βήμα.Σας δίνονται τα εξής χρώματα:Μπεζ,Φούξια,Σιέλ,Κεραμέρυθρο,Μαύρο.Συμπληρώστε ένα-το τονίζω ένα- μόνο όνομα δίπλα σε κάθε χρώμα!
Οι σημασίες ακριβώς κάτω!

Μπεζ:Ένα άτομο που δε θα ξεχάσεις ποτέ.
Φούξια:Η καλύτερη σου φίλη.
Σιέλ:Δε μας νοιάζει.
Μαύρο:Ένα άτομο που σε φοβίζει.

Παραλείψαμε το κεραμέρυθρο.Είναι το άτομο κλειδί.Αυτό που καθορίζει τα πάντα στη ζωή σου.Το κόκκινο που γίνεται κεραμιδί και αντίστροφα(δηλαδή το κεραμιδί που γίνεται κόκκινο,υποδηλώνει ένα άτομο,σημαντικό για εσάς,με ισχυρή προσωπικότητα,μεγάλη επιρροή πάνω σας αλλά κυρίως ένα άτομο...που δεν ξέρει να ντύνεται.


Έτσι ολοκληρώνεται το τεστ.Και αναρωτιέστε..Μα είναι δυνατόν?Ότι τί δηλαδή?Είναι αυτό super bonus που το διάβασα στα πρώτα 12 λεπτά της ανάρτησης?
Και μόνοι σας δώσατε την απάντηση.Ήταν η τιμωρία σας,για όλους εσάς που μην έχοντας τι να κάνετε,κάνατε το μοιραίο λάθος να μπείτε σε αυτό το μπλογκ.
Μην αγανακτείτε φίλτατοι!Και κυρίως μην ψάχνετε για εκδίκηση*.
Θα επανορθώσουμε με ουσιαστική ανάρτηση σύντομα..Εξάλλου,το κενό ήταν τόσο μεγάλο από την τελευταία ανάρτηση που θέλουμε λίγο χρόνο για να επανέλθουμε σοβαροί(?) και με ώριμους προβληματισμούς.
Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά που ταυτίστηκαν στο πέρας του χρόνου με το V for Ven-delta!



Πες τα Τεό..!

Υ.Γ: * "Εκδίκηση".Λέξη κλειδί για επόμενη ανάρτηση,κατόπιν σχετικής παραγγελιάς.

Όνειρο θερινής νυκτός..

Μιας και αύριο είναι προγραμματισμένη η..κάθοδος προς τον αγαπημένο καλοκαιρινό Νότο,πρέπει η σημερινή ανάρτηση-επιστροφή να συνταχθεί προς τιμήν του Φιλωτιανού ίντερνετ.Ήταν πραγματικό αποκούμπι,στον καυτό Βορρά της Ελλάδας,στη Δυτική Μακεδονία,εδώ που η θάλασσα είναι και φαντάζει μακρινή,με την απαραίτητη σε μέρες καύσωνα δροσιά της να γίνεται αισθητή μόνο σε κάποιο όνειρό μας.





Τα χρόνια περνούν,οι επισκέψεις στις ρίζες μας γίνονται όπως πάντα στον Ιούλιο,τα συναισθήματα ποικίλουν.Ένα χρόνο πριν,μέσω του νεογέννητου τότε blog-ακίου μας μιλούσαμε για αυτές τις ρίζες.Που τόσο συγκινούν,τόσο σου δημιουργούν ένα κλίμα νοσταλγικής αναζήτησης ονομάτων,τόπων μακρινών,συνηθειών που έρχονται από μια άλλη καθημερινότητα βγαλμένη από δεκαετίες πίσω στο 1920.

Κάπου εδώ η συγγραφή της ανάρτησης κόβεται στη μέση και χωρίς την επινόηση κάποιας κατάστασης προς δικαιολόγηση της μεταστροφής κλίματος και ατμόσφαιρας,συνεχίζεται μετά από μισή ώρα,περνώντας από το νοσταλγικό σε πιο εύθυμο γράψιμο..!
Γιατί όπως και να το κάνουμε,ο Νότος μας ταιριάζει πιο πολύ ειδικά όταν ο υδράργυρος βαράει κόκκινο.Μεταξύ Νότου και Βορρά ζει ένα μεγάλο ταξίδι,δέκα και πλέον ωρών,άκρως κουραστικό κάτω από τους ήλιους των διάφορων νομών που θα διασχίσουμε..

Ας επινοήσουμε λοιπόν ένα άλλο ταξίδι,περισσότερο δροσερό,λιγότερο όμως χειροπιαστό.Ένα ταξίδι του νου,ένα ταξίδι της σκέψης,χωρίς αποστάσεις,χωρίς προορισμό,επειδή η σκέψη μας είναι ταξιδιάρα και φυσικά επειδή ένα τέτοιο ταξίδι δεν κοστίζει!
Το ταξίδι ξεκινά μήνες πριν,οι εικόνες έρχονται η μία μετά την άλλη στα μάτια σου και ξαφνικά ένα ντόμινο εικόνων/αναμνήσεων ξεδιπλώνεται μπροστά σου.Ο συνταξιδιώτης σου γνωστός,συναισθήματα και σκέψεις που θα τροφοδοτήσουν το μέσο για το ταξίδι πανέτοιμα,τα καλύτερα διαθέσιμα,διάθεση όταν μαθαίνεις λεπτό προς λεπτό τον συνταξιδιώτη σου διαρκώς ανανεούμενη.Τα απαραίτητα υπάρχουν.Το ταξίδι ξεκινά.

Και όσο η σκέψη τρέχει και το ταξίδι εξελίσσεται,διαπιστώνεις πως κάθε φορά ο προορισμός ανανεώνεται και γίνεται όλο και καλύτερος,όλο και υψηλότερος,τόσο που πια χάνεις το ενδιαφέρον σου,δεν έχεις άγχος για αυτόν και έτσι δε σκέφτεσαι τίποτα άλλο,παρά αφήνεσαι στα του ταξιδιού.Τα χιλιόμετρα της σκέψης συνεχίζονται,τα μονοπάτια διαρκώς ομορφαίνουν και γρήγορα συνειδητοποιείς ότι είναι το πιο όμορφο ταξίδι που έχεις κάνει!



Γεμάτος ενθουσιασμό με τα θετικά σου συναισθήματα να διαδέχονται το ένα το άλλο όμως προβληματίζεσαι.Λες δε μπορεί.Όλα είναι τόσο όμορφα,τόσο μοναδικά.Λεπτό προς λεπτό.Χιλιόμετρο προς χιλιόμετρο..

-Μήπως δεν είναι πραγματικότητα?

-Μήπως είναι όνειρο?

-Μήπως....?!

Κι όμως!Δεν είναι.Μπορεί να ξεκίνησε ως ένα ταξίδι νοερό με μέσο τη σκέψη,στην πραγματικότητα όμως είναι ..αληθινό.Αληθινό αλλά και με κάθε επιθετικό προσδιορισμό που αποδώσαμε προηγουμένως στην περιγραφή του ταξιδιού.Πανέμορφο.Μοναδικό.Γεμάτο συναισθήματα.Όσο για τις σκέψεις?
Οι σκέψεις και το μυαλό ακολουθούν στο πίσω κάθισμα,άνετες και βολικές,μιας και τώρα σε αυτό το πραγματικό ταξίδι,μέσο είναι τα μάτια.Που τόσα βλέπουν,τόσα λένε και τόσα σημαίνουν.

Ένα ταξίδι όνειρο,όχι ένα όνειρο-ταξίδι.Ένα ταξίδι ονειρικό.Και όχι ένα ταξιδιάρικο όνειρο.Το ομορφότερο σου.Το πολυτιμότερό σου.



Και όλα αυτά συνεχίζονται σε μια νύχτα σαν και αυτή.Με ξάστερο ουρανό και διάθεση που μόνο άγρια δεν είναι..Ας κάνουμε όμως μια εξαίρεση ως προς την αγριότητα απλά και μόνο για να συνδεθεί με το αποψινό μεγάλο live του ΟΑΚΑ..

Καλό μας ταξίδι!

Truth doesn't(?) make a noise!

Ανοίγεις browser,πηγαίνεις στη γραμμή διευθύνσεων,πατάς google και γράφεις "αλήθεια".Η μηχανή αναζήτησης το επόμενο κλάσμα δευτερολέπτου φανερώνει τα τόσα αποτελέσματα και μέσω του Βικιλεξικού στην οθόνη σου προβάλλεται η ετυμολογία και οι σημασίες της λέξης.



Αλήθεια λοιπόν.

Α στερητικό και λήθη."Ως παράγωγο του «ἀληθής» θα σήμαινε ακριβώς την κατάσταση που τα πράγματα δεν έχουν ξεχαστεί, είναι γνωστά ή φανερά, άρα είναι πραγματικά.Εναλλακτικά:καθετί που συμφωνεί με την πραγματικότητα, αυτό που όντως συνέβη ή συμβαίνει ή είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα συμβεί."

Θα μου πείτε,χρειαζόταν η παραπομπή στο Βίκι για να "συλλάβουμε" την έννοια της αλήθειας?Προφανώς όχι,μιας και διαισθητικά έστω το νόημα της λέξης αγγίζεται και με το παραπάνω.Ωστόσο με τον ορισμό λεξικού και την απαιτούμενη ακρίβειά του,μπορούμε να πλησιάσουμε σιγά σιγά στην κρίση μιας κατάστασης ως αληθούς.

Α στερητικό και λήθη.Πράγματα που δεν έχουν ξεχαστεί.Εδώ επικαλούμαστε την αντιθετοαντιστροφή.Δηλαδή μπορείς να προσεγγίσεις την αλήθεια,όταν εν αντιθέσει με τη γενικότερη κατάσταση μνήμης των υπολοίπων,καταφέρνεις να θυμάσαι "όσα ΨΕΥΤΙΚΑ συνέβησαν και ΞΕΧΑΣΤΗΚΑΝ".Το γιατί ξεχάστηκαν είναι άλλη συζήτηση,που σίγουρα θα περιλαμβάνει λέξεις όπως "εσκεμμένος","δόλος","συμφέρον",αλλά και "τυχαία","συγκυρία".
Κατά τη δεύτερη εναλλακτική ερμηνεία,πλησιάζουμε την αλήθεια όταν μέσω της κρίσης μας μπορούμε να αποδείξουμε "αυτό που όντως συνέβη,συμβαίνει,θα συμβεί".Και όχι μόνο την κρίση μας.Αλλά και την κρίση άλλων προσώπων,όχι λόγω προσωπολατρείας ή ευλαβικής εμπιστοσύνης αλλά επειδή όντως η κρίση του εκάστοτε άλλου προσώπου είναι λογική,πατάει σε στέρεα συλλογιστική βάση.
Αναζητώντας τέτοια πρόσωπα που να συλλογίζονται αληθινά ή καταστάσεις που είναι αληθινές,σκέφτεσαι προσεκτικά τις πιθανότητες που έχεις η αναζήτησή σου να είναι επιτυχής.Μα δε θα υπάρχει ένα πρόσωπο που με τον τεκμηριωμένο λόγο του να σου εμπνέει αλήθεια?Ένα πρόσωπο που αποδεδειγμένα όταν συλλογάται,είναι τόσο εύστοχος που αξίζει μόνο και μόνο για αυτό,η απονομή του τίτλου της "αυθεντίας".Ένα άτομο με ..τόσο αληθινό προβληματισμό..



Ουδέν περαιτέρω σχόλιο.Δε χρειάζεται.Γιατί ούτε λήθη έχουμε,ούτε όσα πραγματικά συνέβαιναν τόσα χρόνια ξεχάστηκαν.Η ουσία είναι μία.Ένα πρότυπο κατέρρευσε συμπαρασύροντας μαζί του ακόμα μια διέξοδο προς το φως της αλήθειας!Κρίμα.
Ανεπιτυχής η πρώτη αναζήτηση αλήθειας.
Αλλά δεν το βάζουμε κάτω και ξαναπροσπαθούμε.

Πού να αναζητήσουμε αλήθεια..?Δύσκολο ερώτημα.Προφανή αντιπαραδείγματα.
Πολιτικοί με αλήθεια?Είδος προς εξαφάνιση..Μου ακούστηκε εξάλλου σαν "Μακαρόνια με σάλτσα" ένα πράγμα!
Άνθρωποι με αλήθεια?Υπάρχουν.Όχι με την "αληθινή εκδοχή,also known as (γαπ)αλήθεια".Με την κανονική έννοια.Αληθινοί άνθρωποι.Κι επειδή υπάρχουν είναι ευχής έργον να είναι στη ζωή σου,στην καθημερινότητά σου.Κάποτε το είχαμε αναφέρει,πως αργά ή γρήγορα το ψέμα στην ανθρώπινη ζωή αποκαλύπτεται τόσο έντονα που η ΑΛΗΘΕΙΑ όπου υπάρχει λάμπει κραυγαλέα και χαμογελάς.

Όμως επειδή δεν είναι αυτονόητη η παρουσία δίπλα σας αληθινών προσώπων,πρέπει να εμβαθύνουμε κι άλλο την αναζήτησή μας,ώστε να βρουμε κάτι γενικότερα αποδεκτό αληθές.Κάποια εγγύηση.Κάτι που δε θα σε απογοητεύσει για την απουσία αλήθειας του τόσο εύκολα.Ίσως το κάνει κάποια στιγμή,αλλά όχι για να σε απογοητεύσει φθηνά,αλλά για να αφήσει τα πρωτεία αλήθειας σε κάτι που αποδεδειγμένα ισχύει και είναι αληθές.Είναι μια ακολουθία διαδοχικών αληθινών καταστάσεων καθεμία από τις οποίες έρχεται στο προσκήνιο όχι ανταγωνιστικά προς την προηγούμενη αλλά για να παίξει το δικό της κρίσιμο ρόλο στη γνώση της αλήθειας.Κι έχοντας κάνει μια τέτοια εισαγωγή,δε θα μπορούσα παρά να αναφέρομαι σε όλα αυτά τα αυστηρά αποδεδειγμένα,τα τόσο ακριβή,τα τόσο συνεπή με την αλήθεια,που σου δείχνουν το δρόμο και ξέρεις τις περισσότερες φορές..ότι τουλάχιστον δεν είναι ψέμα:Μαθηματικά.Ας μην παραπονιέμαι λοιπόν που καίγομαι τόσες μέρες.Το αίσθημα ικανοποίησης εξάλλου όταν κατορθώνεις να συγκετρωθείς και να κοπιάσεις μαθηματικά έχει τη δική του φάση!




Truth doesn't make a noise.Ή μήπως όχι..?!

Φινάλε υπάρχουν..!

Κάθε σεζόν ανεξάρτητα από το είδος της έχει μια αρχή,μία μέση και φυσικά ένα φινάλε..!Αναπόφευκτο,νομοτελειακό και ποικιλόμορφο..Βλέπετε σεζόν από σεζόν διαφέρει,όπως εξάλλου διαφέρουν οι σκέψεις σου όσο πλησιάζεις προς το φινάλε.Αυτό το πονηρό που σκόπιμα διάλεξε να βρίσκεται στο τέλος κάθε κατάστασης για να κερδίζει τις εντυπώσεις,τα εντονότερα συναισθήματα και ασφαλώς τη δόξα,μένοντας σαν τελευταίο πλάνο στο φιλμ του χρόνου..

Διαφέρουν οι σκέψεις και τα συναισθήματα σε κάθε φινάλε.Και το είδος τους εξαρτάται ασφαλώς από την αρχή και το τέλος της εκάστοτε κατάστασης και από το αν όσα διαδραματίστηκαν σε κάνουν να θέλεις ή να μη θέλεις το φινάλε!
Άλλοτε το περιμένεις σα λύτρωση με τα χέρια στον ουρανό και το κλισέ "Άντε να τελειώνουμε Παναγία μου!Φτάνει πια" να ξεστομίζεται εναγωνίως.
Άλλοτε το περιμένεις γνωρίζοντας πως είναι φυσιολογικό να συμβαίνει,αν και δε σε παρηγορεί τόσο,μιας και η αρχή και η μέση σε γέμισαν,ευχαριστήθηκες βρε αδερφέ,γέλασες με την ψυχή σου,το έζησες!!

Στην πρώτη περίπτωση "άλλοτε" το μυαλό επικαλείται διάφορα πραγματικά περιστατικά της ζωής που όλοι μας πιθανόν να έχουμε ζήσει.Όλοι περιμέναμε ίσως κάτι να τελειώσει επιτέλους,για προφανείς λόγους και συνειρμούς,που έκαναν το "κάτι" ανεπιθύμητο.Ωστόσο δεν είμαστε εδώ για να πέσουμε,μιας και άλλα σχετιζόμενα με τις σπουδές μας ζητήματα φροντίζουν για αυτό!Ας μη βάλουμε κι εμείς λοιπόν το χεράκι μας,ας ξεχάσουμε τη γεμάτη αρνητική ενέργεια πρώτη περίπτωση.Βράδυ είναι!

Και ας περάσουμε στη δεύτερη.Παραδείγματα τόσα πολλά.Αντιθέσεις με την πρώτη περίπτωση τόσο τρανταχτές!Με σημαντικότερη τη διαφορά στην εξέλιξη τους!What I'm trying to say είναι η διαφορά στο σχήμα "ανεπιθύμητη κατάσταση-επιθυμητό,αναγκαίο το φινάλε" και τούμπαλιν!(Και αγγλικό και τούμπαλιν στην ίδια φράση..Έκπληξη!)

Ένα τέτοιο(τούμπαλιν!) φινάλε για να γίνει και πιο πρακτικό το κείμενο,πρόκειται να γίνει τις επόμενες 10-20 μέρες και θα έχει άκρως ραδιοφωνική φύση,μιας και η σεζόν στα του Πανεπιστημίου πλησιάζει προς φινάλε,παρασύροντας μαζί της και τη φωνή του,τον Up FM.Μια χρονιά γεμάτη θα φτάσει στο τέλος και για το "M.A.D. About Rock" λοιπόν..!Και όχι δεν είναι αυτή την Πέμπτη,δε γράφω για να κάνω εισαγωγή της γενικής μας ραδιοφωνικής αποφώνησης.Απλά παίρνω αφορμή από μια διαδικασία τόσο ευχάριστη που επαναλαμβάνεται και απόψε,ψάχνοντας τη μουσική μας για την ερχόμενη εκπομπή.Γιατί απλά συνειδητοποίησα ότι μετά από εκατοντάδες τραγούδια,δεκάδες albums και καλλιτέχνες που πέρασαν από auditions παραμονές Πέμπτης για να κερδίσουν μια θέση στην κονσόλα της Χρυσοθάλειας,όσο πλησιάζουμε στην τελευταία εκπομπή η επιλογή είναι όλο και πιο δύσκολη!

Να βάλουμε κάτι δυνατό?Να βάλουμε κάτι προσωπικό αγαπημένο?Να βάλουμε κάτι πιο παιχνιδιάρικο να ταιριάζει και με την καλοκαιρινή διάθεση?!Μεγάλο το δίλημμα..!
Και προσπαθώντας να αποφασίσω,κάθε υποψήφιο μου φέρνει ένα συνειρμό σχετικό με τη ραδιοφωνική χρονιά που πέρασε,κάποια στιγμή αξιομνημόνευτη για το απρόοπτο που ζήσαμε με τα ακουστικά φορεμένα,κάποια άλλη για την ατάκα που ακούστηκε,για τον εκάστοτε καλεσμένο που έβαλε τη δική του πολύ ξεχωριστή πινελιά για,για,...,για!Είναι τόσα πολλά,ανθολόγιο των οποίων μπορεί να παρουσιαστεί στην τελευταία τελευταία Πέμπτη του M.A.D.Για φέτος..!

Η ώρα πέρασε,οι γραμμές αυξήθηκαν και οι εκκρεμότητες πλέον είναι δύο.
Πριν εκκρεμούσε η επιλογή ασμάτων για την εκπομπούλα μας.
Τώρα εκκρεμεί τραγούδι για φινάλε της ανάρτησης,μιας και συνειδητοποίησα την απουσία ήχου εώς τώρα.
Όπως κάθε φινάλε,έτσι και αυτό της ανάρτησης τίθεται στην κρίση όλων υμών και ημών,με μεγάλη προσωπική αγωνία για το αν η..κρίση σας θα το κατατάξει στην πρώτη ή τη δεύτερη περίπτωση "άλλοτε".Οι κίνδυνοι δεν μπορούν να περιγραφούν με τρόπο ή ένδειξη συγκεκριμένη..!!


Αν τελικά είναι από τα..δεύτερα φινάλε,θα το καταλάβω.



Αν πια είναι από τα πρώτα,απλά δείξτε κατανόηση.Μαθηματικά είναι αυτά!

Καλοκαίρι.Ικανό και αναγκαίο..!

Είναι από τις στιγμές εσωτερικής πάλης,αυτές που σε βρίσκουν ανάμεσα σε δύο επιλογές-προοπτικές,όχι τόσο κρίσιμες ώστε να κρίνουν την έκβαση μιας σοβαρής υπόθεσης,αλλά τόσο ώστε να αποφασίζουν τι θα κάνεις τα επόμενα λεπτά κι ενώ-επιτέλους-η δροσιά αρχίζει να γίνεται αισθητή στο μπαλκόνι σου..


Δύο κόσμοι,δύο εποχές,δύο διαφορετικές καταστάσεις συγκρούονται..Η μία είναι χαλαρή,ταξιδιάρα,κατάλληλη για να κυλίσει ήρεμα το βράδυ σου μέχρι να χαθείς στο μαξιλάρι σου..Η άλλη είναι πιο συνετή κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον,πιο ορθολογική και ίσως σου προσφέρει μια μεσοπρόθεσμη ηρεμία,αφού θα είσαι εντάξει με τις υποχρεώσεις σου.

Από τη μία σκέφτεσαι πως μια επιστροφή με ανάρτηση στο ομολογουμένως παραμελημένο blogακι σου θα σου προσφέρει ηθική ικανοποίηση μιας κι έχεις τύψεις απέναντι του,θα σε χαλαρώσει,θα αφήσει το μυαλό σου να ξεφύγει από τη λογική της εξεταστ...Όχι.Δεν έπρεπε να το πω.Αλλά θα μου πείτε η αναφορά σε "αυτήν" θα ήταν αναγκαία,μιας και το αντίπαλον δέος της χαλαρότητας και της ταξιδιάρικης ηρεμίας για απόψε το βράδυ,είναι το διάβασμα.Που θα σου εξασφαλίσει τη "μεσοπρόθεσμη ηρεμία" αν προλάβεις και διαβάσεις σημαντικό κομμάτι της ύλης παραμονές της κάθε εξέτασης..

"Λίγο ακόμα,αντέχεις μέχρι να κοιμηθείς να βγάλεις άλλο ένα κεφαλαιάκι,έλα μην τα παρατάς!"...!

Αυτή είναι η φωνή προς υπεράσπιση του.."αντίπαλου δέους".Όμως κάπου εκεί στο καθιερωμένο ρολάρισμα της αρχικής σελίδας ένας άλλος ήχος ξεφυτρώνει,ομολογουμένως καλύτερος από την ορθολογική(σπαστική,ναι!) φωνή υπεράσπισης!



Κι εκεί συνειδητοποιείς πως όλα συνηγορούν στον "άλλο κόσμο"..Με την καλοκαιρινή ένδυση,την πιο χαλαρή,που δεν την καταλαβαίνεις μόνο από την ενοχλητική όσο διαβάζεις ζέστη που σου δημιουργεί πονοκέφαλο.Συνειδητοποιείς πως μπροστά σου απλώνεται μια θάλασσα,τόσο ελκυστική όπου κι αν βρίσκεται γεωγραφικά..Άσχετα που για να τη φτάσεις πρέπει πρώτα να διασχίσεις το "βουνό" της "ονόματα δε λέμε" περιόδου!

Και εκεί παίρνεις μια βαθιά ανάσα,ξέροντας,περισσότερο ελπίζοντας,πως η εξεταστική είναι απλά ένα λοφάκι,μπροστά στα ..δύσβατα βουνά του χειμώνα,τα γεμάτα στιγμές ψυχολογικής,ηθικής,πνευματικής επίθεσης που δέχεσαι στην Ελλάδα του 2011..Επίθεση καθημερινή,δοκιμασία νεύρων τόσο πιεστική,εξάντληση υπομονής διαρκώς ανοδική..Και ακόμα περισσότερο ελπίζοντας το καλοκαίρι να σου χαρίσει κάποιες στιγμές διαφορετικής φύσεως έντασης,καλώς εννοούμενης,κάποιες νότες πιο ξέγνοιαστες κι αισιόδοξες.
Ένα καλοκαίρι πάντα είναι καλό κι ευπρόσδεκτο.Το συγκεκριμένο όμως είναι αναγκαίο.Όχι γιατί η Ελλάδα του 2011 θα αλλάξει ως δια μαγείας,αλλά επειδή έστω και σε επίπεδο ψυχολογίας κάπως θα ξεχαστείς.

Για το καλοκαίρι αυτό έχουμε μέρες να πούμε..Και θα πούμε.Όμως λίγο πριν το τέλος,πηγαίνω ένα χρόνο πίσω,όταν το blogακι δεν υπήρχε ούτε σαν ιδέα!Κοντεύει λοιπόν να κλείσει χρόνο,Θα αρχίσει και να..βγάζει δοντάκια για όσα κακώς κείμενα παρατηρούνται,για όσα ενοχλητικά ενισχύουν τον πιθανό μας πονοκέφαλο και..για όσους καθηγητές μας θα είναι "ατακτούληδες" στα θέματα τους!Το τελευταίο,μάλλον είναι αστεϊσμός.Γίνονται τέτοιες αταξίες?Πιπέρι!

Για το τέλος,εντελώς ασυνήθιστο μουσικό φινάλε.Έτσι είναι αυτά.Τα απρόβλεπτα του Ιουνίου!Καλό βράδυ,καλή πρόοδο..και ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...!!

Η σειρά των Purple....!

Χρόνια πολλά λοιπόν!Χριστός Ανέστη!
Είθε οι Άγιες μέρες να έφεραν στον καθένα την ανάσταση που πιθανόν προσδοκούσε.Και φυσικά οι διακοπές να σας γέμισαν τις μπαταρίες με...φαγητό,ποτό και καλή διάθεση!





Επιστρέφουμε στην καθημερινότητά μας εντός κι εκτός blog,αφού βεβαίως πρώτα ευχηθούμε έναν καλό μήνα,προάγγελο της καλοκαιρινής σεζόν..!
Τα θέματα τρέχουν,ποικίλου ενδιαφέροντος,ποικίλης διάθεσης και φυσικά με διαφορετικής φύσης προβληματισμό για κάθε ζήτημα..

Να γράψουμε για Πρωτομαγιά,λουλούδια και πουλάκια κελαηδιστά?Δεν είμεθα τόσο ψημένοι..

Να γράψουμε για τον τελικό του Σαββάτου?Θα νευριάσουμε που μας @#$%^&*σαν τη χαρά οι κλασσικοί επικίνδυνοι..

Να γράψουμε για μουσικές αναμνήσεις?Βρε λέτε?Γουάη νατ?Ε?Για πάμε λοιπόν με μια σκέψη λίιιιγο πίσω.Όχι πολύ.Κάναν χρόνο.Βασικά ακριβώς ένα χρόνο και δύο μέρες.
Γήπεδο Απόλλωνα,περιοχή Περιβόλα,κάτι τέτοιο.30 Απριλίου 2010..Πρωταγωνιστές κάτι Αγγλόπουλα εκ του Μάντσεστερ ορμώμενα!Μπροστάρης ο Τιμ ο Μπουθ που ξαναέρχεται 6-8 Μάη στην Ελλάδα.Όνομα:James.Password:Senorita.

Ok.Το τραγούδι που μας "επέτρεψε" την εγκεφαλική-ψυχική είσοδο στο κλίμα της συναυλίας.Ε δεν ήμαστε και έτοιμοι.Τραγουδούσαμε κιόλας.Άρα?Βίντεο δεν υπάρχει.
Αμαρτία,το παραδέχομαι..Κρίμα μεγάλο να μην έχουμε την live in Patras εκτέλεση στο αρχείο μας..Πείτε κι εσείς κάτι!Κάτι για την περίσταση.Ή τελοσπάντων όποια περίσταση προαιρείσθε.Απλά πείτε κάτι!



Στιγμή μαγική αν και ομολογουμένως δεν περιμέναμε να μας συναρπάσει τόσο..Αλλά λίγο η εκφραστικότητα του ερμηνευτή,λίγο η χαρά που ψιλοξέραμε τους στίχους,πολύ τα εκατοντάδες φωτάκια από φλας και κάμερες γενικότερα,όλα στο βαθμό τους μας μάγεψαν..Και τα καλύτερα μόλις είχαν ξεκινήσει..
Κι εκεί ακριβώς έρχεται η επίδειξη των χορευτικών ικανοτήτων του Τιμ Μπουθ.Χορευταράς αυτός,χορευτικό και το τραγούδι!





Όμως κάθε συγκρότημα που σέβεται τον εαυτό του και τη δόξα του,δεν πρέπει να το παίξει λίγο δύσκολο?Ότι φεύγουν,κλείνουν το πρόγραμμα και μόοονο με σκληρά παρακάλια από το κοινό θα καταδεχθούν να επιστρέψουν επί σκηνής?
Μουφίτσες ας μας επιτραπεί η έκφραση.Αφού τα καλύτερα άσματα δεν τα είπατε ακόμα και τα κρατάτε για φινάλε βρε τρελοαγγλόπουλα,πλάκα μας κάνετε?!

Οk.Σας δικαιολογώ,μιας και όοοολοι το κάνουν.
Γιατί σου λένε,"James είμαστε,εδώ το κάνει κι η...Κελεκίδου,εμείς τίποτα?!"
Σχετικό βίδεο υπάρχει με το παρακάλι,το οποίο διήρκεσε 2,5 περίπου λεπτά της ώρας.Αλλά το προσπερνώ,γιατί η επάνοδος ήταν μοναδική.Με ένα τραγούδι soulful που λένε και οι Άγγλοι.Που αν μη τί άλλο προσφέρεται για αλληλεπίδραση με το κοινό..

"Δικόοοοοοοοο σας.......!"



Ωραίες αναμνήσεις,ωραία συναυλία,ωραία τα πάντα.Ας ελπίσουμε ότι και η...βαθιά πορφύρα της Classic Rock σκηνής στις 21 του μήνα θα μας συναρπάσει εξίσου.
Όχι τίποτα άλλο..Να έχουμε να γράφουμε-εφόσον υπάρχει και τότε το ταπεινό μας μπλογκάκι- του χρόνου το Μάη για μια υπέροχη μουσική βραδιά,με μια ...υπέροχη παρέα..
Πολύ μακρινό ακούστηκε..Θεού θέλοντος λοιπόν..Φινάλε πριν οι σκέψεις "βαρύνουν" το βράδυ της Δευτέρας μας!

Παίζοντας με τις λέξεις...

Πάντα μου άρεσε να "παίζω" με τις λέξεις..!Όχι για να εξυπηρετήσω τους δόλιους και υποχθόνιους σκοπούς μου..!Απλά για τη...χαρά του παιχνιδιού και για να βρω ακριβώς εκείνες τις φράσεις με τις οποίες θα διατύπωνα όσα ήθελα να "πω"(με ή χωρίς εισαγωγικά).Ένα λοιπόν από τα πλέον συνήθη παιχνίδια ήταν η δημιουργία ονοματικών συνόλων,έτσι πρέπει να λέγονται αν δε με απατά η μνήμη μου και οι όποιες γλωσσολογικές γνώσεις μου..!Αν δε λέγονται "ονοματικά" αυτά τα σύνολα στα οποία αναφέρομαι,ας εξηγήσω τι εννοώ για να μην εκτεθούμε και -τελείως- νοηματικά!Είναι αυτά τα σύνολα με δύο ουσιαστικά ή δύο επίθετα ή ένα ουσιαστικό-ένα επίθετο(also known as "ονόματα")!
Σε περίπτωση που τα παραπάνω δε συμβαδίζουν με τη γνωστή Γραμματική της Ελληνικής,για τις ανάγκες και μόνο της ανάρτησης ας θεωρήσουμε ότι σήμερα γράφουμε σε νεο-Ven-ική γραμματικη!Έστω λοιπόν..

Ας δώσουμε και παράδειγματα των περιβόητων "ονοματικών συνόλων"..!
Λέμε πχ:"Χαμόγελο επιτυχίας"..Όμως λέμε και..Στο σημείο αυτό δηλώνω αδυναμία να δώσω παράδειγμα της μορφής επίθετο-επίθετο.Άρα προστρέχοντας στη νεο-Ven-ική γραμματική και όσα αυτή ορίζει για τη σημερινή ανάρτηση,αντιπαρερχόμαστε αυτήν την κατηγορία ονοματικού συνόλου.Άρα δε δίνουμε παράδειγμα πλήρως εναρμονισμένοι με τη λογική του...μπακάλη!
Επανερχόμαστε όμως στην τρίτη κατηγορία ονοματικού συνόλου!

Ονοματικά σύνολα της μορφής ένα ουσιαστικό-ένα επίθετο.

Παραδείγματα πολλά..Η συνταγή πανεύκολη..Παίρνεις ένα ουσιαστικό,του βάζεις και έναν επιθετικό προσδιορισμό και όλα παίρνουν το δρόμο τους!
Για παράδειγμα: "Διαφορική εξίσωση".Ή "Απελπιστική προσπάθεια".Ή....... ή{εδώ ξεκινά το κυρίως θέμα της ανάρτησης,που κάθε άλλο παρά γλωσσολογικό είναι!}!

Το ζητούμενο είναι να σχηματίσουμε εκείνα τα ονοματικά σύνολα τα οποία θα περιλαμβάνουν τις λέξεις:Ένταση,σιωπή,δυνατή(ή εκκωφαντική),σιωπηλή.
Ας δόυμε προσεκτικά τις λέξεις..

Ένταση:Έννοια που χρησιμοποιείται για να περιγράψει δύναμη ή σφοδρότητα..
Ένταση στην κίνηση,ένταση στον ήχο,ένταση στην προσπάθεια,ένταση στη ζωή,ένταση στην πίεση,ένταση στα συναισθήματα.

Σιωπή:Η απουσία ήχου, ιδιαίτερα ομιλίας.
Σιωπή όταν δεν ακούγεται ομιλία,σιωπή επειδή κοιμάσαι,διαβάζεις-τυχαία τα έγραψα δίπλα δίπλα(!),σιωπή επειδή δε θες να μιλήσεις σε κανέναν,σιωπή όταν δεν μπορείς να πιστέψεις κάτι που έγινε,σιωπή όταν πιστεύεις ότι μια μαγική στιγμή θα χαλάσει ακόμα και με την αναπνοή σου.

Δυνατός-ή,εκκωφαντικός-ή:Κάτι που χαρακτηρίζεται από μεγάλη ένταση, ή σφοδρότητα(δυνατός-ή),που μάλιστα αν έχει τόσο μεγάλη ένταση μπορεί να σε..ξεκουφάνει(εκ-κωφαντικός)!

Σιωπηλός-ή:Κάτι που χαρακτηρίζεται από σιωπή.

Και με αυτά τα δεδομένα ας προσπαθήσουμε να λύσουμε το ζητούμενο,δηλαδή να συνδυάσουμε τις (πάνω)ορισμένες πλέον λέξεις στα περίφημα ονοματικά σύνολα.
Πρώτα τραγούδι για να πάρουμε δύναμη και...ένταση!



Τώρα συνεχίζουμε..
Πιθανοί συνδυασμοί οι εξής:
Δυνατή(εκκωφαντική) ένταση..Προφανές νόημα,δεν επεκτεινόμεθα.
Σιωπηλή σιωπή..Πλεονασμός.Αυτό.
Και μένουν τα εξής που ίσως έχουν παραπλήσιο-μάλλον οξύμωρο εκ πρώτης όψεως-νόημα:
"Σιωπηλή ένταση".."Δυνατή σιωπή"..

Προτιμώ το δεύτερο,οπτικά μου στέκει καλύτερα.Οπτικά.Και όχι μόνο.Τοποθετείστε τον εαυτό σας σε μια περίσταση "δυνατής σιωπής",ξεκινώντας ένα flashback αν δεν την έχετε πρόχειρη!
Μα τι λέω...Είναι δυνατόν μια δυνατή σιωπή να ταιριάζει σε..ονοματικό σύνολο με τον προσδιορισμό "πρόχειρη" ή "περιστασιακή"?!
If you ask me που λένε και στο Γιου-Κεη(UK),όχι..




Υ.Γ:
Ανάσταση:Στέκομαι ξανά.Στέκομαι με νέο τρόπο.Στέκομαι αλλαγμένος.Κάποιες φορές εξιλεωμένος,κάποιες φορές δικαιωμένος,κάθε φορά με ελπίδα για φως και κάτι καλό.Μέσα μου.Γύρω μου.Παντού.

Καλή Ανάσταση σε όλους..!

Catch Eye Blues...

Πάντα η μουσική που ακούς μια δεδομένη στιγμή σε προδιαθέτει ανάλογα και εσύ με τη σειρά σου "προσαρμόζεσαι" σε αυτήν...
Άλλοτε βάσει στίχων προσαρμόζεις τις σκέψεις σου..
Άλλοτε βάσει ρυθμού προσαρμόζεις την ένταση της φωνής σε μια γκάμα από το "σιγοτραγουδώ" μέχρι το "χτυπιέμαι"..
Άλλοτε τέλος,προσαρμόζεις το ρυθμό σκέψης σου,αφήνοντάς τες ελεύθερες να παρασυρθούν στη μελωδία και να μπλεχτούν υπό τον ήχο της..

Μουσική από μουσική διαφέρει,τραγούδι από τραγούδι,φωνή από φωνή,χροιά από χροιά..Κι αν καθένα μουσικό δημιούργημα είναι βάσει των παραπάνω ξεχωριστό,περιμένοντάς σε να "προσαρμοστείς" ακούγοντάς το,στο μυαλό μου έρχεται η μελωδία ενός blues κομματιού!Πριν καιρό κάποιος λάτρης του συγκεκριμένου είδους μου περιέγραψε μια blues μελωδία,ως την ιδανική όταν είσαι σε ένα τρένο και σκέφτεσαι..Τότε προσπάθησα να με φανταστώ στην καμπίνα ενός τρένου με το βλέμμα να είναι αναμενόμενα απλανές,ίσως και νυσταγμένο..Όμως η προσπάθειά μου δε στέφθηκε από επιτυχία,μιας και τόσοι άλλοι ενοχλητικοί ήχοι μου έπαιρναν με μιας από τα αυτιά κάθε blues ήχο που σκεφτόμουν!Έτσι απάντησα στο κάλεσμα του κυρίου αυτού πως θα ξανασκεφτώ τη θεωρία blues-τρένο κάποια άλλη στιγμή..Πιο συγκεντρωμένα και ίσως όταν "πιάσω" τη σκέψη μου πιο...φευγάτη,πιο ταξιδεύουσα..!
Η στιγμή αυτή άργησε..Και εντελώς ασυναίσθητα ήρθε και εγκαταστάθηκε,όταν τυχαία έπεσα στο ακόλουθο:



Και να και τα ταξίδια της σκέψης,να και το βλέμμα,όχι βέβαια τόσο απλανές όσο του τρένου μιας και κοιτώ καρφωμένος την οθόνη προς αποφυγή κάποιου ορθογραφικού στις γραμμές αυτές.Και χωρίς μάλλον να μπω 100% στο μυαλό του κυρίου εκείνου,νομίζω πως ο συνειρμός έγινε και πάνω κάτω προσεγγίσαμε το νόημά του..
Ταξιδιάρικο λοιπόν το blues,σε καλεί να προσαρμόσεις τη σκέψη σου στην ταχύτητα και τη μελωδία της κιθάρας,της φισαρμόνικας..

Κι αυτό το επιτυγχάνεις ανάλογα με το τι σκέφτεσαι..Με κίνδυνο να φανεί πεζό το ακόλουθο,έρχεται το αντιπαράδειγμα..Είναι προφανές νομίζω αλλά όσο ταξιδιάρικο και να είναι το blues που ακούς,αν δεν είσαι συγκεντρωμένος και σκέφτεσαι...ότι πεινάς για (αντι)παράδειγμα,πώς να παρασυρθεί αυτή η σκέψη από τη μελωδία και το ύφος του ακούσματος?!Αντιπαραδείγματα νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να συλλάβει ακαριαία..Ακριβώς γιατί είναι κάτι προφανές και η "σύλληψη" είναι ενστικτώδης!

Όμως ξεπερνώντας το σκόπελο της πιθανής "πεζότητας",πρέπει εκτός από το αντιπαράδειγμα να σκεφτείς και παράδειγμα,σαν απλή εφαρμογή κατανόησης κάτω από το θεώρημα-τύπο-πρόταση-σχέση όπως συνηθίζεται στα μαθηματικά..

(clap clap)Μουσική παρακαλώ...!



"And on that fine and fateful day I will take thee in my hands I will ride on the train.. I will be the fisherman.. With light in my head you in my arms"

Χρειάζεται να πεις κάτι παραπάνω..?!Είχα σκοπό να φέρω παράδειγμα για το μεγαλείο των ματιών και το ρόλο τους στις δυτικές κοινωνίες...!Αυτό ήταν μια πιο επίσημη διατύπωση.Το παράδειγμα μου θα συνδύαζε κάτι με μάτια,ματιές,σκέψεις,χαμόγελα,ξανασκέψεις,ξαναματιές....ν φορές!Αλλά ο στίχος από το τραγούδι ήρθε κι έδεσε με το πνεύμα της ανάρτησης!Να'ναι καλά οι τραγουδισταί,μας έσωσαν από ενδεχόμενο αποτυχημένο παράδειγμα..Και τι θα λέγαμε μετά?!Άγιο είχαμε..

Άρα,η πρόταση της ημέρας ποια είναι?!
Βρείτε τα μάτια,κοιτάξτε τα καλά,σκεφτείτε τα και για να διευκολυνθείτε ακούστε το κατάλληλο τραγούδι,με πιθανή μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων αν το τραγούδι είναι ένα ταξιδιάρικο blues κομμάτι..
Να σημειωθεί στο σημείο αυτό,πως δεν υπάρχει αυστηρή χρονολογική σειρά μεταξύ τραγουδιού-σκέψης..Μπορεί να προηγείται η σκέψη και η μελωδία να έρχεται σαν "ουρά" της.Μπορεί με το clap-clap να περιμένεις μουσική,για να επενδύσεις με μελωδία τις σκέψεις που ούτως ή άλλως ξέρεις ότι θα κάνεις...

Τέλος το τρίτο ενδεχόμενο έχει την εξής μορφή..
Γράφεις τις σκέψεις(παραπάνω) και απλά ένα blues έστω και πιο άγριο έρχεται να κάνει φινάλε για σένα..!
Καλό βράδυ λοιπόν..!

Πιο σοβαροί από ποτέ...(?!)

"Είναι πολύ νωρίς για να εκτιμηθεί η έκταση/κατάσταση/εξέλιξη του ζητήματος"..Μία κλισέ φράση όταν μια αλλαγή ή ένα συμβάν λαμβάνει χώρα και οι "ειδικοί" επί του ζητήματος αυτού καλούνται να σχολιάσουν το συμβάν ή την αλλαγή..Έτσι λοιπόν πρωτού σχολιάσω,σκέφτηκα να περιμένω μια εβδομάδα και κάτι μετά τα εικοστά γενέθλια,προκειμένου να προκύψουν ψύχραιμα συμπεράσματα ή να γίνει μια προσεκτική καταγραφή των...συμπτωμάτων μετά την...αλλαγή δεκαετίας!
Η ημέρα των γενεθλίων πέρασε,τα τηλέφωνα-μηνύματα με ευχές για τα γενέθλια σίγησαν όπως αναμενόταν,η μελαγχολία στο τελευταίο πεντάλεπτο της γιορτινής μέρας πέρασε και αυτή και έτσι απλά περάσαμε στην τρίτη δεκαετία...!Απλά,ανώδυνα-ως τώρα μιας και κανένα σημάδι γήρατος(και καλά) δεν έκανε αισθητή την παρουσία του-με ωραία συναισθήματα και αρκετές σκέψεις..

Απλά μιας και μέσα σε 24 ώρες εκ των οποίων τις μισές κοιμόσουν πέρασες σε άλλη δεκαετία!
Ανώδυνα όπως δικαιλογήθηκε παραπάνω..
Με ωραία συναισθήματα,μιας και για αυτό φρόντισαν οι δικοί σου άνθρωποι,συγγενείς,φίλοι..Ο καθένας από τους οποίους σου ευχήθηκε με τρόπο που αντιλαμβάνεσαι ότι δεν έγινε για το τυπικό της υποθέσεως,κάτι ξεχωριστό,κάτι που σίγουρα σε έκανε να χαμογελάσεις,να ευχαριστηθείς..!Πριν,κατά τη διάρκεια,μετά αλλά και εντελώς ανεξάρτητα από το πάρτυ έκπληξη!
Με αρκετές σκέψεις...Που ξεκινούν από το "καλή δεκαετία να έχουμε"..Και δεν ολοκληρώνονται ποτέ νομίζω.Είναι κρίσιμη δεκαετία,με πολλές αποφάσεις που κρίνουν την καθημερινότητα σου τόσο σε βραχυπρόθεσμο όσο και σε πιο μακροπρόθεσμο στάδιο..Πρέπει λέει να σοβαρευτείς,να βάλεις μια τάξη στην ακαταστασία του teenage,να κάνεις βήματα,τέτοια ώστε να νιώθεις ότι προσφέρεις συχνά εις το κοινωνικόν σύνολον,να..,να..

Ψυχραιμία..Δεν αλλάζουν πολλά...Παρά μόνο το teen στο τέλος της ηλικίας που γίνεται twenty στην αρχή της...!Kι επειδή μουσικά αρχίσαμε με μελαγχολικό ρυθμό ας κλείσουμε την εισαγωγή μας πιο χαρουμενιάρικα!



Η teen-εποχή έμεινε πίσω..Και τώρα μετά τον αναστεναγμό(για να ανεβάσουμε ακροαματικότητα..!!) πρέπει όπως λένε και οι Placebo να γίνει το εξής:
"We need to concentrate on more than meets the eye" σχετικά με κάποιο ζήτημα,τόσο σοβαρό όπως και τα προηγούμενα που απασχόλησαν ως τώρα τις βουτηγμένες σε σοβαρούς προβληματισμούς αναρτήσεις μας!!

Παίρνουμε το σοβαρό μας ύφος και σκεφτόμαστε ζήτημα..
Ξαφνικά black out...Ένα πάγωμα..Αυτοσυγκέτρωση μηδεμία..Περισυλλογή για την εύρεση σοβαρού προς ανάλυση ζητήματος,αδύνατη.
Λυγίσαμε από το βάρος της ευθύνης..Οι ώμοι δεν άντεξαν τέτοια ευθύνη.Την ευθύνη του να προβληματιστείς σαν ώριμος πολίτης που έχει κλείσει το εικοστό έτος της ηλικίας του.Άλλα είχα φανταστεί..
Και τώρα?Τι θα απογίνουμε χωρίς σοβαρό θέμα?
Ειλικρινά κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα.Ανεξήγητο.Φρικτό.Απογοητευτικό.
Δεν έχω γράμματα..να τα κοιτάξετε(ελαφρώς παραφρασμένο "δεν έχω μάτια να σας κοιτάξω").Θλίψη.Και περισυλλογή.Αλλά το blog θα επανορθώσει..
Θα αφουγκραστεί τον παλμό του κοινού,θα νιώσει τους προβληματισμούς του και θα σταθεί δίπλα στους προβληματισμούς.
Για να αποδειχθεί κλείνουμε με ένα αν μη τι άλλο βαθυστόχαστο κείμενο ερμηνεία του οποίου θα δοθεί πιθανόν στο μέλλον..Επηρεασμένος από το βεληνεκές του καλλιτέχνη και το βαθυστόχαστο στίχο του,αγγλόφωνο παρακαλώ:

"How can I resist you, you never listen the NO from me
And it's simple, in this love
To always do your favours, all for- all for you

One way or another, you make me do whatever you want
You are not like the other lovers I had
One way or another, you make me do whatever you want
I found in you what I was long looking for

Don't seek for sense in a lover
I love you so, spoiled (child)
Spoiled (child), spoiled (child)
I love you so, spoiled (child)

How can I resist you, I don't feel pulse but I don't mind
And it's simple, I'll surrender
My pride tonight is Titanic that sinks"

Όχι δεν είναι Σέξπηρ το ελεγειακό αυτό κείμενο.Ψαρώσατε?!

Chris Cholides..Για να μας πάει καλά η δεκαετία!
ΑΑ..(παυση)..Φιερωμενοο.ΑΑ...(ξαναπαύση)..Φιερωμένο!

Και στο βάθος.....Άνοιξη!!

Είναι από αυτές τις Κυριακές που δε λες να σηκωθείς απ'το κρεβάτι σου..Κι όχι μόνο ξυπνάς και ξανακοιμάσαι,αλλά κανείς μα κανείς δε διαμαρτύρεται γι'αυτό!Έτσι λοιπόν λες ότι δεν έχει νόημα χωρίς κάποια αντίδραση(είτε από το ξυπνητήρι είτε από μια παρακίνηση του στυλ"ξύπνα επιτέλους!")και σηκώνεσαι αργά αργά από το κρεβατάκι σου..


Ηρεμία.Σιωπή.

Τα δύο αρκετά συνηθισμένα στοιχεία μιας Κυριακής.Το τρίτο είναι η ενοχλητικά(επειδή δεν προέρχεται από την κουζίνα σου) ερεθιστική μοσχοβολιά ενός κυριακάτικου ψητού από το δίπλα/πάνω/κάτω διαμέρισμα..


Να δημιουργήσεις ανάλογη μυρωδιά στην κουζίνα σου,δεν είναι τόσο εύκολο.
Να σπάσεις τη σιωπή ενώ είσαι home alone δεν είναι επιθυμητό.
Να κινήσεις λίγο την ηρεμία της ατμόσφαιρας,έστω και περιορισμένη στο χώρο σου?Απλό!Ανοίγεις το youtube και ενστικτωδώς γράφεις...sunday!!



Η κατάλληλη μελωδία για μια ήρεμη Κυριακή..Όσο η ανάρτηση συνεχίζεται υπό τον ήχο του Often,σα να συνειδητοποιώ πόσο ωραίο είναι να γράφεις και πόσο μου είχε λείψει!Ήταν βλέπετε ο φόβος,να μη μεταφέρω αρνητική ενέργεια στο blogάκι,κρίνοντας φυσικά από τα υπόλοιπα γραπτά μου για το μήνα Φεβρουάριο!Και αν και είχα κατά νου για το καλό που λέμε να φύγει ημερολογιακά ο Φεβρουάριος,η υπενθύμιση "Έχεις καιρό να γράψεις στο blog" έκανε εντονότερη τη διάθεση για γράψιμο!Αυτό ήταν!Νταράααν!

Ο Φεβρουάριος φεύγει αύριο,ο Μάρτιος ημερολογιακά θα μας φέρει την Άνοιξη..Συνειρμικά ίσως καταλήγω στο συμπέρασμα πως η σημερινή κυριακάτικη ηρεμία έχει πέρα από τη συνηθισμένη υφή της ακόμα μία ιδιότητα..Ίσως είναι η ηρεμία "πριν την καταιγίδα"..!
Και αυτό το λέω όχι επηρεαζόμενος από τον συννεφιασμένο καιρό της Πάτρας,αλλά μιας και ο Μάρτιος από την πρώτη κιόλας εβδομάδα αναμένεται "εκρηκτικός"!Και πώς αλλιώς να αναμένεται όταν φτάνουμε στην κορύφωση του Πατρινού Καρναβαλιού..Όσο κι αν το έχω βαρεθεί,όσο κι αν ποτέ μου δεν είχα ιδιαίτερη συμπάθεια στο όλο κλίμα του Καρναβαλιού(και μια φωνή ακούστηκε"Ξενέεερωτεεε!")η ένταση θα είναι ένταση τις επόμενες ημέρες..

Όμως εκτός από την Καρναβαλική ένταση,ο ερχομός της Άνοιξης σηματοδοτεί μια άλλη άλλοτε ελεγχόμενη και άλλοτε όχι...έκρηξη!Είναι η αλλαγή του περιβάλλοντος,τόσο του φυσικού όσο και του ανθρώπινου..
Η αλλαγή στο φυσικό περιβάλλον αργά ή γρήγορα θα γίνει αισθητή,με τα γνωστά σημάδια της στο χρώμα,στον ήχο,στη ζωή γενικότερα της φύσης..
H αλλαγή στο ανθρώπινο περιβάλλον πάλι,συνήθως γίνεται αισθητή αν και ποτέ δεν είναι σταθερή.Τις επόμενες μέρες λοιπόν και όσο πλησιάζουμε στην καρδιά της Άνοιξης,ρίξτε μια ματιά στα status των ιντερνετικών σας φίλων!Σκέτη τρέλα,σαν μια άτυπη στατιστική:
Αλλαγή παντού!Πολλές φορές είναι φαινομενική της κατηγορίας"να'χαμε να λέγαμε" αλλάα όλα κι όλα!Αλλαγή:

Οι ερωτευμένοι ξεερωτεύονται..
Οι μη ερωτευμένοι πάλι,ερωτεύονται..
Οι δεσμευμένοι χωρίζουν..
Οι χωρισμένοι αυτομετατρέπονται σε "ελεύθερους"..
Οι "συναισθηματικοί" αυτοορίζονται ως"σκληροί από δω και μπρος"!!
Και βάσει όλων των παραπάνω...η τρέλα ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ τρέλα!

Key words για την άτυπη αυτή Στα(TUS)τιστική:"Τέρμα","Θα κοιτάζω τον εαυτό μου","Έρωτας","θα περνάω καλά ΓΙΑ ΜΕΝΑ","ααχχχ","η ζωή είναι μπροστά και δεν κοιτάζω πίσω","Εσύ θα χάσεις!"......!!

Key tracks:Μαζωνάκης,Βίσση,Τερζής,Δεσποινάκι,Πέγκυ.Για ξεκάρφωμα "Δε θα δακρύσω πια για σένα",ένα δύο άλλα έντεχνα,ίσως και κάποιο γλυκούλι ξενόγλωσσο πχ "You do something to me"..!!

BONUS Track:




Α!Παρένθεση.Ειδική κατηγορία τα πάντα έγκαιρα και έγκυρα status της Μαρίας μας!Κλείνει η μεγάααααλη αυτή παρένθεση!!

Επανερχόμαστε στα των αλλαγών.Έχετε δίκιο..Τα απομυθοποίησα όλα..!
Όμως όσο υπερβολικός και να έγινα,θα δείτε που η δικαίωση θα έρθει ήδη από τα πρώτα posts του Μάρτη..!

Βέβαια και άλλες αλλαγές όχι τόσο χαριτωμενίστικες θα γίνουν..Αρχής γενομένης από τη δεκαετία μου...!!Γεράματα..Θα μας απασχολήσουν σε επόμενη ανάρτηση.Ίσως κάνουμε και Twenty όπως το Mega...!

Προφανώς υπάρχουν αλλαγές και αλλαγές,άλλοτε προς το κακό,άλλοτε προς το καλό και άλλοτε προς το καλύτερο.Ελιχθείτε ώστε να βρείτε αλλαγές της τρίτης περίπτωσης.Αν και μία αλλαγή κρίνεται συχνά με υποκειμενικά κριτήρια,το καλό και το καλύτερο κάπως θα ξεχωρίσουν από το κακό..!
Aλλαγές λοιπόν..Σύντομα στις οθόνες σας!

Και η σιωπή παραμένει,η κυριακάτικη μοσχοβολιά επιμένει..!
Και τι απομένει για να κλείσουμε όπως αρχίσαμε?Τραγουδάκι χαλαρό και κυριακάτικο,άσχετα αν μεσημέριασε!



Υ.Γ:Είμαστε μπροστά.Καλό μήνα λοιπόν!

A good romance..!

Πάει λίγος καιρός που λέει κι ο Γιαννάκης ο Πλούταρχος..Λίγος καιρός από τότε που το μικρό μας blogακι ανανεώθηκε..



Ήταν η πρώτη ανάρτηση της νέας χρονιάς και πραγματευόταν την "ευτυχία" σαν έννοια..Έννοια με τεράστιο εύρος,έννοια η πραγμάτευση της οποίας δεν εξαντλείται προφανώς σε μια ανάρτηση..!Κι αν αυτή ήταν μια πολύ σύντομη σύνδεση με τις παλαιότερες αναρτήσεις μας,ήρθε η ώρα για να εισάγουμε αυτό που θα απασχολήσει σήμερα το V for Ven-delta..
Ερεθίσματα πολλά,γεγονότα όχι τόσο έντονα μιας και η λέξη "εξεταστική" σκεπάζει όπως αναμενόταν με το βαρετό της πέπλο την καθημερινότητα.....!
Οπότε για να ξεχαστούμε λίγο πρέπει να γράψουμε κάτι διαφορετικό,πιο ευχάριστο,πιο ευκόλως εννοούμενο από το σύγγραμμα που ταλαιπωρεί αυτόν τον καιρό τον καθένα μας..
Ρομαντισμός λοιπόν...!Μιας και τυχαία το συγκεκριμένο θέμα συζητήθηκε είτε on air την περασμένη Πέμπτη,είτε off κάποια από τις προηγούμενες μέρες..!
Ο ρομαντισμός ζει?Πέθανε?Χαροπαλεύει?Τι από όλα?Νομίζω ζει..



Νόμιζω στο παραπάνω τραγούδι έχουμε μια εικόνα του πώς μπορεί να σταθεί ο ρομαντισμός στις διαπροσωπικές σχέσεις..Αλλά δεν είναι το ιδανικό,έτσι δεν είναι?Και βασικά δεν είναι και αληθές τώρα που το ξανασκέφτομαι..
"Αυτό που θέλουν οι γυναίκες"...Χμ,σίγουρα?Όλες?Ή έστω οι περισσότερες όπως έχει περάσει στη συνείδηση τόσα χρόνια?
Έχω ενστάσεις.Και να μην ξεχάσω να απολογηθώ για τις κακές λεξούλες του καλλιτέχνη εκεί προς το τέλος..!

Κάποιος κακόβουλος μπορεί βέβαια από τα παραπάνω να σχηματίσει την εντύπωση ότι το παραπάνω είναι η ελληνάδικη εκδοχή του ρομαντισμού.Ας πάμε λοιπόν να δούμε πώς αντιμετωπίζεται το φλέγον αυτό ζήτημα λίγο πιο δυτικά..
Όσο και να έψαξα τα πάντα είχαν κοινό παρονομαστή τη ...μπύρα:



Άρα,το φαινόμενο είναι παγκόσμιο..ξεπερνά τα σύνορα!Ο ρομαντισμός πρέπει να ζει,δεν μπορεί!Αλλά με πολλά σκαμπανεβάσματα..Γιατί ακόμα κι όταν ο άντρας καταστρέφει τέτοιες στιγμές,το κάνει εν αγνοία του,όπως υποδηλώνει και το απορημένο "whaat?!" στο τέλος..

Πφ..Δυσκολεύομαι να καταλήξω σε ένα καθολικό συμπέρασμα,υπάρχει ή δεν υπάρχει τελικά.Οπότε πρέπει με κάποιον τρόπο να μην πάρω θέση όσο δεν είμαι απόλυτα σίγουρος.
Ή ακόμα πιο εύκολα μπορώ να διακρίνω περιπτώσεις..Χμ!Το βρήκα...!
Υπάρχει καλός και κακός ρομαντισμός..πετυχημένος ή αποτυχία σκέτη..
Καλή η τρίπλα?!
Πάντως υπάρχει και το ενδεχόμενο ο γράφων να μην "το 'χει" με το ρομαντισμό και για αυτό ακριβώς το λόγο να δυσκολεύομαι τόσο...!
Non romance alert!!
Κάτι πρέπει να κάνουμε πριν μας βγει το όνομα...!Ένα στίχο ίσως..ένα τραγούδι...ένα κάτι ρε παιδί μου ρομαντικό...
Ή ακόμα καλύτερα κάτι που να τα συνδυάζει...Εύρηκα!



Τώρα τι έχετε να πείτε?!Kι όμως η δεσποινίς στο βίντεο με ψιλογείωσε...
"Όλοι είστε ίδιοι,γουρούνια" και άλλα προσβλητικά.
Οπότε πάμε να αποκαταστήσουμε την αλήθεια..Ο ρομαντισμός για να υπάρχει πρέπει πολλές φορές να απευθύνεται κάπου..Και μάλιστα μιας και το "κάπου" είναι απρόσωπο,σε κάποιο πρόσωπο..Άρα,χρειάζεται αυτό το πρόσωπο(ή αυτά αν είναι περισσότερα,χαχα!)να σε εμπνεύσει και να πεις "ναι!..Αξίζει ο ρομαντισμός..!Ας είμεθα τρυφεροί"
Και τότε έρχεται και ο στίχος,έρχεται και το τραγούδι και όλα μαζί τι δίνουν?
Κάτι σαν αυτό..!



Λέξεις κλειδιά για το ρομαντισμό για όσους δε σκέφτηκαν?!
Stars,moon,heart..!

Pretty woman give a smile to me...!!! (ανασκόπηση edition)

Αν δύο πράγματα συνηθίζονται περισσότερο από άλλα τον καιρό πριν,κατά τη διάρκεια και μετά τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά είναι η...δίαιτα και....!





ΟOOPS!Λάθος!
Εννοούσα:
->πρώτον τις κοπές της πίτας για να πάει καλά η νέα χρονιά..



->δεύτερον,τις οποιασδήποτε μορφής και αιτίας ανασκοπήσεις για να φύγει με καλό η παλιά...

Εδώ βίντεο δεν έχει,μιας και το blog θα ξεκινήσει και θα πάει προς τα πίσω,μέχρι τη Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου,όταν σε αυτό ακριβώς το υπερ-blog γράφτηκε η ανάρτηση,που διαβάστηκε περισσότερο από όλες τις άλλες για το 2010 από τους ηρωικούς και τίμιους αναγνώστες του V for Ven-delta..!

Χωρίς περισσότερα για intro και μόνο με την υποσημείωση ότι μπήκαμε στο τελικό στάδιο της ψηφοφορίας για την ανάδειξη του top rock κομματιού για το 2010,ως M.A.D. About Rock

http://apps.facebook.com/my-polls/poll-11873?ref=mf

για να θυμούνται οι παλαιοί και να μαθαίνουν οι νέοι...

Pretty woman give a smile to me...!!!

(Για απευθείας ανάγνωση ακολουθούμε το link :
http://venland.blogspot.com/2010/09/pretty-woman-give-smile-to-me.html)

"
Pretty woman give a smile to me...!!!




Το FREE,το περιοδικό δεν είχε σα διαφημιστικό σλόγκαν "πρώτα ζούμε μετά γράφουμε"?!
Έτσι λοιπόν με πολύ παιχνιδιάρικη και προς σάχλισμα διάθεση θα γράψουμε κι εμείς αφού πρώτα ζήσαμε(και καλά οι σκληροί να πούμε!)...




Και τι θα γράψουμε?Για τις γυναίκες...
Αντιμετωπίζοντας αυτό το φλέγον ζήτημα,που εδώ και αιώνες απασχολεί το απεγνωσμένο ερώτημα "ΟΡΕ ΠΟΥ ΠΑΜΕ?!",ως προς τρεις παραμέτρους του!
Ως έννοια,ως παράνοια και ως μετάνοια...!

ΕΝΝΟΙΑ...
Γυναίκα,η κοινή.Γένος θηλυκό.
Που μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι ανώτερο από την κοινή γυναικά.Σε κάτι τρομακτικό..Μάλλον με τρομακτικές διαστάσεις.

Άλλοτε σωματικά......
(....η απάντηση στο ερώτημα σε αυτήν την περίπτωση είναι:ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΠΟΥΘΕΝΑ!)

Άλλοτε πνευματικά.....Εδώ για πολλές γυναίκες ο συλλογισμός καταλήγει σε άτοπο.

Και τέλος όταν στο σύνολο της η γυναίκα γιγαντώνεται ως μπελάς!
Εφιαλτικό σενάριο...Καίει το άτιμο....!Και που καταλήγει?!

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΙΑ.

Άλλοτε προσωρινά,άλλοτε λίγο περισσότερο,άλλοτε για μια ζωή....Ανάλογα το βαθμό της καψούρας όπως θα λέγαμε πεζοδρομιακά.

Πολλές περιπτώσεις λοιπόν όπου μια γυναίκα έμελλε να γίνει μπελάς για έναν άνδρα οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στην τρίτη παράμετρο!

ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!

Ενός λεπτού σιγή για τους πεσόντες.................Άντε μισού...Βαρέθηκα να περιμένω ένα ολόκληρο λεπτό...!
Αλλά οι πεσόντες πεσόντες...Όλοι τους ξέρουμε,ζουν αναμεσά μας...!
Και καλά έκαναν και έπεσαν ηρωικά για την καψούρα τους..
Παύση και τραγούδι για την περίσταση:



Αυτά είναι...

Και τώρα συνεχίζουμε την κοινωνιολογική μας ανάλυση.Με στόχο να προσεγγίσουμε την με ψυχή άβυσσο γυναίκα.

Έννοια.Παράνοια.Μετάνοια.
Αυτό το συλλογιστικό σχήμα τώρα που το ξανακοιτώ δεν είναι το μόνο σενάριο..
Το λέει και ο Γιαννάκης ο Πλούταρχος που παίρνει ως άλλος μαθηματικός περιπτώσεις:
"Αν είσαι η αγάπη που περίμενα να ρθει γείρε στο πλάι μου και γίνε η ζωή μου"!!!

Υπάρχει δηλαδή και αυτό το σενάριο..Το θετικό.
Εκεί που μια γυναίκα μπορεί.... να συμπληρώσει ένα μεγάλο άντρα!χαχα!
Το καλό σενάριο.Αυτό που αν υπάρχουν οι κατάλληλες προυποθέσεις και κυρίως οι κατάλληλοι άνθρωποι οι στιγμές που δημιουργούνται είναι μοναδικές.
Κι επειδή είπαμε είμαστε σκληροί,δεν το γράφω-ντεμέκ- συναισθηματικά..!!!!
Αναφέρομαι σε όοοοολους τους άλλους τομείς εκτός από το συναισθηματικό!

Αλλά ας πρυτανεύσει-όπως συνηθίζει άλλωστε σε αυτό το υπερ-blog- η λογική..
Ναι λοιπόν..Η λογική μίλησε,απεφάνθη και κατέδειξε (και) το συναίσθημα.
Άντε...Μικρή αναθεώρηση..
Με κατάλληλες προυποθέσεις και κυρίως κατάλληλους ανθρώπους,οι στιγμές είναι μοναδικές..ΚΑΙ στα συναισθηματικά.Διότι η γυναίκα,όταν είναι γυναίκα και οχι playmobile που το παίζει ντίβα,σου διεγείρει το συναισθηματικό σου κόσμο,τόσο όσο κανείς πλην του εγκέλαδου δε δύναται να σε ταρακουνήσει..!

Γυναίκες τριγύρω πολλές,πάρα πολλές..πιο μικρές ,πιο μεγάλες,άλλες κι άλλες,δασκάλες...

Κάπως έτσι.
Άσχετα από τις επιμέρους ιδιότητες της καθεμιάς η ανάρτηση θα κλείσει με ένα τραγούδι ύμνο εις την γυναικείαν ομορφιάν,εις το μεγαλείον της γυναικός!



ΟΥΠΣ!Γράψτε λάθος...
Αυτό είναι το σωστό...
Για όλες εσάς λοιπόν που αισθάνεστε γυναίκες..Καλό σας βράδυ κυρίες μου!



.............................."

Η ευτυχία είναι αυτό που...(?!)

2011 λοιπόν!Νέα χρονιά....

Νέα αύρα...

Νέες προοπτικές.







Ή τουλάχιστον έτσι ελπίζουμε..!Οι ευχές ως είθισται δίνουν και παίρνουν..Κι όσο κι αν πολλές φορές μπορεί να έχεις προβληματιστεί για το αν μια ευχή γίνεται για το τυπικό της υπόθεσης,το σημαντικό είναι να το δεις θετικά.Να σκεφτείς δηλαδή ότι είναι από τα ωραιότερα πράγματα να εύχεσαι σε κάποιον και να το εννοείς,να είναι μέσα από την καρδιά σου!

Έτσι λοιπόν μέσω της πρώτης μας ανάρτησης για τον καινούργιο χρόνο,ας στείλουμε τις καλύτερες ευχές προς όλους!Και ποιες θεωρούμε καλύτερες?!
Υγεία,χαρά τα δύο πρώτα!Όμως επειδή είναι περίεργοι καιροί αυτοί που ζούμε(να και το πρώτο κλισέ του νέου έτους!!) νομίζω πως η ευχή για περισσότερα χαμόγελα είναι αν μη τι άλλο χρήσιμη.Μάλλον για να είναι πιο ακριβές,ευχή μας είναι το 2011 να είναι γεμάτο αιτίες και αφορμές για να χαμογελάμε,να εκφράζουμε με αυτόν τον απλό τρόπο πως κάτι καλό κινήθηκε στην ψυχή μας.

Βασικότερο και πιο αμφιλεγόμενο όλων όμως είναι η ευτυχία..



Η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να'ρθει..
Όσο περνούν τα χρόνια και η σκέψη επεξεργάζεται την "ευτυχία",σίγουρα δε βγήκε κάποιο καθολικό συμπέρασμα για τον ορισμό,για την έννοια της ευτυχίας!
Στα μαθηματικά όμως υπάρχουν και οι αναδρομικοί ορισμοί μια έννοιας ή ενός μεγέθους.Που σου επιτρέπουν να ορίσεις κάποιες απλές περιπτώσεις του προς ορισμόν μεγέθους..

Οπότε με κλεφτές ματιές προς τα εργαλεία των μαθηματικών κι επειδή ακριβώς η συνάρτηση της ευτυχίας είναι δύσκολο να οριστεί,μιας και δε γνωρίζω καθολικά ούτε το πεδίο ορισμού της(πού,πότε,γιατί) αλλά ούτε και τον τύπο της(πώς),πρέπει να αξιοποιήσουμε την αναδρομικότητα.Να ορίσουμε λοιπόν απλές περιπτώσεις ευτυχίας.Απλές στο να τις αντιληφθείς δηλαδή ότι όντως είναι περιπτώσεις ευτυχίας.
Κι επειδή ο όρος "περιπτώσεις ευτυχίας" μου ξενίζει η αλήθεια είναι,ας τις αποκαλέσουμε με το πιο συνηθισμένο "στιγμές ευτυχίας".
Στιγμές ευτυχίας νομίζω πως οι περισσότεροι διαχρονικά έχουμε ζήσει,ζούμε και θα ζήσουμε!Ή τουλάχιστον έτσι ελπίζω!
Άρα το βασικό βήμα από εδώ και μπρος προκειμένου να αξιοποιήσουμε την αναδρομικότητα,δεν είναι άλλο από το να συνειδητοποιούμε πως"ναι,είμαι ευτυχισμένος τώρα" τη στιγμή που το ζούμε!



Eίδατε ο Droopy..!Κατευθείαν το συνειδητοποίησε πως είναι happy!

Σε καμία περίπτωση αυτό δεν είναι εύκολο,μιας και όπως λέει ένα ρητό,όταν χάσεις κάτι το εκτιμάς.Ας μην αφήσουμε λοιπόν τις στιγμές ευτυχίας μας να πάψουν,για να καταλάβουμε ύστερα ότι όντως ήταν στιγμές ευτυχίας!Ας βελτιώσουμε τα αντανακλαστικά μας,έτσι ώστε να συνειδητοποιούμε πιο εύκολα ότι τσουπ,η ευτυχία μας αγγίζει!

Βέβαια,ίσως υπάρχουν άνθρωποι που στην ιδέα της ευτυχίας κάπως τρομάζουν,με την έννοια ότι ενώ πιθανόν συνειδητοποιούν την ευτυχία τους,το μυαλό τους σκέφτεται το "μετά"..!Εν μέρει μια τέτοια λογική δικαιολογείται,όμως έτσι χάνεις το νόημα και δε ζεις..!
Και ποιο είναι το νόημα?!



Aαααυτό!!!!!ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ..!!