Τα 3 αμαρτήματα.

Έχετε φτάσει σε σημείο να απαντάτε έστω και για μια στιγμή στο ερώτημα"πώς αισθάνεσαι?" με την αφοπλιστική εδώ που τα λέμε απάντηση.."ουδέτερα"?!
Περίεργο όσο να πεις,έτσι?Η ουδετερότητα μπορεί να προκύψει είτε εντελώς τυχαία,είτε με διαφορετικές αφετηρίες συναισθηματικής κατάστασης.







Ξεκινώντας από καλή κατά γενική ομολογία διάθεση και πηγαίνοντας προς την κακή διάθεση,οπότε σταματά την "κάθοδο" στο "ουδέτερα" που λέγαμε..Είτε το ανάποδο..
Μπορεί όμως τώρα που το σκέφτομαι να προκύψει ως μέσος όρος ανεξάρτητα από πού ξεκινά η διάθεση και που πηγαίνει τις διάφορες στιγμές της ημέρας..
Όπως προφανώς καταλάβατε αυτό το..."ουδέτερο" με χαρακτηρίζει τούτη την ώρα.(πολύ ποιητικό ακούστηκε!).Γι' αυτό,για καθαρά λόγους αργόσχολους,ψάχνω να βρω σε ποια απο τις παραπάνω κατηγορίες υπάγομαι..Αλλά είναι τέτοια η βαρεμάρα που μου είναι δύσκολο να το καθορίσω με σκέψη.Οπότε ένα τραγουδάκι είναι οοοοό,τι πρέπει..!




Μπράβο Jack..Tραγούδι για την περίπτωση έγραψε ο μπαγασάκος..Κι έβαλε και την Kate στο κλιπ.Πετυχημένη επιλογή.Ω ναι..αισθάνομαι ήδη πιο ζωηρός..!
Άρα το V for Ven-delta πρέπει να επιστρέψει με ζωηρότητα και χάρη στην κοινωνία..
Οπότε για να ιντριγκάρουμε τα πλήθη το θέμα μας θα χει να κάνει με ζητήματα που απασχολούν τη σύγχρονη Ελληνίδα(για να την πει στο άλλο φύλο)και πού και πού τον σύγχρονο Έλληνα που χωρίς να έχει ίσως σοβαρό λόγο "ψήνεται" να παραφιλολογήσει.

Σε φιλική συζήτηση λοιπόν,κοπέλα μου ανέφερε τα κατά την γιαγιά της 3 αμαρτήματα ενός ανδρός.
1)Να μεθά.
2)Να τζογάρει.
3)Να δέρνει.Τωρά γενικά?Ειδικά?Τη γυναίκα του?Όλα μαζί?Εγώ ψηφίζω το τρίτο!!!!

Οπότε μετά απο μια σύντομη προσπάθεια ερμηνείας για την επιλογή των παραπάνω αμαρτημάτων ενός άντρα,αντέστρεψα το ερώτημα.

ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ 3 ΑΜΑΡΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΙΑΠΡΑΞΕΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ.

Μια καθαρά εμπαθής απάντηση θα ήταν:"Δεν είναι μόνο τρια".
Μια πιο εριστική θα ήταν:"Τρια?ΧΑ!Τρια τη μέρα?!"

Αλλά εμείς εδώ είμεθα ψύχραιμοι,μετριοπαθείς στις αναλύσεις μας και επιφυλακτικοί στις εμπαθείς κρίσεις.
Οπότε πρέπει να βρούμε κάτι το τεκμηριωμένο για να προσάψουμε ως συνηθισμένο αμάρτημα σε μια γυναίκα.Αλλά πείτε αλήθεια..Η μοιχία δε σας ήρθε πρώτη στο νου?!

Και μετά?
Με απόσταση από το πρώτο,κάτι σχετικό με κοινωνική κριτική,εκστόμιση κακίας ή συνδυασμό αυτών.Ε?
Δεν παίρνω όρκο για το δεύτερο..!
Και περιμένω απόψεις..Γιατί παρόλο που η εμπαθής απάντηση που πιθανόν να δίνει κάποιος είναι"δεν είναι μόνο τρια"...δεν είναι τελικά τόσο εύκολο να βαφτίσεις τα τρία πιο απαγορευτικά αμαρτήματα της γυναικός!

Εν πάσει περιπτώσει μετά από αυτούς τους κρίσιμους για το μέλλον του τόπου προβληματισμούς και μιας και η ουδετερότητα έδωσε τη θέση της στη ζωηρότητα που έγραψα και πριν,πρέπει οδεύοντας για το κλείσιμο της ανάρτησης να βρω κάτι σαχλό.
Σκέψη.Πολλή σκέψη.Κι όμως!ΕΥΡΗΚΑ!

Με πολύ ρίσκο,μιας και μπορεί να παρεξηγηθεί η επιλογή του συγκεκριμένου βίντεο,διαλέγω για κλείσιμο ένα βίντεο επικό.Ας ελπίσουμε ότι οι κυρίες που πιθανόν αντέξουν και διαβάσουν ως αυτές τις γραμμές να μη θεωρήσουν το σημερινό ύφος-τόσο- κάφρικο!Για τους κύριους ούτε λόγος,φαντάζομαι θα το απολαύσουν!



Παρατήρηση νο 1:To συγκεκριμένο γέλιο δεν μπορεί να υπάρχει.
Παρατήρηση νο 2:Μεγάλη φράση:"Έξυπνος είναι αυτός που αναγνωρίζει την αξία της ανοησίας".

Τέλος για να κάνουμε μια μοναδική κυβίστηση και να κερδίσουμε το ρομαντικό κοινό ο Robbie δηλώνει παρών και μας λύνει τα χέρια!



Καληνύχτες....!

It's winter time........!!!

Μεγάλο πράγμα η σαφήνεια..
Καθώς και να ξεκαθαρίζεις όμορφα και ωραία τα πράματα..



Έτσι λοιπόν εξαρχής και χωρίς περιστροφές σας λέω ότι ακολουθεί.....ΧΕΙΜΩΝΑΣ!



ΜΠΡΡΡΡΡ!
Κατευθείαν λοιπόν σας βάζω σε κλίμα...Τόσο κατευθείαν όσο το "σοκ" που έπαθα πριν λίγα λεπτά όταν ανυποψίαστος βγήκα στο μπαλκόνι μου...!

Για να είμεθα ειλικρινείς οφείλω να ομολογήσω ότι ήμουν από πριν σε βροχερό για αρχή κλίμα,από τη στιγμή που το ραδιοφωνάκι μου και ο WAVE 97.4 έπαιξε το ακόλουθο:

">

Αλλά το "σοκ" ήταν "σοκ"...Με το που ανοίγεις το θαμπό σου τζάμι αμέσως έρχεται ο παγωμένος αέρας από το Παναχαικό Όρος..
Χειμώνας λοιπόν..Καιρός ήταν να αποφασίσει αν θα μας κάνει αισθητή την παρουσία του μιας και τα Χριστούγεννα είναι ήδη στο δρόμο...Μόνο 15 μέρες θέλουν για να φυσήξουν μέσα μας το πνεύμα τους!
Όμως τώρα που το σκέφτομαι αυτό το κρίσιμο γεγονός,αν θα μας το φυσήξουν ή όχι,το Πνεύμα λέω..ε,είναι σίγουρα υπό συζήτηση.Γιατί θα μου πείτε αν κάθε χρόνο αποκωδικοποιούσαμε έστω λίγο τα..."πνευματώδη" Χριστούγεννα,σίγουρα η καθημερινότητα μας θα ήταν πιο ανθρώπινη και η ανθρωπιά μας πιο...καθημερινή.Ίσως κάποια στιγμή προβληματιστούμε και για αυτό μέσω του μικρού μας ιστολογίου..

Μέχρι τη συγκεκριμένη στιγμή όμως,ας βάλουμε τους εαυτούς μας σε κλίμα καθαρά χειμωνιάτικο,με προσαρμογή της διάθεσης μας,της μουσικής μας,των θεμάτων προς συζήτηση...

Ας ξεκινήσουμε όμως ανάποδα..Από τα θέματα συζήτησης..
Ένα πιθανό θέμα σε συνάρτηση με τον "τρομακτικό" καιρό που κάνει πάρτυ στην Πάτρα,θα ήταν η καταστροφολογία!
"ΚΡΙΣΗ ΚΡΙΣΗ ΧΕΙΜΩΝΑΑΑΑΑΣ ΨΟΦΟΟΟΣ ΔΝΤ ΤΡΕΞΤΕ ΧΩΡΙΑΝΟΙΙΙΙΙΙ"..

Αλλά για αυτό ειδικεύονται άλλοι επαγγελματίες του είδους..Αρκεί ένα ζάπινγκ για του λόγου το αληθές.Οπότε δε θα το κάνουμε..
Σας θέλω χαλαρούς και συνάμα με εγρήγορση,με πιθανά κρεσέντα σας..Όχι όμως τσιτωμένους..
Και ο καλύτερος τρόπος για αυτό το σκοπό πιστεύω είναι μια μουσική κουβεντούλα..
Μια πολύ σύντομη αναφορά σε ένα φρέσκο album,τόσο φρέσκο που σπαρταράει..
Οπότε σας παίρνω από εκεί που μου είστε αραχτοί και τσουπ....OHIO,South Americaa!
Δεν ξέρω αρκετά για το OHIO σαν πολιτεία,όμως μπορώ να σας πω για μια αν μη τι άλλο πολυσυλλεκτική μπάντα που δραστηριοποιείται εκεί..

Και αναφέρομαι στους "άτσαλους νέους",όπως είναι η ελληνική απόδοση του "Greenhornes"!
Greenhornes λοιπόν,με Patrick Keeler και Jack Lawrence από τους Raconteurs και Craig Fox σε κιθάρα και φωνητικά!
Μιλάμε για μια garage rock μπάντα,η οποία ειδικεύεται εκτός των άλλων στο να γράφει ωραία Blues rock τραγούδια..Κι αυτό φαίνεται τόσο πολύ στο "Four Stars",το τέταρτο studio album των Greenhornes.Kι αν αναλογισθεί κανείς τη δισκογραφική ανομβρία 8 χρόνων,νομίζω ότι η επιστροφή τους είναι παραπάνω από δυναμική..

Με αυτή την αναφορά είναι ο καλύτερος τρόπος να περάσουμε στο δεύτερο ζητούμενο,την προσαρμογή της μουσικής μας!Τι λέτε,ξεκινάμε?!

Νο 2 στο album..."I underestimate your affect on me"



No 5 στο album αλλά με παραπλανητική αρίθμηση στον τίτλο!



Και αν σας άρεσαν τα προηγούμενα,φύγαμε για....Get Me Out of Here!
Στο Νο 11 λοιπόν,Get Me Out of Here:



Τόσο οικείο και νομίζω με μια Χριστουγεννιάτικη χροιά τόσο συμπαθητική και μελαγχολική!

Και ναι!Μόλις συνειδητοποίησα ότι είπα τη μαγική λέξη!
Μελαγχολία..Η γλυκιά,αναμενόμενη,φυσιολογική όταν συμβαίνει και κρυμμένη στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας όταν δε συμβαίνει με τον ερχομό του Χειμώνα,μελαγχολία!

Ντυθείτε καλά,πάρτε θέση στην πολυθρόνα σας,βάλτε ένα ποτηράκι κρασί και απλά καλωσορίστε το χειμώνα!
Εποχή είναι...θα περάσει!Καλό σας βράδυ!

ΝΤΡΟΠΗ ΣΑΣ ΚΥΡΙΟΙ........!!!!!!

Η σημερινή ανάρτηση είναι πολύ συναισθηματικά φορτισμένη.

Είναι έντονες οι στιγμές..
Ακόμα πιο έντονες οι σκέψεις...
Και πιο πιο έντονα τα συναισθήματα..


Παύση.



..................
....................
........................
Με συγχωρείτε αλλά λύγισα και έφυγα από το πληκτρολόγιο.
Όλα είναι έντονα.Με κοινούς παρονομαστές.(σνιφ)
Θυμός(σνιφ)..
Οργή(δύο σνιφ)..
Αγανάκτηση(πφ..!)

Κι όλα αυτά για τις αδικίες της ζωής.Της μάταιης τούτης ζωής!
Είμαι εξαιρετικά απογοητευμένος και νιώθω αδικημένος.
Ως άνθρωπος.Ως άνδρας.Ως Έλληνας.Ως Έλληνας άνδρας τηλεθεατής.
Αγανακτώ.
Τόση αδικία πια?Γιατί?
Είμαστε ίσως τηλεθεατές μια κατώτερης τηλεόρασης.
Δε μας υπολογίζει κανείς.Όλο σαχλαμάρες βάζουν.

Βάλτε ένα σοβαρό πρόγραμμα,βάλτε ένα κάτι ρε παιδί μου να δει ο κόσμος..

Να ένα παράδειγμα..



Αλλά να...το λέει στο 2.50τόσο ο Διονύσης!
Δεν υπάρχει ένας υπεύθυνος?Διλαύθηκαν όλα?Κάποιος να αναλάβει την υπόθεση της ελληνικής τηλεόρασης..
Άλλα όσο μιλάω νευριάζω περισσότερο.
Κι έχουμε και τους Αργεντίνους να μας το παίζουν μάΝγκες...
Όχι δεν είμαι υπερβολικός...καθόλου υπερβολικός..Δείτε και συμπεράσματα δικά σας..

Είναι ή δεν είναι αδικία?

Ελληνική τηλεόραση εν έτει 2010:



Kι άντε την Πιπιλή τη συμπαθούμε που έκανε την πλάκα της...
Δείγμα δεύτερο:



Χαζομάαααρες...
Και πάνω από όλα ΑΔΙΚΙΑ.ΑΔΙΚΙΑ.ΑΔΙΚΙΕΣ ΜΑΛΛΟΝ.ΠΟΛΛΕΣ ΑΔΙΚΙΕΣ.
Για του λόγου το αληθές..

Dancing with the stars Αργεντινής:


SILVINA ESCUDERO STRIPDANCE 25-10-2010
Ανέβηκε από betocammpos. - Δείτε περισσότερα μουσικά video, σε HD!">

Μέχρι και ο παρουσιαστής είναι τρελαμένος με την αδικία.
Αυτό ήταν...Δεν αντέχω.
Πάω να κλάψω.Αφήκετε με που έλεγε και η Ελένη η Βλαχάκη.

Όποιος κι αν είναι ο υπεύθυνος στην ελληνική τηλεόραση για την παραπάνω αδικία
πρέπει να ντρέπεται.
Ντροπή σου κύριε..

Παραφιλολογίες πριν το classico.....!

Επειδή κάποιοι κακόβουλοι αναρωτήθηκαν πώς και το blog δεν έκανε αισθητή την παρουσία του μετά από τα δραματικά γεγονότα του Σαββάτου,προς υπεράσπιση μας δηλώνουμε ότι φταίει το hangover από το τρελό ξενύχτι της Παρασκευής με τα παιδιά του UP και όχι μόνο!
Προφανώς αστειεύομαι,άκου κακόβουλοι!Σιγά!




Αλλά μετά το έπος "Το κλαρίνο απ'το Αλγέρι"
(http://venland.blogspot.com/2010/10/blog-post_24.html)

ε...θα ταν περίεργο να μη γράψουμε και κάτι για...
"Το κλαρίνο απ'τη Σενεγαλοαργεντινή".



Κάπως έτσι λοιπόν.Όμως όσο οι μέρες μετά από μια τέτοια νίκη περνούν,ο ενθουσιασμός και η ευρηματικότητα για ατάκες κλπ όχι ακριβώς φθίνουν,απλά χάνουν τη σπιρτάδα τους,τα αντανακλαστικά τους.Οπότε ύπουλοι καθώς είμεθα θα πετάμε το κατιτίς μας πλαγίως ενώ θα βρίσκεται σε εξέλιξη και συγγραφή ένα διαφορετικό ζήτημα..
Για πάμε λοιπόν,αφού πάρουμε την ανάαασα μας...



Τώρα μπορούμε να συνεχίσουμε.
Συνήθως ένα blog,ανανεώνεται ανάλογα με την έμπνευση,ανάλογα με τους πιθανούς συνειρμούς που προκύπτουν από τα γεγονότα.Ως εκ τούτου δεν υπάγεται στην κατηγορία "προγραμματισμένο γράψιμο",οπότε δεν μπορούμε να του αποδώσουμε την έννοια της υποχρέωσης ή της εκκρεμότητας...
Πλην ορισμένων περιπτώσεων.Όπου έχεις δεσμευθεί να γράψεις για κάτι..
Και το δικό μας το blog έχει δύο ολόκληρες εκκρεμότητες!Να αναλύσει δύο πολύ συγκεκριμένες φράσεις της λαικής διάνοιας,παρά το ότι πήρε αυτοπαράταση στην προθεσμία!
Η πρώτη εκκρεμότητα:Να εξηγήσετε με οποιαδήποτε τεκμηριωμένη ή ατεκμηρίωτη μέθοδο τη φράση"Να τη φας και να'ναι κρύα!"

Απόπειρα εξήγησης:
Μετά από κοπιαστική έρευνα που ικανοποιούσε την που και που αργόσχολη διάθεση μας,η ερμηνεία της φράσης δε διασταυρώνεται,δεν έχει κοινή καταβολή,ο καθένας μπορεί να πλάσει το δικό του σενάριο σχετικά με την ύπαρξη της φράσης,χωρίς μάλιστα κανείς να του ζητήσει απόδειξη της μοναδικότητας!

Να ας πουμε,ο σύζυγος γυρνά στο σπίτι,κουρασμένος,τον έχουν πιάσει και 3-4 φανάρια,αρχίζει να τσιτώνει,μπαίνει στην κουζίνα και εκεί η σύζυγος είναι και εριστική...Ακολουθεί ο κάτωθι διάλογος:

-Πάλι άργησες?
-Πάλι σούπα?
-Γιατί άργησες?
-Γιατί σούπα?
-Γιατί όμως άργησες?
-Πάω να κοιμηθώ,βλακείες δεν τρώω.
-Πού πας?Δε θα φας σουπίτσα?
-ΟΧΙ.Λες κι είναι ζεστή
-ΓΚΡΡΡΡΡΡΡ.Να τη φας και να ναι κρύα.

Το βλέπετε?Το σενάριο είναι εικονικό αλλά μπορεί να ταιριάξει ως πιθανή ερμηνεία!
Αλλά δεν είναι η μόνη πιθανή.Πολύ εύκολα μπορείτε να επινοήσετε και εσείς μια αμφιλεγόμενης ευστοχίας υπόθεση,όπως αυτή παραπάνω!

Το ίδιο όμως ισχύει και για τη δεύτερη εκκρεμμότητα:Να εξηγήσετε με οποιαδήποτε τεκμηριωμένη ή ατεκμηρίωτη μέθοδο τη φράση"Τον έχει δαγκώσει"

Εδώ τα πράγματα απλοποιούνται,με τη σχετική απόπειρα να είναι η εξής:
ρήμα:έχει δαγκώσει
υποκείμενο:αυτός
αντικείμενο:τον,δηλαδή "αυτόν"
Ψηφίζουμε για τα αυτός-αυτόν με πιθανά ζευγάρια τα κάτωθι:
α)Ντούντου-Ντιόπ
β)Βαγγέλας Μαρινάκης-Αγλέουρας
γ)Πάρντο-Μπλάνκο
δ)όλα τα παραπάνω.

Χαλαρά το (δ)...

Αλλά ας χαλαρώσουμε!Δευτέρα..σπίτι..και el classico!
111 χρόνια ακριβώς από την ίδρυση της Barca..!
Καλή διασκέδαση....

Η ζωή τραβά την ανηφόρα..

16 Νοεμβρίου σήμερα...Από πού να ξεκινήσεις και πού να τελειώσεις..!
Μόλις δύο μέρες μετά τις εκλογές,μόλις μία μέρα πριν την ιστορική επέτειο του Πολυτεχνείου.
Ζητήματα που οδηγούν σε συγκρίσεις.Ειδικά στους καιρούς μας η σύγκριση γεγονότων και καταστάσεων του "τότε" και του "σήμερα" είναι περισσότερο από αξιόλογη.
Άξια λόγου λοιπόν,άξια προσεκτικής ανάλυσης,άξια προς εξαγωγή σπουδαίων συμπερασμάτων για τις εκάστοτε πολιτικές πραγματικότητες της χώρας μας,για τον τρόπο πολιτικής σκέψης των Ελλήνων,για τον τρόπο που εκφράζει την αντιδρασή του ο λαός μας,για την ποιότητα της αντίδρασης αυτής.

Αρχής γενομένης από το "σήμερα" σε μια αντίστροφη αναζήτηση συμπερασμάτων..Το "σήμερα" που γίνεται προχθές(χωρίς εισαγωγικά)..
Οι κάλπες έκλεισαν,μάλλον οριστικά μετά την αγέρωχη κυβίστηση του Τζωρτζ..
Οι αναλύσεις για δεύτερη Κυριακή δυνάμωσαν.
Τα εν Ελλάδι συμπεράσματα βγήκαν.Στην Ελλάδα της (50+)% αποχής.
Που με εκπληκτική απόδοση μπορεί να κάνει ένα ποσοστό της τάξης του 20% βάσει απόλυτης αριθμητικής να φαίνεται γίγαντας του 60%.Τα παραδείγματα πάμπολλα.

Και έτσι κάποιος κύριος ονόματι Στρος Καν δήλωσε περηφάνως"Οι Έλληνες είπαν ναι στο ΔΝΤ!"
Άσε μας ρε Στρος Καν..!

Αυτό ήταν ίσως το μήνυμα των εκλογών.
Κανένα άλλο!
Απλά ο ......με μειωμένα αντανακλαστικά λαός μας δεν ήταν δυνατόν να το αποκωδικοποιήσει όπως έκανε το.. γατόνι ο Στρος Καν..
Εντελώς συνειρμικά και άσχετα αν ταιριάζει από ομοιοκαταληκτική άποψη,μου'ρθε στο νου η φράση.."Να τη φας και να'ναι κρύα".
Και αφού δηλώσω προς το παρόν αδυναμία να ερμηνεύσω τη φράση(συγγνώμη Μαράκι!)θα συνεχίσω ακάθεκτος.
Για να μεταβείς λοιπόν από την κάλπη της Κυριακής εώς τα γεγονότα του Πολυτεχνείου,μια πιθανή συνάρτηση μετάβασης θα μπορούσε να είναι...η Μεταπολίτευση.
Η περίοδος που ξεκίνησε με τόσα όνειρα για μια καλύτερη Ελλάδα και έφτασε σήμερα να αποτελεί τριάντα χρόνια τόσο περιεκτικά στις παθογένειες του πολιτικού μας συστήματος και στα π,λ-άθη του λαού μας.Λάθη νοοτροπίας,πάθη του "εύκολου τρόπου-άσχετα αν είναι ο ενδεδειγμένος',λάθη και πάθη που οδήγησαν στο έλλειμμα.Όχι,δε λέω το οικονομικό.Εγώ λέω το έλλειμμα φιλοτίμου,συνείδησης και λογικής του λαού μας.Συνέπεια του οποίου ήταν και το άλλο,το δύσβατο,το 5 6 8 13 15 τοις εκατό και πάει λέγοντας.

Όταν στην τρίτη λυκείου,τέτοια μέρα το σχολείο μας επισκέφτηκε ο Δημήτρης Παπαχρήστος,εκφωνητής του Πολυτεχνείου μας έδωσε μια άλλη οπτική των τότε πρωταγωνιστών της εξέγερσης.

Οπτική στα πλαίσια της οποίας η ιστορική αλήθεια σε ένα έστω μικρό μέρος της αποκαταστάθηκε..
Αλήθεια που αποκατέστησε την "αλήθεια"συγκεκριμένου πολιτικού χώρου,που τότε ανεπιτυχώς προσπάθησε να ελέγξει,να οικειοποιηθεί την εξέγερση.
Αλήθεια που ήθελε κάποιους πρωταγωνιστές του "τότε" αργότερα να εξαργυρώνουν τη συμμετοχή τους σε πολιτική καριέρα και σήμερα οι ίδιοι να είναι επαγγελματίες γυρολόγοι που κάθε τόσο οικειοποιούνται έννοιες όπως δημοκρατία,ελευθερία,δικαιοσύνη,χρωματίζουν έννοιες όπως προοδευτικότητα,αξιοπρέπεια.

Το πολυτεχνείο δε χρωματίζεται.Γιατί ήταν κοινωνικό κίνημα.Και ήταν κίνημα διότι εξέφραζε την αντίδραση όλης της κοινωνίας απέναντι σε ένα πολύ συγκεκριμένο πρόβλημα που ακριβώς απασχολούσε όλη την κοινωνία.
Μετά από τριάντα χρόνια άραγε θα παύσουν ορισμένοι να οικειοποιούνται τα γεγονότα?
Θα παύσουν να καπηλεύονται τη ζωντανή ιστορία ολόκληρου του ελληνικού λαού?
Θα σκεφθούν οτί στις γελοίες διακρίσεις και τους χρωματισμούς η ιστορία χαμογελά ειρωνικά?

Ακριβώς επειδή η δημοκρατία,η ελευθερία,η δικαιοσύνη,η προοδευτικότητα,η αξιοπρέπεια ξεκινούν από την ψυχή κάθε δημοκρατικού,ελεύθερου,δίκαιου,προοδευτικού και αξιοπρεπούς ανθρώπου.Ακριβώς επειδή όλα μαζί δε χωρούν ταυτόχρονα σε κανένα κόμμα.Σε καμία μορφή συστηματοποιημένου κομματικού μηχανισμού.
Ξεκινούν από την ψυχή του ανθρώπου και μετά την όποια τους περιπέτεια επιστρέφουν ΣΕ αυτή ΓΙΑ αυτή.

"Η ζωή τραβά την ανηφόρα...."
Αν τόσα χρόνα κάτι έχει μείνει στη μνήμη μου πιο έντονα από κάθε άλλο,από όλες αυτές τις γιορτές και τα αφιερώματα των ημερών είναι με διαφορά οι κάτω γραμμές:





"Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄αγωνίζεσαι για την ειρήνη και
για το δίκαιο.
Θα βγείς στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα
ματώσουν απ΄τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρες - μα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
Κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζει την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή.
Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνουνται στη νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα θα γίνουν στάχτη κάτω από τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό
δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν΄αφήσεις τη μάνα σου, την αγαπημένη
ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ΄απαρνηθείς τη λάμπα σου και το ψωμί σου
Θ΄απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση στο σπιτικό κατώφλι
για τον τραχύ δρόμο που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις κι ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν΄ακούς μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς έν΄ άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμένος πάνω απ΄το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
Να την ακούς να σου λέει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ΄αποχαιρετήσεις όλ΄αυτά και να ξεκινήσεις
γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ΄άστρα, για όλες τις λάμπες και
για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος.

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή για είκοσι ή
και περισσότερα χρόνια
μα εσύ και μες στη φυλακή θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη,
τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ΄ το τετραγωνικό μέτρο του κελλιού σου
θα συνεχίσεις τον δρόμο σου πάνω στη γη .
Κι΄ όταν μες στην απέραντη σιωπή, τη νύχτα
θα χτυπάς τον τοίχο του κελλιού σου με το δάχτυλο
απ΄τ΄άλλο μέρος του τοίχου θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου και ν΄ ασπρίζουν
τα μαλλιά σου
δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί θα ξημερώνεσαι πιο νέος
Αφού όλο και νέοι αγώνες θ΄ αρχίζουνε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος

Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις ένα μεγάλο τρυφερό
γράμμα στη μάνα σου
Θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία, τ΄αρχικά του ονόματος σου και μια λέξη : Ειρήνη
σα ναγραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά στα έξη ντουφέκια
σα να στεκόσουνα μπροστά σ΄ολάκαιρο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ΄την ομοβροντία που σε σκοτώνει
εσύ ν΄ακούς τα εκατομμύρια των απλών ανθρώπων που
τραγουδώντας πολεμάνε για την ειρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι άνθρωπος."
(Τάσος Λειβαδίτης)

Εκλογές:'Όλα καλά,όλα όμορφα!"

Δευτέρα σήμερα...
Κι όπως επανειλημμένως έχουμε γράψει είναι μια παρεξηγημένη μέρα..Η παρεξήγηση μαζί της μάλιστα είναι ανάλογη με την ένταση του σαββατοκύριακου που πέρασε,αλλά και αντιστρόφως ανάλογη του καιρού της Δευτέρας που μας απασχολεί κάθε φορά..




Ήταν σαββατοκύριακο εκλογών..
Όχι,δεν είχαμε ένταση λόγω συμμετοχής ημών ή κάποιου συγγενικού/φιλικού προσώπου..Κάθε άλλο μάλιστα..!
Αλλά μια λατρεία για τα στατιστικά της κάλπης μας κυρίευσε ως συνήθως...Με συνεχείς ανανεώσεις στο site του Υπουργείου Εσωτερικών.
Αλλά αυτό άρχισε από τις 19.00 και μετά...
Η μέρα ξεκίνησε νωρίς..Στο Δημοτικό Σχολείο Ζαχάρως..Εκεί όπου είχες με πολλά να ασχοληθείς..
Αφενός να έρθεις πρόσωπο με πρόσωπο με τους "σωτήρες"...
Και τι σωτήρες!
Αλλού νεοφερμένοι,με παλαιοφερμένους παρατρεχάμενους...
Αλλού πηγαδάκια πρώην άσπονδων πολιτικών εχθρών που ως δια μαγείας ενώθηκαν για το καλό του τόπου..
Αλλού η σιγουριά του.. μεγάλου ηγέτη!
Για τις "μεταγραφές" ουδείς λόγος...Γελάνε και τα τσιμέντα..!Ηχηρές μεταγραφές που όμως σου έδιναν την ευκαιρία μαυρίζοντας για παράδειγμα ένα συνδυασμό,να μουτζώσεις πολλά κουρασμένα παλικάρια!

Αυτό ήταν το ένα σκέλος..Ας μην το βαφτίσουμε!
Ας βαφτίσουμε τα δύο επόμενα...Το πρώτον κωμικό.Το δεύτερον πιο κωμικό!
Κωμικό είναι το παρα-εκλογικό σκέλος..Οι διάλογοι στα εκλογικά τμήματα..Ο ιδιαίτερος σχολιασμός κάθε υποψηφίου από τους ψηφοφόρους,είτε τους δικούς του είτε τους άλλους,η μάχη ποιος θα πει το πιο πετυχημένο χωρατό να ευθυμήσει ο λαός!!

Και τι μπορεί να είναι πιο κωμικό?!Μα φυσικά ο μικρός Μάριος που έκλεισε στο 0168 εκλογικό τμήμα του Δήμου,περίπου 18,5 ώρες ως τακτικό μέλος της εφορευτικής επιτροπής..Αέρινος,με στυλ που ζήλευαν ακόμα και οι δικαστικοί αντιπρόσωποι,με τη σοβαρότητα που πρέπει να διακατέχει έναν πολίτη με τόσο σοβαρά καθήκοντα..!!!Απίθανος..Ο δε τρόπος κάθε φορά που έσβηνε το όνομα του ψηφίσαντος δημότη ήταν αψεγάδιαστος.Και είμαι απλά μετριοπαθής στο χαρακτηρισμό!

Τέλος πάντων..Οι κάλπες έκλεισαν,οι αναλύσεις ξεκίνησαν,οι βαρύγδουπες δηλώσεις εκατέρωθεν έγιναν ανάλογα με την εξέλιξη της καταμέτρησης...Ο λαός έτρεμε και δεν μπορούσε να χαλαρώσει από το τρομακτικό δίλημμα "TO GO TO ELECTIONS AGAIN OR NOT TO GO?!"(Κατά τη Σεξπηρική διατύπωση...!)

Όμως ο τιτανοτεράστιος "ηγέτης",επειδή είναι ακριβώς τιτανοτεράστιος,είναι παρών για να δώσει τις απαντήσεις στην περιέργεια(ως άλλο FOCUS),να καθησυχάσει τα τρομαγμένα πλήθη,να δηλώσει με πυγμή οτί κάτω από την στιβαρή του ηγεσία,ο τόπος θα πορευθεί αταλάντευτα προς τη δόξα..
Ψύχραιμος..Ώριμος..Σταθεροποιητικός..Και πάνω από όλα δείχνοντας πως έλαβε το μήνυμα της κάλπης...10 λεπτών σιγή..



Ηθικόν δίδαγμα,στιγμή της κορύφωσης για τους βιαστικούς:1.55-2.09

Αυτή την αλλαγή ζήτησε ο σοφός λαός.
"Μακριά από επιτηρήσεις,μακριά από οικονομικές εξαρτήσεις".
Η χθεσινή βουτιά στα ποσοστά του "ηγέτη" αυτή την αλλαγή ζητούσε.Και για αυτό,ο μεγάλος "ηγέτης" θα συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο και την επόμενη χρονιά..Ο δρόμος είναι μακρύς!Κι επειδή το ταξίδι μετρά κι όχι ο προορισμός δεν έχουμε παρά να το απολαύσουμε..
Το σεξπηρικό δίλημμα που στέρησε μέρες ολόκληρες ηρεμίας,γαλήνης και ύπνου από τους πολίτες λύθηκε και αυτό..!Κο κο κο......

Γελάει ο κόσμος GAP.
...............................
.........................
.................
............
.........
.....
.....

What's that coming over the hill...Is it a monster.................?




Ας χαλαρώσουμε όμως..
Όλα στην υπέροχη χώρα μας γίνονται για το καλό μας εξάλλου.



Με σήμα τη μαγγούρα......!!!!!


Υ.Γ:Ω ναι...Με την παρούσα ανάρτηση το blog περνά στο "στρατευμένο"..χαχαχα!!!!

Μια μουρλή μουρλή ατμόσφαιρα!

Ο Νοέμβρης έκανε την εμφανισή του,το Φθινόπωρο ημερολογιακά φτάνει στο τέλος του..
Ημερολογιακά προς το παρόν μιάς και από άποψη καιρού η προηγούμενη εβδομάδα θύμιζε χειμώνα.

Όχι μόνο στο βορρά,αλλά και στο νότο..


Στο βορρά που ταξίδεψε το ίδιο το blog,αλλά και στο νότο για τα γεγονότα και τις καιρικές συνθήκες του οποίου το blog ενημερωνόταν ανελλιπώς!



Έτσι λοιπόν η εβδομάδα έφτασε στην Τετάρτη..
Η επομένη της γιορτής μας,μας βρήκε για μισή κυριολεκτικά μέρα στους δρόμους!
Κι αφού πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στον οδηγό του ΚΤΕΛ Ξάνθης που για δευτερόλεπτα δε μας άφησε να περιμένουμε το επόμενο δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Ξάνθη,ήρθε η στιγμή να μπούμε σε θρακιώτικο κλίμα..

Κρύο,αέρας να χτυπά πότε εσένα πότε το τζάμι,συνδυασμός και των δύο..Έτσι πάει...Κι όταν κάποιος είναι συνηθισμένος σε συνθήκες Πάτρας,ο συνδυασμός αυτός είναι.....,είναι....,είναι.. τι να λέμε τώρα!
Καθαρά συνειρμικά το κάτωθι!



Κι αφού προσαρμοστείς σιγά σιγά στον καιρό,έρχεται η στιγμή που η καθημερινότητα της Ξάνθης και των κατοίκων της,φαίνεται τόσο διαφορετική στον επισκέπτη!
Η στιγμή που η φωνή του Ιμάμη "γεμίζει"τον παγωμένο αέρα της πόλης!Και ενίοτε σε ξυπνάει την επομένη ενός κουραστικού ταξιδιού!

Μεσημέρι 28ης Οκτωβρίου..Εθνική εορτή.Όμως επειδή ακριβώς είναι μεσημέρι και είσαι στο κρεβάτι,δεν είδες ούτε την παρέλαση,ούτε τίποτα!
Έρχεται όμως η ώρα να κυκλοφορήσεις στην πόλη.Να έρθεις σε επαφή με την αύρα της και ασφαλώς με τους ανθρώπους της!Ωραία αίσθηση,ακόμα πιο ωραία διαδικασία!
Γραφική η πόλη,χαμογελαστοί οι άνθρωποι της,τόσο που αν και με 3-4 βαθμούς Κελσίου,αισθάνεσαι μια ζεστή οικειότητα..!

Και πάμε στο κεφάλαιο "φοιτητές στην Ξάνθη"...
Λίγα Τμήματα,λίγοι σχετικά με τα Πατρινά δεδομένα φοιτηταί,πολλά τα γέλια!Τι να πει κανείς για την ξανθιώτικη παρέα...
"Είναι μουρλοί".



Στο σημείο αυτό να πω οτί η παραπάνω ατάκα,ξανθιώτικης έμπνευσης και προέλευσης εμένα δε με βρίσκει τόσο θερμό υποστηρικτή και "χρήστη".
Χωρίς να θέλω να προκαταλάβω την κρίση του κοινού,το οποιό με τη μαζική του συμμετοχή,έστω κι αν πιθανότατα δεν έχει ακούσει εν δράσει την ατάκα αυτή,στη δημοσκόπηση που αναρτήθηκε στο blog θα διαμορφώσει άποψη σχετικά με αυτό το τόσο φλέγον ζήτημα!


Περισσότερα για τα της Ξάνθης δρώμενα σε επόμενη ανάρτηση..
Επιστροφή στα...."τα της Πάτρας"..!
Ώρα για προετοιμασία εκπομπής εν όψει της Πέμπτης!
Ο Μάνος και ο Ανδρέας ήδη με περιμένουν!
Στο επανιδείν λοιπόν..!
Α!Και καλό μήνα!

Το κλαρίνο απ'το Αλγέρι.....

Το blog αισίως πλησιάζει την είσοδο του στους 5 μήνες ζωής..
Και παρόλο που έχει κατά καιρούς γίνει νίξη σχετικά με το πάθος μας,ποτέ ως σήμερα δεν έχει γίνει εκτενής αναφορά..!
Όμως τώρα που ξαναδιαβάζω τα ως τώρα γραφόμενα,συνειδητοποιώ οτί η εισαγωγή είναι λάθος!






Η ενδεδειγμένη θα ήταν κάπως....έτσι:
"Πράσινοι λαγ..."
ΟΧΙ...ΟΧΙ.....Ξανά λάθος..
Μάλλον κάπωωως έτσι πάει...:

"Χίλιες και μια νύχτες από τη γέννηση του τρομερού Αλ Αχμάρ κάπου στα βάθη της Μαυριτανίας,η αρμάδα του στρατηλάτη με μια αστραπιαία προέλαση κινήθηκε βορειοανατολικά για το Αλγέρι..Μέσα από τη σκόνη της ερήμου,μέσα από ένα τρομακτικό ταξίδι στο βορά της Μαύρης Ηπείρου,οι χατζάρες των Φαλουτζέρηδων μαχητών της ελευθερίας ένιωσαν τη στιγμή του ακονίσματος πριν τη μεγάλη στιγμή......
.....................
....................
................
(μετά από διήγηση 87 σελίδων κι ενώ οι χατζάρες επιτέλους ακονίστηκαν):
......
Οι ακονισμένες χατζάρες των καβαλάρηδων,οι σπάθες του τρόμου,έλαμπαν,άστραφταν στο φως του καυτού ήλιου της ερήμου..
To μόνο που έμενε για την λυσσασμένη επίθεση ήταν να ακουστεί δυνατά στον σκονισμένο αέρα το ιερό όργανο....

Το πανίερο ΚΛΑΡΙΝΟ ΑΠΟ Τ'ΆΛΓΕΡΙ!!!"



!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Αλλά ας πάμε να δούμε προσεκτικότερα τι μας ζητά ο μικρός μας γατούλης Μάκης..

-Μήπως υπάρχει κανά βιντεάκι?!

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΛΗΣ:ΝΑΙ!!!!!



Και δεν είναι μόνο αυτό!



Δικαιολογημένο το αίτημα του μικρού γατούλη!

Κι όμως ο κακός Μπέζος δεν του έδειξε κανένα βιντεάκι...
Έτσι προέκυψαν τα περί ανατολίτικων!!
Οπότε κάντε τις εξής αντικαταστάσεις:

Όπου καβαλάρης βάλτε Τζιμπούρ.
Όπου Σεράχ βάλτε Σαριέγκι.
Όπου Μάκης-μετά-το-ανατολίτικο βάλτε όλους τους πιστούς στο Δικέφαλο.
Όπου..... Φρατζέσκα βάλτε το πράσινο λαγούδι!


Και αφού έγιναν όλες οι αντικαταστάσεις..ναι λοιπόν!
Η ανάρτηση απέκτησε τον απαιτούμενο για την ημέρα επικό χαρακτήρα!

Στα καλύτερα που έρχονται για την αρρώστια μας.
Αυτή είναι η ομάδα που ξέρει να νικά τα προβλήματα, να υποτάσσει το κάθετι και με την ψυχή της, τη μαγκιά της και τη βαριά φανέλα της να παίρνει ντέρμπι σαν κι αυτά.
Αυτή είναι η τρέλα μας,που στις χαρές και στις λύπες μας γεμίζει έντονα συναισθήματα.




"Από παιδάκι τόσο δα μικρό
Εσένα ΑΕΚΑΡΑ αγαπώ
Και σαν μεγάλωσα δεν έβαλα μυαλό
και ας με λένε τρελό και παλαβό
ΜΕ ΛΕΝΕ άρρωστο και παρανοικό
Με λένε junkie με λεν αλκοολικό
Στ'α....α μου να πα να γαμ....νε
Εγω και συ μαζί μια ολόκληρη ζωή............"






Bang Bang ΑΕΚΑΡΑ MOY!

Y.Γ:Και ο Τζακ ΑΕΚτζης θα είναι ο τρελός!

Μέρες Οκτώβρη..

O φετινός Οκτώβρης στην Πάτρα κάνει τα τρελά του...
Φαίνεται δεν μπορεί κι ο ίδιος να αποφασίσει πώς ακριβώς θέλει να είναι..









Σκαμπανεβάσματα στον καιρό,σκαμπανεβάσματα και στη διάθεση μας..
Κι εκεί που πας να ξενερώσεις όταν κρατάς σημειώσεις Διαφορικής Γεωμετρίας και ακούς τον ήχο της βροχής(ιδανικός συνδυασμός!)ξαφνικά κοιτάς έξω και βλέπεις ένα πιο φωτεινό Πανεπιστήμιο!Κυριολεκτικά μιλώντας...
Η "φωτεινότητα" του Πανεπιστημίου όταν βγαίνει έξω από τα εισαγωγικά χρίζει μιας πιο προσεκτικής ανάλυσης εξάλλου!

Όμως δεν προλαβαίνεις να αναθαρρήσεις και το επόμενο δεκάλεπτο σε βρίσκει εκεί όπου ξεκίνησε η Διαφορική,στη μουντάδα του Φθινοπώρου!

Βέβαια έχει και αυτή την αξία της,μιας και η Πάτρα σου βγάζει μια γλυκιά μελαγχολία εκτός όλων των άλλων!
Η καθημερινότητα συνέχιζεται,οι μέρες της εβδομάδας περνούν,η Πέμπτη φτάνει..
Κι εκεί που είσαι μες στη ζωντάνια,μες στην τρέλα,μέσα σε κλίμα UP..έρχεται μια καταστροφική βραδιά για την ομάδα σου και σε χαλάει..!
Δεν είμαστε όμως για να χαλιόμαστε...!



Και αυτό στο θυμίζουν συχνά πυκνά τα γεγονότα της δικής σου μέρας..
Και έρχεται μια επικοινωνία από τα παλιά,μια φιλία έστω και μακρινή και με τις πρώτες γραμμές που σου γράφει τσουπ!Χαμογελάς!



Αυτό ήταν!
Παρασκευή βράδυ και πλέον είσαι σε φουλ ρυθμούς...
Ειδικά όταν το βράδυ είναι M.A.D!Γέλια....!!!
Η καλύτερη εισαγωγή όχι μόνο για το σαββατοκύριακο που έρχεται,δηλαδή ήρθε!
Αλλά και για την επόμενη άκρως εορταστική εβδομάδα,που αναμένεται να κλείσει ιδανικά τον τρελό μας Οκτώβρη!



Καλό βράδυ...!


Υ.Γ:Το λεωφορείο της γραμμής 3 έκανε στάση,ο τυπάκος φαινόταν κάπως φοβισμένος,πέταξε το εισιτήριο στα σκουπίδια και τότε με πιο σταθερό βήμα συνέχισε το δρόμο του κρατώντας ένα ξενόγλωσσο με τίτλο "Ven"...Εννοείται πως γέλασα...

SUIT UP.......!!!

Ήταν Ιούλιος...

Κατακαλόκαιρο..


Ζέστη εντός κι εκτός blog..
Eκτός με τη θερμοκρασία στο κόκκινο...
Εντός,με τις καυτές αναρτήσεις από τις-εξ'ορισμού-φρουτοφανταστικές διακοπές μου.Και καλά!

Τότε λοιπόν το σχόλιο μιας ηρωικής αναγνώστριας έθετε το blog προ των ευθυνών του:
«Την επόμενη φορά να γράψεις για μόδα!»

Οι μήνες πέρασαν,η θερμοκρασία έπεσε,ο καιρός δε θυμίζει καλοκαίρι..Κι αν κάτι έμεινε εκτός από τις-αραιότερα πλέον γραμμένες αναρτήσεις της κατηγορίας ΚΑΥΤΕΣ-είναι τα περί μόδας!

Ήρθε λοιπόν η ώρα να μιλήσουμε όχι για μόδα αυτήν καθ΄εαυτήν...Αλλά για ένα φλέγον ζήτημα παραπλήσιας θεματολογίας!

Kι όλα αυτά με αφορμή μιας ξεχωριστής μέρας όπως η αυριανή!
Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010...Τι να είναι,τι να είναι...?!

[http://el.wikipedia.org/wiki/13_%CE%9F%CE%BA%CF%84%CF%89%CE%B2%CF%81%CE%AF%CE%BF%CF%85]

Πολλά σημαντικά σε αυτήν την ημέρα..Κι όμως κάτι λείπει....Κάτι μεγαλειώδες,κάτι συγκλονιστικό!



Ξανά και ξανά έτσι για να το εμπεδώσουμε!
13 Οκτώβρη λοιπόν σημαίνει ΙNTERNATIONAL SUIT UP DAY!!!!!!


SUIT UP!Κοστουμάκια,πουκαμισάκια,γραβατούλες,τσακίσεις,κολλαριστοί γιακάδες!
Γιατί εκτός των άλλων για ένα style ζούμε!
Και τώρα σε μια καθαρά ωφελιμιστική κίνηση ιδιοτέλειας,προκειμένου να αυξηθεί το γυναικείο κοινό της στήλης πάμε σε μερικούς στυλάτους suited-up αστέρες..

Νο 1:Γιάννης Φλωρινιώτ...

ΛΑΘΟΣ!!!!!!!!
Xωρίς πολλά λόγιαλοιπόν,το σωστό top 3 πάει κάπως έτσι:

ΝΟ 3:



NO 2:H θέση απονέμεται τόσο στα πρόσωπα,όσο και στο όλο επικό concept.



NO 1:Δικαιωματικά στον εισηγητή της αυριανής παγκόσμιας γιορτής!



......nothing suits him like a suit........!!!


Γιορτάστε λοιπόν την INTERNATIONAL SUIT UP DAY όπως ταιριάζει καλύτερα σε εσάς!
Εντυπώσεις και....μεθεόρτια στο ραδιοφωνικό suit-UP day,δηλαδή την Πέμπτη στις 15.00 μόνο στον UP fm 92.5!

Rendez-vous στον αέρα!

Ραδιόφωνο....Βρείτε το "ίσον" του..

Το "ίσον"που ταιριάζει στον καθένα σας!

Έχετε όλο το χρόνο στη διάθεσή σας.Καθώς και όλες τις δυνατές απαντήσεις!

Γιατί το V for Ven-delta είναι αν μη τι άλλο δημοκρατικό!





Ας αναζητήσω όμως το δικό μου "ίσον".....Σκέψη.Μάλλον όχι και τόση.
Ήταν "on the tip of my tongue" που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι!
ΙΣΟΝ ΛΑΤΡΕΙΑ.
Αυτό ακριβώς..
Από την πρώτη στιγμή που έτυχε να μπω σε ραδιοθάλαμο..
Από την πρώτη εκπομπή στον Dream Radio πίσω στο καλοκαίρι του 2008!
Από όλες τις στιγμές γέλιου on και off air με την Ευγενούλα στο απέναντι μικρόφωνο..
Μέχρι αύριο..Ακόμα μια πρώτη φορά..!

Η φορά που θα αλλάξει δραματικά τα ερτζιανά σημαδεύοντάς τα στην αιωνιότητα.
Αλλάζοντας την ίδια τη λέξη..
Αλλάζοντας το "ραδιόφωνο" σε.... "ραδιόΦΟΝΟ"!

Πλακίτσα..
Γιατί όσο άγριες και να είναι οι διαθέσεις μας με το Μάνο και τον Ανδρέα,δεν έχουμε δολοφονικές προθέσεις...
Ίσα ίσα που ξεκινάμε με τις καλύτερες προθέσεις και τις ακόμα καλυτερότερες διαθέσεις!

Στόχος μας να διασκεδάσουμε,να δώσουμε τη δική μας ροκ χροιά στο ραδιοθάλαμο του Πανεπιστημίου και φυσικά να σας ενημερώσουμε σχετικά με όλη τη μουσική-καλλιτεχνική κίνηση της πόλης μας!

Τα λόγια είναι όμως πολύτιμα..Ας τα κρατήσουμε για τον "αέρα"!!Με την ευχή να μη μας πάρει και μας σηκώσει!

Αύριο λοιπόν..Μεσημεράκι.Στις 15.00.Για μια ωρίτσα!
Μα που αλλού?!Στον UP FM..

Από τους 92.5, 89.9, 93.9 στους δέκτες των ραδιοφώνων σας...!
Από το upfm.upatras.gr ακολουθώντας τις οδηγίες και τους συνδέσμους που περιέχονται στη σελίδα του σταθμού!

Για κλείσιμο κάτι μεταβατικό για το αυριανό μας ξεκίνημα!Θα καταλάβετε αύριο!


3-4 λοιπόν rendez-vouz στις συχνότητες του UP fm!
Kαλά να περάσουμε!

Pretty woman give a smile to me...!!!

Το FREE,το περιοδικό δεν είχε σα διαφημιστικό σλόγκαν "πρώτα ζούμε μετά γράφουμε"?!
Έτσι λοιπόν με πολύ παιχνιδιάρικη και προς σάχλισμα διάθεση θα γράψουμε κι εμείς αφού πρώτα ζήσαμε(και καλά οι σκληροί να πούμε!)...




Και τι θα γράψουμε?Για τις γυναίκες...
Αντιμετωπίζοντας αυτό το φλέγον ζήτημα,που εδώ και αιώνες απασχολεί το απεγνωσμένο ερώτημα "ΟΡΕ ΠΟΥ ΠΑΜΕ?!",ως προς τρεις παραμέτρους του!
Ως έννοια,ως παράνοια και ως μετάνοια...!

ΕΝΝΟΙΑ...
Γυναίκα,η κοινή.Γένος θηλυκό.
Που μπορεί να εξελιχθεί σε κάτι ανώτερο από την κοινή γυναικά.Σε κάτι τρομακτικό..Μάλλον με τρομακτικές διαστάσεις.

Άλλοτε σωματικά......
(....η απάντηση στο ερώτημα σε αυτήν την περίπτωση είναι:ΔΕΝ ΠΑΜΕ ΠΟΥΘΕΝΑ!)

Άλλοτε πνευματικά.....Εδώ για πολλές γυναίκες ο συλλογισμός καταλήγει σε άτοπο.

Και τέλος όταν στο σύνολο της η γυναίκα γιγαντώνεται ως μπελάς!
Εφιαλτικό σενάριο...Καίει το άτιμο....!Και που καταλήγει?!

ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΝΟΙΑ.

Άλλοτε προσωρινά,άλλοτε λίγο περισσότερο,άλλοτε για μια ζωή....Ανάλογα το βαθμό της καψούρας όπως θα λέγαμε πεζοδρομιακά.

Πολλές περιπτώσεις λοιπόν όπου μια γυναίκα έμελλε να γίνει μπελάς για έναν άνδρα οδήγησαν με μαθηματική ακρίβεια στην τρίτη παράμετρο!

ΤΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ!

Ενός λεπτού σιγή για τους πεσόντες.................Άντε μισού...Βαρέθηκα να περιμένω ένα ολόκληρο λεπτό...!
Αλλά οι πεσόντες πεσόντες...Όλοι τους ξέρουμε,ζουν αναμεσά μας...!
Και καλά έκαναν και έπεσαν ηρωικά για την καψούρα τους..
Παύση και τραγούδι για την περίσταση:




Αυτά είναι...

Και τώρα συνεχίζουμε την κοινωνιολογική μας ανάλυση.Με στόχο να προσεγγίσουμε την με ψυχή άβυσσο γυναίκα.

Έννοια.Παράνοια.Μετάνοια.
Αυτό το συλλογιστικό σχήμα τώρα που το ξανακοιτώ δεν είναι το μόνο σενάριο..
Το λέει και ο Γιαννάκης ο Πλούταρχος που παίρνει ως άλλος μαθηματικός περιπτώσεις:
"Αν είσαι η αγάπη που περίμενα να ρθει γείρε στο πλάι μου και γίνε η ζωή μου"!!!

Υπάρχει δηλαδή και αυτό το σενάριο..Το θετικό.
Εκεί που μια γυναίκα μπορεί.... να συμπληρώσει ένα μεγάλο άντρα!χαχα!
Το καλό σενάριο.Αυτό που αν υπάρχουν οι κατάλληλες προυποθέσεις και κυρίως οι κατάλληλοι άνθρωποι οι στιγμές που δημιουργούνται είναι μοναδικές.
Κι επειδή είπαμε είμαστε σκληροί,δεν το γράφω-ντεμέκ- συναισθηματικά..!!!!
Αναφέρομαι σε όοοοολους τους άλλους τομείς εκτός από το συναισθηματικό!

Αλλά ας πρυτανεύσει-όπως συνηθίζει άλλωστε σε αυτό το υπερ-blog- η λογική..
Ναι λοιπόν..Η λογική μίλησε,απεφάνθη και κατέδειξε (και) το συναίσθημα.
Άντε...Μικρή αναθεώρηση..
Με κατάλληλες προυποθέσεις και κυρίως κατάλληλους ανθρώπους,οι στιγμές είναι μοναδικές..ΚΑΙ στα συναισθηματικά.Διότι η γυναίκα,όταν είναι γυναίκα και οχι playmobile που το παίζει ντίβα,σου διεγείρει το συναισθηματικό σου κόσμο,τόσο όσο κανείς πλην του εγκέλαδου δε δύναται να σε ταρακουνήσει..!

Γυναίκες τριγύρω πολλές,πάρα πολλές..πιο μικρές ,πιο μεγάλες,άλλες κι άλλες,δασκάλες...

Κάπως έτσι.
Άσχετα από τις επιμέρους ιδιότητες της καθεμιάς η ανάρτηση θα κλείσει με ένα τραγούδι ύμνο εις την γυναικείαν ομορφιάν,εις το μεγαλείον της γυναικός!



ΟΥΠΣ!Γράψτε λάθος...
Αυτό είναι το σωστό...
Για όλες εσάς λοιπόν που αισθάνεστε γυναίκες..Καλό σας βράδυ κυρίες μου!

Happy 90 days!!!

Η συγκλονιστική δημοσίευση που θα άλλαζε τη ροή της ιστορίας ολοκληρώθηκε...
Το blog αισίως άγγιξε την 90η του μέρα..
Με μια αν μη τι άλλο επική συνέχεια από τη συγκλονιστική συντάκτρια Γιούκα Λίλι..
Κι επειδή για να εκπέμψουμε σε παραπλήσιο μήκος κύματος με την "Προφητεία" το "ταξίδι της μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα τελείωσε',πρέπει νομίζω να αποκαλύψουμε τον εγκέφαλο όλης αυτής της σύλληψης!
Κι όμως...δε θα "δώσουμε" τον εγκέφαλο στεγνά και στυγνά...
Θα τον "δώσουμε" πλαγίως..Αφήνοντας το επίμετρο που ο ίδιος διάλεξε να μιλήσει γι'αυτόν!


Επιμετρεί η συντάκτρια Γιούκα Λίλι:

"...........

Επίμετρο (δεν έχω ιδέα τι σημαίνει αυτό αλλά μου αρέσει πολύ η λέξη)

Οποιαδήποτε ομοιότητα με πραγματικά πρόσωπα και καταστάσεις είναι συμπτωματική. Οποιαδήποτε μαλακία είναι-άποψη-εσκεμμένη και εσκαμμένη εκ προθέσεως. Δεν υιοθετώ αυτά που γράφω. Είπαμε. Οι σαμάνοι του Βισνού τα λένε αυτά. Ποιος ξέρει-γουάδαφάκ-τι πίνουνε εκεί πέρα…"



Το επίμετρο λοιπόν μίλησε.Εκ μέρους της Γιούκας.Για τη Γιούκα.

Είναι όμως υπαρκτό πρόσωπο?Γιατί σε περίπτωση που ειδωλοποιηθεί η Γιούκα οι χιλιάδες του κόσμου οφείλουν να γνωρίζουν αν "πιστεύουν"σε μια αληθινή ανώτερη μορφή ζωής..!

Προκειμένου να απαντηθεί και πάλι πλαγίως το ερώτημα δεν έχω παρά να σας παραπέμψω στη δεύτερη και υπό μορφή ιδρυτικής διακήρυξης ανάρτηση πίσω στην αρχή του blog:
(http://venland.blogspot.com/2010/06/v-enu.html)


Αυτά περί Γιούκας..Προς το παρόν δηλαδή...
Το blog μέσω αυτής της μεταβατικής ανάρτησης θα επανέλθει και πάλι στους γνωστούς ρυθμούς του..
Ρυθμούς εξωεξεταστικούς πλέον...
Ρυθμούς πιο χαλαρούς,όσο φυσικά η επικαιρότητα μας το επιτρέπει...



Υ.Γ:Barney μου έλειψες.Ευτυχώς σε ξαναβρηκά!

Η προφητεία(συνέχεια) ή "Γιούκα Λίλι strikes back..!"

(Μια πανάρχαια προφητεία κάπου στα βάθη της Μεσοποταμίας έλεγε πως στις 88 μέρες ζωής του blog,η συνέχεια μιας συνταρακτικής δημοσίευσης θα άλλαζε τη ροή της παγκόσμιας ιστορίας...)


Ξαναγράφει(!) η συντάκτρια ΓΙΟΥΚΑ ΛΙΛΙ:

".....................

Το έπος του Hamoura-B*
ή Μία Ωδή στην -Αγία- Αυτόματη Γραφή και τα Οικουμενικά Κλισέ


(ΣΥΝΕΧΕΙΑ="Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή,από τον πρόλογο..Γιατί μόνο έτσι θα εκπληρωθεί η προφητεία........!")

Πρόλογος

Θα σας πω μια ιστορία. Μια ιστορία παλιά όσο και οι πρώτες φωτιές που ανάφτηκαν από ανθρώπους στα βαθιά σπήλαια της απέραντης Ασίας. Μια παραβολή βγαλμένη από τα βάθη της ιστορίας των αρχαίων φυλών της Ινδοκίνας. Μια ιστορία, που βρίσκεται στον πυρήνα της λαογραφίας των περιοχών αυτών, καθώς είναι κομμάτι του τελετουργικού της ενηλικίωσης των αγοριών, το οποίο γίνεται με σελήνη δεκατριών ημερών και κατά τη διάρκεια του οποίου αυτή η ιστορία απαγγέλεται στα σανσκριτικά από τον ιερέα της φυλής, όταν το αγόρι που πρόκειται να μυηθεί στον κόσμο των ανδρών και της λατρείας, έχει συμπληρώσει την δέκατη τρίτη μέρα του δέκατου τρίτου έτους της ζωής του, μέσα σε ένα οργιαστικό κλίμα παγανιστικών χορών (και ξέφρενων πανηγυρισμών) και λίγη ώρα πριν τον περιτμήσουν. Ο άνεμος, που μετέφερε τους ψιθύρους των Ινδουιστών μοναχών μέσα στους αιώνες, την έφερε σήμερα από το δρόμο του μεταξιού και στη δύση, για να μεταδοθεί σε όλη την οικουμένη η σοφία των σαμάνων του Βισνού και να μείνει παρακαταθήκη τους για τις επόμενες γενιές στους αιώνες των αιώνων αμήν.

Μέρος Πρώτο: Τα χρόνια της αθωότητας

Ήταν μια φορά ένα μικρό κοριτσάκι. Για τις ανάγκες της αφήγησης θα την πούμε Γιούκα Λίλι. Η Γιούκα, λοιπόν, ήταν ένα χαρισματικό κοριτσάκι, που από τα παιδικά της χρόνια δενόταν με ζουρλομανδίες με εγκάρδια φιλία με ένα επίσης χαρισματικό αγοράκι, τον οποίο για τις ανάγκες πάντα της αφήγησης θα ονομάσουμε Σπιρτούλη (γιατί ήταν πολύ χαρισματικός και έξυπνος- αλλιώς δεν θα κάνανε και χωριό έτσι κι αλλιώς). Τα δύο παιδιά, γνήσιοι απόγονοι των Τεμπέληδων της Εύφορης Κοιλάδας* μεγάλωσαν αγαπημένα και χαρούμενα τρέχοντας στα ξανθά λιβάδια του Τενεσί, σκαρφαλώνοντας πάνω στις σφενταμιές και ψαρεύοντας πέστροφες στα κρυστάλλινα νερά δροσερών ποταμών. Η φιλία τους χρόνο με το χρόνο γινόταν πιο δυνατή, καθώς τα πνεύματά τους συνδέονταν με μία επικοινωνία άνευ προηγουμένου στα ανθρώπινα χρονικά. Επικοινωνούσαν με κύματα και πολλές φορές πάνω στην κλιμάκωση αυτής της ηδονικής επικοινωνίας έπιαναν και σήματα εξωγήινων, πράγμα που τους έδενε ακόμα περισσότερο μεταξύ τους, γιατί το υπόλοιπο χωριό τα λέγε αγγελοκρουσμένα και τα είχε περιθωριοποιήσει. Αλλά η αλήθεια είναι ότι ήταν απλώς αριθμομνήμονες, παιδιά indigo και πολύ μπροστά από την εποχή τους. Τελοσπάντων, λοιπόν, πέρα από όλα αυτά τα συνέδεε όμως και κάτι άλλο. Ακόμα βαθύτερο και πιο δυνατό. Ένα κοινό όνειρο. ( “I have a dream”, έλεγαν το ένα στο άλλο τις κρύες νύχτες του χειμώνα πίνοντας ζεστό κακάο γύρω από τη φωτιά της φυλής). Το όνειρο ενός κοινού εντυπωσιοθυρικού, ψωνίστικου, μα κυρίως εξυπνακίστικου… BLOG!!!!!!!

Μέρος Δεύτερο: Η άτιμη προδοσία του Σπιρτούλη

Αλλά που να ξεραν ότι αυτήν την σχεδόν καρμική σχέση μεταξύ τους θα την αποσυνέθετε το ύπουλο σαράκι της προδοσίας ( ωωωω μα ναι…). Γιατί ο μικρός Σπιρτούλης, όταν μεγάλωσε λίγο, την είδε πολύ γαμιάς και μάλλον όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων μέσα από επιστημονικές διαδικασίες είχε μπει μέσα του ο Μαύρος Πιτ και το Γιέτι παρουσίασε σεχταριστικές και αυτονομιστικές συνάμα τάσεις (εξ ου και σήμερα είναι γνωστός στις κακόφημες πιάτσες την Place de la Concorde με το προσωνύμιο Autonomy Boy) και αφήνοντας ανεξέλεγκτους τους σφιγκτήρες των εντοσθίων του να εκλύσουν τόνους μεθανίου στην ανυποψίαστη, αθώα, αγνή, άσπιλη, αμόλυντη και ανέγγιχτη από την κακία και τη μοχθηρία αυτού του άπονου ντουνιά Γιούκα (που πα να πει την έκλασε ασυστόλως και με ξετσιπωσιά νεόπλουτης Κολωνακιώτισσας) έκανε – άκουσον- άκουσον εκεί- ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΕΡΗΜΗΝ (της) ΔΙΚΟ ΤΟΥ BLOG!!!!!! Η Γιούκα, τότε, κατάλαβε την πικρή ματαιότητα της ανθρώπινης φύσης, την πληγή που αφήνει το αγκάθι του εγωισμού και της περηφάνειας και την θεωρία της σχετικότητας. Ένιωσε για πρώτη φορά να δοκιμάζεται η πίστη της στους ανθρώπους. Ένιωσε για πρώτη φορά τον παρθενικό υμένα κάτι να σκίζεται και να σπάει μέσα της. Ένα δάκαρυ κύλησε στο μέτωπό της. Όλος της ο κόσμος γινόταν συντρίμμια γύρω της. Ένιωθε…βιασμένη. Μισούσε το σώμα της. ( “Σε μισώ σώμα”, έλεγε κλαψουρίζοντας και τραγουδώντας στα συντρίμμια της ζωής μου, τα κομμάτια της ψυχής μου πέφτουν κάτω ένα ένα… της Despina Vandi1 όντας όμως μόνη της πια τα κρύα βράδια στο ντους πίσω από την κουρτίνα του Ψυχώ). Όλα αυτά τα ανέμελα χρόνια στο γαλατικό χωριό της Εύφορης Κοιλάδας, μήπως, τελικά δεν σήμαιναν απολύτως τίποτα; Τέτοιες σκέψεις οδήγησαν την Γιούκα … στην πλατεία Συντάγματος (εκεί γύρω στο σωτήριο ακαδημαϊκό έτος 2007- 2008), κρυμμένη πίσω από μια emo φράντζα και εισπνέοντας τόνους λακ, σε μια απόπειρα να δώσει τέλος στην άχαρη ζωή της που λίμναζε στα ελώδη νερά της απάθειας..."

Η προφητεία....(Γιούκα Λίλι on decks..!)

(Μια πανάρχαια προφητεία κάπου στα βάθη της Μεσοποταμίας έλεγε πως στις 85 μέρες ζωής του blog,μια συνταρακτική δημοσίευση θα άλλαζε τη ροή της παγκόσμιας ιστορίας...)


Γράφει η συντάκτρια ΓΙΟΥΚΑ ΛΙΛΙ:

".....................


Το έπος του Hamoura-B*

ή Μία Ωδή στην -Αγία- Αυτόματη Γραφή και τα Οικουμενικά Κλισέ


Μια σχέση αγάπης-μίσους δοσμένη με ύφος γλαφυρό, θεατρικό, δραματικό ύφος , μα ταυτόχρονα και προσιτό και βλοσυρό.
(New York Times)

Ένα οδοιπορικό στα άδυτα της μαύρης ηπείρου με το γλυκό πουλί της νιότης.
(Goal News)

Ο Μαύρος Πειρατής σε ένα ταξίδι μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα που καταλήγει ανατολικά της Εδέμ στο Βυσσινόκηπο του θείου Βάνια, αφήνοντας επιτέλους την πολυπόθητη γεύση του νόστου και ανυψώνοντας στην κάθαρση.
(Super Katerina)


[*διαβάζεται Χαμούρα-Μπι, φιλολογικό ψευδώνυμο του Χαμούρα Μπι-Μπι Κινγκ με το οποίο ο νοτιοαφρικανός συγγραφέας έγραφε στο φιλολογικό περιοδικό Εστία)]




Μέρος Τρίτο: Τα σταφύλια της οργής της Γιούκα Λίλι ή Kill Spirtoulis

Όμως η Γιούκα πήρε όλον αυτόν τον πόνο και τον έκανε δύναμη (αφού πρώτα άκουσε πολύυυυ Gloria Gaynor, Prince, Elton John, Boy George, Celine Dion, Roxette, George Michael και Wham, Madonna, Kylie Minogue, Bullet For My Valentine, Κατερίνα Στανίση και Σταμάτη Γονίδη- γιατί ειδικά αυτός ο τελευταίος είναι φάρμακο που ενδείκνυται προς ίασιν πάσας νόσου και μ@λ@κί@ς. ) Και αφού καβάλησε το Λεωφορείον ο Πόθος και έφτασε μέχρι την Ιαπωνία, όπου και αποσύρθηκε για αρκετό καιρό, εκεί κατέκτησε την τέχνη του ξίφους, την οποία διδάχθηκε από απόστρατους, αλκοολικούς Σαμουράι. Στα καπάκια γύρισε πίσω αποφασισμένη να στοιχειώσει κάθε βήμα του μισητού της φίλου Σπιρτούλη σαν την άδικη κατάρα. Οι καρατέκα τεχνικές που είχε τελειοποιήσει σε μια εξόρμησή της στα παράλια της Κίνας, προπονούμενη μπροστά στον ανατέλλοντα ήλιο και δίπλα σε δέντρα Μπόνζάι υπό την καθοδήγηση του θρυλικού, σοφού μέντορα Μίστερ Μιγιάγκι και παρακαλουθώντας σεμινάρια του Όμπι- Γουάν Κενόμπι, την βοήθησαν να καταλήξει στην απόφαση να χρησιμοποιήσει την ίδια τη δύναμη του αντιπάλου της για να τον αναχαιτίσει, να τον κατατροπώσει, να τον εκμηδενίσει, και, τέλος, να τον οδηγήσει στην οριστική του εξολόθρευση και στη συνάντηση με τον Δημιουργό του. Χρησιμοποιώντας την αρχαιοελληνική (πουστι@) τεχνική του Δουρείου Ίππου, έχτισε βήμα-βήμα μία εκδίκηση τόσο γλυκιά όσο και η καρυδόπιτα της μητέρας του Σπιρτούλη –την οποία η Γιούκα ακόμη αναπολεί- και την έφαγε και σε ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Εισέβαλλε σαν spyware μέσα στο τόσο alternative blog του και-τα έκανε όλα πουτ@ν@!- το διέλυσε στα εξ ων συνετέθη. Ένα χαμόγελο έσκασε στο χειλάκι της μετά από πολύ καιρό. Ένιωθε γνήσιο και πεντακάθαρο σαν αγνό, παρθένο, καλαματιανό ελαιόλαδο το αίσθημα της ικανοποίησης μέσα της πια… Μπορούσε να κοιμηθεί πια ήσυχη. Είχε εκπληρώσει το πεπρωμένο της. Και είχε δώσει στους απανταχού άντρες ένα πολύτιμο μάθημα ζωής. Ποτέ –επαναλαμβάνω Π Ο Τ Ε- μην προκαλείς την οργή μιας γυναίκας. Ιδιαίτερα όταν πρόκειται για μια χαρισματική γυναίκα."


Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή,από τον πρόλογο..Γιατί μόνο έτσι θα εκπληρωθεί η προφητεία........!

Συνεχίζεται!

Είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι......!!!!

Είστε συνδεδεμένοι σε ένα blog...
Και τι περιμένετε να περιέχει ένα blog?...Aναρτήσεις!
Και τι είναι οι αναρτήσεις?...Κείμενα...Λέξεις,φράσεις,προτάσεις που κανονικά από κάπου πρέπει να "ξεκινούν..Από μια αφορμή!

Μια αφορμή που θα "τσιμπήσει" τον κειμενογράφο να γράψει..Θα του δώσει την ιδέα,την απαιτούμενη ώθηση..!

Αυτή την αφορμή λοιπόν έψαχνα κι εγώ,προκειμένου να ανανεώσω το μικρό και ταπεινό blogακι μου!Όμως όταν κάνεις επίμονες αναζητήσεις αφορμών,αφενός χάνεται ο αυθορμητισμός,αφετέρου δε σου κάθεται η αφορμή!
Μέχρι που από τα απλά,τα καθημερινά έρχεται η έμπνευση!Και ήρθε...Και σε ποιο όνομα ακούει?!
............
.........
......
ΑΣΤΕΡΙΞ!


Αστερίξ λοιπόν.Ένα όνομα που αυτόματα μετατρέπεται σε χιλιάδες εικόνες και σκέψεις κάθε φορά που το βρίσκω μπροστά μου..Κι επειδή αυτό γίνεται συνέχεια,μιας και καθένα από τα 33 τεύχη της κύριας σειράς τρυπώνει σε κάθε γωνιά του σπιτιού μου,αυτές οι χιλάδες εικόνες και σκέψεις είναι σχεδόν non stop..Το επόμενο μάλιστα λεπτό συνήθως με βρίσκει ήδη να έχω αρχίσει να το διαβάζω και να γελάω δυνατά,ανεξάρτητα από το γεγονός οτι είναι η ν-οστή φορά που θα διαβάζω το συγκεκριμένο τεύχος!

Ας μιλήσουμε λοιπόν σήμερα για Αστερίξ..
Ας κατασκευάσουμε και καμιά ισότητα..
Χμ...για παράδειγμα Αστερίξ= αυθεντικότητα..
Ή μήπως Αστερίξ= διαχρονικότητα...
Αλλά και το Αστερίξ= αντίσταση ακούγεται πολύ αντιπροσωπευτικό!

Γάλλος στην καταγωγή αν και νομίζω ότι τα εκατομμύρια των θαυμαστών του παγκοσμίως* τον αισθανόμαστε σα μια πολύ οικεία φιγούρα,ίσως έχουμε ταυτιστεί με κάποιον από τους ήρωες του και σίγουρα έχουμε γελάσει ανεξάρτητα από την ηλικία* μας!

Όπως ίσως διαπιστώσατε στην πάνω πρόταση υπάρχουν δύο αστερίσκοι(astérisques,λογοπαίγνιο για το όνομα του ήρωα μας στη μητρική του γλώσσα)
Ο πρώτος αστερίσκος αφορά το "παγκοσμίως"..Kαι είναι απαραίτητος μιας και υπάρχουν λαοί που δεν ψήθηκαν ποτέ με τον κόσμο των ανυπόταχτων Γαλατών..Όπως οι Αμερικάνοι και οι Ιάπωνες....
Κι αν οι Ιάπωνες δεν ψήθηκαν εξαιτίας της εγχώριας βιομηχανίας παραγωγής κόμικς,οι Αμερικάνοι δεν μπόρεσαν ποτέ σύμφωνα με κοινωνιολογικές αναλύσεις να κατανοήσουν το βαθύτερο νόημα των περιπετειών του Γαλάτη,να συμφιλιωθούν με την ιδέα ότι ο Δαυίδ μπορεί να κερδίσει το Γολιάθ:Το μικρό χωριό της Αρμορικής δεν υποδουλώθηκε σε ολόκληρη Ρωμαική Αυτοκρατορία,πανίσχυρη εξάλλου την επόχη που διαδραματίζεται το κόμικ,γύρω στο 50 π.Χ.
Και δεν μπόρεσαν να το κάνουν,γιατί δεν κατάφεραν να βάλλουν τον εαυτό τους ούτε στη θέση του "μικρού",του ανίσχυρου αλλά ούτε και στη θέση μιας Αυτοκράτοριας που αν και πανίσχυρη γελοιοποιείται συνεχώς από μια μικρότερη δύναμη.
Άκρως υπεροπτικό πλην αμερικανικό!

Ο δεύτερος αστερίσκος αφορά το καθολικό στοιχείο του Αστερίξ ως προς την ηλικία του αναγνωστικού κοινού του..Διαφορετικές ηλικίες,διαφορετικοί λόγοι για γέλιο..
"Το κλειδί της επιτυχίας είναι η περιεκτικότητα της σειράς σε κωμικά στοιχεία που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες (πέρα από τα καθαρά γαλλικά αστεία), εικόνες με έντονα χρώματα και ζωντανό σκίτσο που καθηλώνουν τα παιδιά, ενώ οι ενήλικες μπορούν να γελούν για ώρες με μια ατάκα ή με τους αναχρονισμούς, που συχνά συναντιούνται στο σενάριο.."



Αν όμως παρουσιάζει κάτι εξαιρετικό ενδιαφέρον είναι η διαχρονικότητα,η αντίσταση και η αυθεντικότητα ως έννοιες βαθιά ριζωμένες στο οικοδόμημα του Αστερίξ..

Αυθεντικότητα χαρακτήρων,αυθεντικότητα στις ατάκες(ειδικά στη γαλλική του έκδοση με καταπληκτικά λογοπαίγνια),αυθεντικότητα ακόμα και στις μεταφράσεις του,με απόδοση πλησιέστερη στο χιούμορ κάθε λαού που όμως σε καμιά περίπτωση δεν αλλοιώνει το πνεύμα του δημιουργού.

Αντίσταση..Όπως αυτή συναντιέται σε όλη τη σειρά και μάλιστα κάνει τους Αμερικάνους να δυσανασχετούν.Αντίσταση απέναντι στον ισχυρό,απέναντι σε κάθετι "ψεύτικο" που υποσκάπτει τις ανθρώπινες σχέσεις και απειλεί την αυθεντικότητα των ανθρώπων και των καταστάσεων.Άσχετα που η γαλατική αυθεντικότητα περιγράφεται από λαιμαργία στο φαγητό,διάθεση για μόνιμο γλέντι,καβγάδες,χαβαλέ και θρησκευτικές προκαταλήψεις!

Διαχρονικότητα..Όχι μόνο επειδή ο Αστερίξ έκλεισε ήδη μισό αιώνα ζωής πέρυσι..Αλλά κυρίως γιατί οι αξίες,οι έννοιες και τα μηνύματα που περνούν μέσα από το αγαπημένο μου κόμικ είναι διαχρονικά,ειδικά για τους λαούς που νιώθουν πως μέσα τους κρύβουν έναν μικρό Αστερίξ,έναν τεράστιο Οβελίξ ή οποιονδήποτε άλλο ήρωα της σειράς..



Ο Οβελίξ συχνά διαπιστώνει πως"είναι τρελοί αυτοί οι Ρωμαίοι..!"

Εμείς δεν έχουμε παρά να βρούμε τους δικούς μας"Ρωμαίους" και το δικό μας μαγικό φίλτρο.
Γιατί τόσο ατομικά όσο και σα λαός(ελπίζω!) και εξυπνάδα έχουμε και κουράγιο..Όσο για την προστασία του θείου?Από "μέσα" μας ξεκινά κι αυτή..!

RadioWAVEs..............!!!!!!!

Λίγο η φθινοπωρινή μελαγχολία,λίγο η εμφάνιση της ως νωθρότητα και διάθεση απλά για άραγμα,αλλά ακόμα περισσότερο η εξεταστική με τις απαιτήσεις της που έρχεται εντελώς απρόσκλητα και διαταράσσει το χαρακτηριστικό φθινοπωριανό μούδιασμα,δεν ήθελε και πολύ για να μην ανανεωθεί το μπλογκάκι μας.....
Έτσι λοιπόν μετά από μία ολόκληρη βδομάδα-συνειδητοποιημένης(!!!!)αποχής εδώ είμαστε..
Και έτσι με κεκτημένη ταχύτητα από την προηγούμενη ανάρτηση,το αντικείμενο της σημερινής θα σχετίζεται και αυτό με τη μουσική...
Όχι βέβαια εν είδει μουσικού σιδηροδρομικού ταξιδιού με σταθμούς περιοχές από όπου διάφορα group του αγαπημένου μου ήχου ξεκίνησαν να γράφουν τη δική τους ιστορία στο μουσικό στερέωμα..
Ας διαφοροποιηθεί λοιπόν το ταξίδι σήμερα...
Ας πάμε σε ένα παραπλήσιο,με διαφορετικό δίαυλο αυτή τη φορά,ταξίδι..!
Τότε ήταν ταξίδι στη Βρετανική Ροκ..
Τώρα ένα ταξίδι σε διάφορους ευρωπαικούς σταθμούς.Σταθμούς.Ραδιοφωνικούς σταθμούς..
Τι καλύτερο?!
Πριν ήταν ένα ταξίδι από τραγούδι σε τραγούδι,group σε group..

Tώρα ένα ταξίδι από τα Ερτζιανά της Βρετανίας σε αυτά της Γαλλίας...Από εκεί σε κάποιο μουσικό-ραδιοφωνικό θάλαμο της Ιταλίας και τέλος δίπλα σχεδόν στο σπίτι μας,στην πόλη μας,μιλάμε για τόσο ενθουσιασμό και περηφάνια(αυτά τα δύο θα αναλυθούν κάτωθι που λέει...)

Θα αναρωτηθεί βεβαίως βεβαίως κάποιος υπάρχει κάποιος σκοπός σε όλα αυτά?Κάποια αιτία έστω?

Σκοπός υπήρχε..Να ακούσω την αγαπημένη μουσική μέσω μιας διαφορετικής ραδιοφωνικής πραγματικότητας,έτσι για να έχουμε αντίληψη του "τι παίζει"στα ξένα,ροκ,στην προκειμένη περίπτωση,ραδιόφωνα!
Και φυσικά υπήρχε η αιτία...Και είναι η απεριόριστη αγάπη μου σε ό,τι σχετίζεται με το ραδιόφωνο....Έτσι απλά...
Οπότε μέσω του ίντερνετ άρχισα από που αλλού?Τη Βρετανία!
Χα!Προβλέψιμος ε?!

Δεν είχα παρά να συντονιστώ λοπόν με το www.rockradio.co.uk.Εκεί μάλιστα μου έκανε εντύπωση πως το πρόγραμμα του βρετανικού rockradio διαφέρει σε κάποιες ώρες της ημέρας όσον αφορά τις περιοχές εκπομπής του(πχ Manchester/Scotland/North East)..

Τι ξεχώρισα από μουσικής απόψεως?Το παρακάτω τραγούδι που άκουσα για πρώτη φορά-και δεν τους το 'χα η αλήθεια είναι-και έχει έναν τόσο λιτό,αληθινό,βγαλμένο από τη ζωή στίχο που κάποια στιγμή όλοι μας το έχουμε πάθει,το έχουμε σκεφτεί αλλά δεν ξέρω πόσοι είχαν την εκκωφαντική πλάκα πλάκα ευθύτητα-απλότητα-ειλίκρινια να κοιτάξουν τον/την άλλο/άλλη και να το πουν:



"I don't love you like I loved you yesterday".....

Όμως τραγούδια σαν το παραπάνω είναι η εξαίρεση στον κανόνα του πιο classic rock που σηνηθίζει από όσα διαπίστωσα να παίζει το βρετανικό rock radio..

Έτσι λοιπόν μετά από ένα αποτυχημένο πέρασμα από τη Γαλλία γρήγορα γρήγορα έφτασα στη φινετσάτη Ιταλία για πιο alternative ηχητικές καταστάσεις...
Στο virginradioitaly.it λοίπον όντως το airplay τους ήταν πιο κοντά στον ήχο που ήθελα να ακούσω και μάλιστα με τεράστια γκάμα από 80's/90's/00's κομμάτια...Ποια ξεχώρισα?

Το στάνταρ ήταν αυτό:



Oι αδυναμίες είναι αδυναμίες!
Όμως και οι εκπλήξεις είναι εκπλήξεις...Για του λόγου το αληθές:



E?Καλούλι δεν είναι?!

Virginradio λοιπόν για 2-3 μέρες στον υπολογιστή μου στην ιταλική του έκδοση..
Μέχρι σήμερα το πρωί...Που εντελώς τυχαία έπεσα σε έναν πατρινό σταθμό με καταπληκτική μουσική..Κ-α-τ-α-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-ή!!!!!!!!Το εννοώ!
Και ταυτόχρονα απορώ που δύο χρόνια στην πολή δεν τον είχα ανακαλύψει!Δεν πειράζει!Συμβαίνουν αυτά!Κι όταν συμβαίνουν ενθουσιάζομαι...!!!Κι επειδή σας κούρασα θα προσπαθήσω να σας αποζημιώσω με ένα πολύ ταξιδιάρικο για μένα άσμα,με στίχους που αγγίζουν τη λυρικότητα και με ρεφρέν ειδικά που με ξετρελαίνει!
Το τραγούδι λοιπόν που ακολουθεί είναι μια ευγενική προσφορά του Wave 97.4(www.wave974.gr) που εντελώς τυχαία ανακάλυψα σήμερα.



Ενθουσιασμός,για το στυλ του σταθμού.
Περηφάνια,που η Πάτρα έχει τελικά τόσο καλό σταθμό!
A bientot!

All time classic!Isn't it?!

Μουσική για σήμερα....
Με δύο επιθετικούς προσδιορισμούς να τη συνοδεύουν:"Καλή" και "Πολλή"!!!
Βέβαια και οι δύο αυτοί προσδιορισμοί δεν είναι μόνοι τους μιας και όσο ρολάρω προς τα κάτω θα αποκτά συνεχώς κι άλλους προσδιορισμούς...Άλλοι είναι προφανείς και σχετίζονται με τα κύρια γνωρίσματα της μουσικής που θα ακολουθήσει(π.χ για το είδος ή την προέλευση της μουσικής),άλλοι όμως είναι στη διακριτική ευχέρεια όλων υμών/ημών ανάλογα με το τι του προκαλεί η μουσική αυτή...

Και για να μπούμε για τα καλά στο σημερινό κλίμα του μπλογκ μας η καταάλληλη λέξη είναι μια: "ΒΡΕΤΑΝΙΑ"!

Ω ναι!!!Βρετανία...Μια πραγματικά ιδιαίτερη γωνιά του κόσμου.Και τι έχουμε πει?Οι περιοχές ταυτίζονται με τους κατοίκους τους...Άρα η ιδιαίτερη Βρετανία δε θα κατοικείται από τους ιδιαίτερους Βρετανούς?!Άγγλοι,Σκωτσέζοι,Ουαλοί,Ιρλανδοί(βόρειοι και μη) συνθέτουν ένα αν μη τι άλλο άκρως ξεχωριστό και φλεγματικό κράμμα ανθρωπογεωγραφίας!Και για να πω την αλήθεια μου ειδικά μικρότερος δεν τους πήγαινα καθόλου!Τα κλασσικά "παλιόφατσες,ανέραστοι,άνοστοι,βροχεροί" έδιναν κι έπαιρναν!

Όμως μεγαλώνοντας άρχισα να συμπαθώ και πολλές φορές να λατρεύω τρια πολύ συγκεκριμένα στοιχεία της βρετανικής ιδιοσυγκρασίας...Το πρωταθλημά τους(Πρεμιερσιπ),το χιούμορ τους(στην κατηγορία συμπαθώ βέβαιως βεβαίως,δεν το λατρέψαμε κιόλας)και τη ΡΟΚ μουσική τους.

Και για να το εξειδικεύσω το τρίτο σημείο αναφοράς,λάτρεψα τη βρετανική ροκ μουσική γνωρίζοντας το ένα μετά το άλλο τα βρετανικά group που κατά την προσωπική μου πάντα γνώμη δείχνουν το δρόμο διαχρονικά..Τι λέτε ξεκινάμε??

Η παρακάτω επιλογή γίνεται με χρονολογικά κριτήρια και σαφώς είναι επιλογή των συγκροτημάτων που τυχαίνει(?)να ακούω πιο συχνά...Και φυσικά τα παρακάτω δεν αποτελούν κάποια μορφή αφιερώματος που θα απαιτούσε προσεκτική,οργανωμένη προσέγγιση από κάποιον βαθύτερο γνώστη απ' ότι εγώ!Πάμε λοιπόν σε ένα σύντομο ταξίδι στο ροκ των βρετανικών συγκροτημάτων..Όχι όλων των μεγάλων!

Ίσως αυτά που ακολουθούν να είναι και τα πιο γνωστά ανάμεσα σε άλλα κοντοχωριανά τους!!!!!!

Ξεκινώντας λοιπόν από τα τέλη του 50' φτάνουμε στο σωτήριο έτος ίδρυσης των Beatles.1959!
Χωρίς πολλά λόγια λοιπόν.....



Αυτά με αφετηρία το Λίβερπουλ!
Τρενάκι τσαφ τσουφ και λίγο πιο ανατολικά φτάνουμε στο Μάντσεστερ!!!!!

Έτσι απλά λοιπόν δύο τεράστια alternative rock groups μπαίνουν στο μυαλό...Με εκατομμύρια θαυμαστές σε όλη τη γη,με τεράστιες επιτυχίες,με τον τίτλο ειδικά για τους δεύτερους των "συνεχιστών των Beatles":James(1982 το ξεκίνημα τους) και Oasis(1991-συνομιληκοί μου!!):



Kαι χωρίς ανάσα.....ΟASIS!


Kαι μιας και μας αρέσουν τα ταξίδια η επόμενη στάση είναι νοτιοανατολικότερα λίγο έξω από το Λέστερ..

Παλικάρια,ποδοσφαιρόφιλοι,με καταπληκτικούς δίσκους να διαδέχονται ο ένας τον άλλον... K A S A B I A N !!!!!!
Tα αγαπημένα μου τραγούδια από τον τελευταίο τους δίσκο πακέτο δύο σε ένα...

yeeeeeeeeeeeeeeaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah!!!!!!!!



Στη διαδρομή από Μάντσεστερ για Λέστερ θα μπορούσαμε να κάνουμε ασφαλώς και μια στάση
στο Σέφηλντ και τους Arctic Monkeys αλλά για να μη μπούμε και στο μάτι των μη Άγγλων-Βρετανών ας πάμε και στο βορρά του νησιού...

Σκωτία?Ουαλία?Ιρλανδία?Τι από ολα?!
Μάλλον να το θέσω αλλιώς.....

Σκωτία(Franz Ferdinand-Glasvegas)?
Oυαλία(Manic Street Preachers)?
Iρλανδία(Cranberries-Frames)?

Τι από ολα?
Δύσκολη επιλογή......Θα μας πάρουν και μεροληπτικούς υπέρ όποιου διαλέξουμε και θα κρατήσουν μούτρα...!Oπότε επειδή ο Έλληνας θα τη βρει την άκρη και τη δικαιολογία κι ακόμα περισσότερο επειδή παντού υπάρχει ένας Έλληνας κλείνουμε με ένα ταξίδι στο Εδιμβούργο.....
Το group είναι οι Franz Ferdinand,o Έλληνας είναι ο Alex Kapranos και η τραγουδάρα είναι το...... TAKE ME OUT!!!!!


Ωραίο το ταξιδάκι στη Βρετανία,έστω και νοερά!Εμένα δηλαδή μου άρεσε!Like λέμε!!
Ελπίζω και σε εσάς!!!!!Καλή ακρώαση λοιπόν!Γιατί οι Βρετανοί θα δείχνουν πάντα το δρόμο της ΡΟΚ.Εις τους αιώνας των αιώνων.Amen!!

Τρια χρόνια μετά..

Κι όμως πέρασαν τρια χρόνια...Τρια ολόκληρα χρόνια από εκεινή τη "μαύρη" μέρα..
Και τώρα που το σκέφτομαι μαύρη εντός κι εκτός εισαγωγικών..
Ήταν η μέρα που μαύρισαν οι ψυχές όλων των ανθρώπων που ζήσαμε στιγμές τραγικές,στιγμές αγωνίας,στιγμές απόγνωσης...Κι ήταν αυτές οι στιγμές που γρήγορα μετατράπηκαν σε στιγμές τρέλας,αλλοφροσύνης,σπαραγμού..

Το ερώτημα είναι ακριβώς τρία χρόνια μετά τι στιγμές ζούμε όταν το μυαλό μας γυρνά πίσω στις 24 Αυγούστου του 2007...Όχι δεν είναι στιγμές..Είναι συναισθήματα βαθιά ριζωμένα μέσα μας που θα μας συνοδεύουν για μια ζωή..Δεν είναι στιγμές πόνου,είναι πόνος...Δεν είναι στιγμές θλίψης,αλλά θλίψη...Και σίγουρα δεν είναι στιγμές θυμού,είναι οργή.

Οργή γιατί ακόμα και τρια χρόνια μετά κανείς δεν έχει τιμωρηθεί για το μεγαλύτερο έγκλημα που διετελέσθηκε στη σύγχρονη ιστορία της περιοχής μας..Και έτσι αισθανόμαστε,ακόμα και άνθρωποι που δεν καταγόμαστε από τη Ζαχάρω,αλλά μεγαλώσαμε,ζήσαμε και ζούμε εδώ..
Πώς αλλιώς μπορεί να αισθάνεται άλλωστε κάποιος,όταν μέσα σε μια ημέρα όλα γύρω του αλλάζουν..Γιατί εκείνη τη μέρα ίσως αντιληφθήκαμε πόσο όμορφος ήταν ο τόπος μας..Πόσο πράσινο είχε ο τόπος μας...Απλά κοιτώντας πόσο μαύρος ήταν την επόμενη μέρα..!

Κι όμως η ελπίδα ανθίζει..Και σε κάποια χρόνια τουλάχιστον ένα μέρος εκείνης της φυσικής ομορφιάς θα επανέλθει,η οικονομία της περιοχής θα συνεχίσει να στέκεται όλο και περισσότερο στα πόδια της,οι κατεστραμμένες υποδομές θα αντικατασταθούν πλήρως.

Αλλά και πάλι η Ζαχάρω δε θα είναι ποτέ ίδια..Γιατί κάθε τόπος ταυτίζεται με τους ανθρώπους που τον κατοικούν,που τον πονούν.Κι αυτοί οι άνθρωποι δε θα είναι ποτέ όπως πριν..Όσοι ευτύχησαν να μη θρηνήσουν οικογενειακά τους πρόσωπα και πόσο μάλλον όσοι έχασαν τους ανθρώπους τους.....

Όσα χρόνια κι αν περάσουν το μυαλό θα γυρίζει πίσω,η καρδιά θα χτυπά δυνατά και τα μάτια θα βουρκώνουν...
Απλά,ασυναίσθητα,αυθόρμητα με ένα "κοίταγμα" σε εκείνες τις στιγμές..



"Για τους κήπους της γης,για το ροζ της αυγής,
για το κύμα που απόμεινε μόνο,να χαϊδεύει με αφρούς,
τους πικρούς μας καημούς και να διώχνει της πίκρας τον πόνο.."