Σελίδες

Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

All time classic!Isn't it?!


Μουσική για σήμερα....
Με δύο επιθετικούς προσδιορισμούς να τη συνοδεύουν:"Καλή" και "Πολλή"!!!
Βέβαια και οι δύο αυτοί προσδιορισμοί δεν είναι μόνοι τους μιας και όσο ρολάρω προς τα κάτω θα αποκτά συνεχώς κι άλλους προσδιορισμούς...Άλλοι είναι προφανείς και σχετίζονται με τα κύρια γνωρίσματα της μουσικής που θα ακολουθήσει(π.χ για το είδος ή την προέλευση της μουσικής),άλλοι όμως είναι στη διακριτική ευχέρεια όλων υμών/ημών ανάλογα με το τι του προκαλεί η μουσική αυτή...

Και για να μπούμε για τα καλά στο σημερινό κλίμα του μπλογκ μας η καταάλληλη λέξη είναι μια: "ΒΡΕΤΑΝΙΑ"!

Ω ναι!!!Βρετανία...Μια πραγματικά ιδιαίτερη γωνιά του κόσμου.Και τι έχουμε πει?Οι περιοχές ταυτίζονται με τους κατοίκους τους...Άρα η ιδιαίτερη Βρετανία δε θα κατοικείται από τους ιδιαίτερους Βρετανούς?!Άγγλοι,Σκωτσέζοι,Ουαλοί,Ιρλανδοί(βόρειοι και μη) συνθέτουν ένα αν μη τι άλλο άκρως ξεχωριστό και φλεγματικό κράμμα ανθρωπογεωγραφίας!Και για να πω την αλήθεια μου ειδικά μικρότερος δεν τους πήγαινα καθόλου!Τα κλασσικά "παλιόφατσες,ανέραστοι,άνοστοι,βροχεροί" έδιναν κι έπαιρναν!

Όμως μεγαλώνοντας άρχισα να συμπαθώ και πολλές φορές να λατρεύω τρια πολύ συγκεκριμένα στοιχεία της βρετανικής ιδιοσυγκρασίας...Το πρωταθλημά τους(Πρεμιερσιπ),το χιούμορ τους(στην κατηγορία συμπαθώ βέβαιως βεβαίως,δεν το λατρέψαμε κιόλας)και τη ΡΟΚ μουσική τους.

Και για να το εξειδικεύσω το τρίτο σημείο αναφοράς,λάτρεψα τη βρετανική ροκ μουσική γνωρίζοντας το ένα μετά το άλλο τα βρετανικά group που κατά την προσωπική μου πάντα γνώμη δείχνουν το δρόμο διαχρονικά..Τι λέτε ξεκινάμε??

Η παρακάτω επιλογή γίνεται με χρονολογικά κριτήρια και σαφώς είναι επιλογή των συγκροτημάτων που τυχαίνει(?)να ακούω πιο συχνά...Και φυσικά τα παρακάτω δεν αποτελούν κάποια μορφή αφιερώματος που θα απαιτούσε προσεκτική,οργανωμένη προσέγγιση από κάποιον βαθύτερο γνώστη απ' ότι εγώ!Πάμε λοιπόν σε ένα σύντομο ταξίδι στο ροκ των βρετανικών συγκροτημάτων..Όχι όλων των μεγάλων!

Ίσως αυτά που ακολουθούν να είναι και τα πιο γνωστά ανάμεσα σε άλλα κοντοχωριανά τους!!!!!!

Ξεκινώντας λοιπόν από τα τέλη του 50' φτάνουμε στο σωτήριο έτος ίδρυσης των Beatles.1959!
Χωρίς πολλά λόγια λοιπόν.....



Αυτά με αφετηρία το Λίβερπουλ!
Τρενάκι τσαφ τσουφ και λίγο πιο ανατολικά φτάνουμε στο Μάντσεστερ!!!!!

Έτσι απλά λοιπόν δύο τεράστια alternative rock groups μπαίνουν στο μυαλό...Με εκατομμύρια θαυμαστές σε όλη τη γη,με τεράστιες επιτυχίες,με τον τίτλο ειδικά για τους δεύτερους των "συνεχιστών των Beatles":James(1982 το ξεκίνημα τους) και Oasis(1991-συνομιληκοί μου!!):



Kαι χωρίς ανάσα.....ΟASIS!


Kαι μιας και μας αρέσουν τα ταξίδια η επόμενη στάση είναι νοτιοανατολικότερα λίγο έξω από το Λέστερ..

Παλικάρια,ποδοσφαιρόφιλοι,με καταπληκτικούς δίσκους να διαδέχονται ο ένας τον άλλον... K A S A B I A N !!!!!!
Tα αγαπημένα μου τραγούδια από τον τελευταίο τους δίσκο πακέτο δύο σε ένα...

yeeeeeeeeeeeeeeaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!!!!!!!!



Στη διαδρομή από Μάντσεστερ για Λέστερ θα μπορούσαμε να κάνουμε ασφαλώς και μια στάση
στο Σέφηλντ και τους Arctic Monkeys αλλά για να μη μπούμε και στο μάτι των μη Άγγλων-Βρετανών ας πάμε και στο βορρά του νησιού...

Σκωτία?Ουαλία?Ιρλανδία?Τι από ολα?!
Μάλλον να το θέσω αλλιώς.....

Σκωτία(Franz Ferdinand-Glasvegas)?
Oυαλία(Manic Street Preachers)?
Iρλανδία(Cranberries-Frames)?

Τι από ολα?
Δύσκολη επιλογή......Θα μας πάρουν και μεροληπτικούς υπέρ όποιου διαλέξουμε και θα κρατήσουν μούτρα...!Oπότε επειδή ο Έλληνας θα τη βρει την άκρη και τη δικαιολογία κι ακόμα περισσότερο επειδή παντού υπάρχει ένας Έλληνας κλείνουμε με ένα ταξίδι στο Εδιμβούργο.....
Το group είναι οι Franz Ferdinand,o Έλληνας είναι ο Alex Kapranos και η τραγουδάρα είναι το...... TAKE ME OUT!!!!!


Ωραίο το ταξιδάκι στη Βρετανία,έστω και νοερά!Εμένα δηλαδή μου άρεσε!Like λέμε!!
Ελπίζω και σε εσάς!!!!!Καλή ακρώαση λοιπόν!Γιατί οι Βρετανοί θα δείχνουν πάντα το δρόμο της ΡΟΚ.Εις τους αιώνας των αιώνων.Amen!!

Τρίτη 24 Αυγούστου 2010

Τρια χρόνια μετά..


Κι όμως πέρασαν τρια χρόνια...Τρια ολόκληρα χρόνια από εκεινή τη "μαύρη" μέρα..
Και τώρα που το σκέφτομαι μαύρη εντός κι εκτός εισαγωγικών..
Ήταν η μέρα που μαύρισαν οι ψυχές όλων των ανθρώπων που ζήσαμε στιγμές τραγικές,στιγμές αγωνίας,στιγμές απόγνωσης...Κι ήταν αυτές οι στιγμές που γρήγορα μετατράπηκαν σε στιγμές τρέλας,αλλοφροσύνης,σπαραγμού..

Το ερώτημα είναι ακριβώς τρία χρόνια μετά τι στιγμές ζούμε όταν το μυαλό μας γυρνά πίσω στις 24 Αυγούστου του 2007...Όχι δεν είναι στιγμές..Είναι συναισθήματα βαθιά ριζωμένα μέσα μας που θα μας συνοδεύουν για μια ζωή..Δεν είναι στιγμές πόνου,είναι πόνος...Δεν είναι στιγμές θλίψης,αλλά θλίψη...Και σίγουρα δεν είναι στιγμές θυμού,είναι οργή.

Οργή γιατί ακόμα και τρια χρόνια μετά κανείς δεν έχει τιμωρηθεί για το μεγαλύτερο έγκλημα που διετελέσθηκε στη σύγχρονη ιστορία της περιοχής μας..Και έτσι αισθανόμαστε,ακόμα και άνθρωποι που δεν καταγόμαστε από τη Ζαχάρω,αλλά μεγαλώσαμε,ζήσαμε και ζούμε εδώ..
Πώς αλλιώς μπορεί να αισθάνεται άλλωστε κάποιος,όταν μέσα σε μια ημέρα όλα γύρω του αλλάζουν..Γιατί εκείνη τη μέρα ίσως αντιληφθήκαμε πόσο όμορφος ήταν ο τόπος μας..Πόσο πράσινο είχε ο τόπος μας...Απλά κοιτώντας πόσο μαύρος ήταν την επόμενη μέρα..!

Κι όμως η ελπίδα ανθίζει..Και σε κάποια χρόνια τουλάχιστον ένα μέρος εκείνης της φυσικής ομορφιάς θα επανέλθει,η οικονομία της περιοχής θα συνεχίσει να στέκεται όλο και περισσότερο στα πόδια της,οι κατεστραμμένες υποδομές θα αντικατασταθούν πλήρως.

Αλλά και πάλι η Ζαχάρω δε θα είναι ποτέ ίδια..Γιατί κάθε τόπος ταυτίζεται με τους ανθρώπους που τον κατοικούν,που τον πονούν.Κι αυτοί οι άνθρωποι δε θα είναι ποτέ όπως πριν..Όσοι ευτύχησαν να μη θρηνήσουν οικογενειακά τους πρόσωπα και πόσο μάλλον όσοι έχασαν τους ανθρώπους τους.....

Όσα χρόνια κι αν περάσουν το μυαλό θα γυρίζει πίσω,η καρδιά θα χτυπά δυνατά και τα μάτια θα βουρκώνουν...
Απλά,ασυναίσθητα,αυθόρμητα με ένα "κοίταγμα" σε εκείνες τις στιγμές..



"Για τους κήπους της γης,για το ροζ της αυγής,
για το κύμα που απόμεινε μόνο,να χαϊδεύει με αφρούς,
τους πικρούς μας καημούς και να διώχνει της πίκρας τον πόνο.."