Σελίδες

Πέμπτη 22 Ιουλίου 2010

Από το Βορρά στο Νότο....!


Αποχωρισμός..Περίεργη λέξη.Άλλοτε συνυφασμένη με θετικές και πολύ συχνότερα με αρνητικές σκέψεις κι αισθήσεις.Εξάλλου υπάρχουν χίλια δύο είδη αποχωρισμών που διακρίνονται μεταξύ τους κυρίως από το τί αποχωρίζεσαι,από το ποιόν αποχωρίζεσαι...Το γιατί ανήκει σε καποιά άλλη ίσως κουβέντα.

Ο αποχωρισμός που απασχολεί εμένα προσωπικά είναι του χωριού μου.Καθώς και των εδώ αγαπημένων μου προσώπων που ούτως ή άλλως κυρίως γι αυτά έρχομαι.Και εντάξει,μπόρει να μην περνάω καλά κάθε χρόνο,μπορεί να είμαι αρκετά καυστικός και περιπαικτικός με τα εδώ δρώμενα,αλλά όπως και να το κάνουμε υπάρχουν πράγματα που με συγκινούν κάθε φορά που έρχομαι στις ρίζες της οικογένειας μου.

Ακριβώς αυτό.Οι ρίζες..Οι ρίζες όπως αυτές διασώζονται στα βάθη του χρόνου και ενίοτε στα βάθη της Ανατολής.Το χωριό μου άλλωστε είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την προσφυγιά και ό,τι αυτή περικλείει.Ζωντανές ιστορίες που ταυτίζονται με τις ιστορίες και τις διηγήσεις κάθε απλού ανθρώπου της περιοχής.Και ιστορίες που πολλές φορές διασώζονται και περνούν από γενιά σε γενιά μέσα από ντοκουμέντα.
Πώς αλλιώς να χαρακτηρίσει κανείς φωτογραφίες καθώς και έγγραφα από μια άλλη εποχή κάπου στο 1920.Άλλοτε 1922,άλλοτε 1923...Αλλά και μεταγενέστερα.Ανεξάρτητα όμως από την ακριβή χρονολογία όλων αυτών ο παρονομαστής είναι κοινός.Πόντος,Θράκη,Μικρασία...όπου χτυπούσε η καρδιά του Ελληνισμού..Όπου το μυαλό των σημερινών κατοίκων του Φιλώτα γυρίζει συνεχώς,είτε με κάποιο συγκεκριμένο ερέθισμα για αφορμή-ένα όνομα,ένα τραγούδι,ένας χορός-είτε εντελώς ασυναίσθητα..υποσυνείδητα.
Ακομά κι ένα άτομο της δικής μου ηλικίας δε θα εντυπωσιασθεί όταν πιάνει στα χέρια του μια φωτογραφία των παππούδων του ή ένα βιβλιάριο γραμμένο σε ελληνικά και τουρκικά που αναφέρεται για παράδειγμα στο 1923?Νομίζω πως η απάντηση είναι καταφατική.Τουλάχιστον όσο με αφορά κάθε χρόνο ανακαλύπτω και κάτι καινούργιο.Καινούργιο και συνάμα παμπάλαιο τώρα που το σκέφτομαι.Γιατί μπορεί να το ανακαλύπτω τώρα αλλά να είναι καταχωνιασμένο σε κάποιο συρτάρι για δεκαετίες ολόκληρες.

Μόνο συγκίνηση μπορεί κανείς να αισθανθεί όταν επεξεργάζεται τέτοιου είδους οικογενειακά κειμήλια.Αλλά ας επανέλθουμε στο κύριο θέμα,τον αποχωρισμό.
Σήμερα και αύριο είναι μέρες αποχωρισμού.Φιλικά πρόσωπα,συγγενείς,η γιαγιά μου και τα λοιπά.Κι όσο και να βιάζομαι να φύγω από εδώ,στην πραγματικότητα θα στεναχωρηθώ γιατί θα κάνω καιρό να δω αυτούς τους ανθρώπους.Και ίσως πρόσωπα που δεν πρόλαβα να δω,αλλά το χωριό εδώ ήταν η αρχή της γνωριμίας μας,της επικοινωνίας μας.Anyway που λένε και στο χωριό μου...!

Επειδή όλο αυτό το κύμα-κλίμα νοσταλγίας,μελαγχολίας τείνει να με σκεπάσει κι επειδή βρισκόμαστε στην καρδιά του καλοκαιριού που άλλα κύματα,πιο δροσερά είναι προτιμότερα,ας σκεφτώ ότι η αυριανή μέρα θα είναι στην αρχή της μέρα αποχωρισμού αλλά από το μεσημέρι και μετά γρήγορα θα μετατραπεί σε μέρα επανένωσης,"σμιξίματος" της πατρινής τρέλας!!!!!Όχι στην Πάτρα αλλά κάπου στη Φθιώτιδα!!!!Πάμε για φρουτοφανταστικές καταστάσεις..Και πραγματικά αισθάνομαι σα να ξεκινά το καλοκαίρι μου αύριο...Κι αυτό το λέω γιατί αρχής γενομένης από τη Φθιώτιδα και τις εξωτικές Λιβανάτες(!!)..το μενού μετά γράφει με μεγάλα γράμματα ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ.............Η εικόνα τραβηγμένη από το ενετικό κάστρο της Κυπαρισσίας ισοδυναμεί με χίλιες χιλιάδες λέξεις...Που ως ομιλητικά παιδιά που έιμαστε στην εκεί παρέα,θα τις πούμε και με το παραπάνω..!!!!!!!!
Προς το παρόν ας προετοιμαστώ με αφωνία(!)........



Ηρεμία πριν την καλοκαιρινή "μπόρα" των διακοπών!!!!!!

Κυριακή 18 Ιουλίου 2010

Ιστορίες καλοκαιρινής τρέλλλλλλλας!


Αυτά είναι!Από τη χθεσινή καυτή μέρα στην Ίμπιζα της Δυτικής Μακεδονίας(ναι,αυτή στη φωτογραφία της ανάρτησης είναι)....ξαφνικά ο καιρός άλλαξε!Δροσιά που όσο βραδιάζει εξελίσσεται σε φθινοπωρινή ψυχρούλα.Καλή φάση..Γιατί με θερμοκρασίες πάνω των 35 βαθμών σε οροπέδιο του Βερμίου,χωρίς τη δυνατότητα μιας θαλασσινής βουτιάς,τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα!
Ο καιρός λοιπόν άλλαξε..Η διάθεση των ανθρώπων πάλι έτσι κι έτσι..Τουλάχιστον όσο μπορώ να κρίνω από την κατάσταση μου.Ίσως η αλλαγή στον καιρό φέρει μια αλλαγή στην εδώ μονοτονία.
Η οποία όμως μονοτονία υπήρξαν στιγμές εδώ που έγινε διασκεδαστική αγγίζοντας τα όρια του γαργαλιστικού!Και πώς αλλιώς να γίνει όταν οι ΠΑΟΚτζήδες του χωριού βγάζουν αυτοδύναμη κυβέρνηση..!

Για να είμαι εξ'αρχής ξεκάθαρος οι απόψεις μου περί ΠΑΟΚ και ό,τι τα τέσσερα αυτά γράμματα σέρνουν από πίσω τους δεν είναι σε καμία περίπτωση κολακευτικές,ούτε καν θετικές.Αλλά αυτό είναι μεγάλη κουβέντα.Ας σταθούμε λοιπόν στο ανθρώπινο μέρος...

Κι εκεί βέβαια έχω πολλές ενστάσεις,ας με συγχωρέσει ίσως κάποιο ΠΑΟΚι που κάποτε πιθανόν να πέσει πάνω σε αυτές τις γραμμές.Αλλά όπως ξανάπα καποιές ασπρόμαυρες,ΠΑΟΚτζήδικες καταστάσεις ήταν κωμικοτραγικά γαργαλιστικές.

Ξεκινάμε λοιπόν από έναν τιτανοτεράστιο πωλητή της λαϊκής του χωριού,που αν και με ξύπνησε πρωινιάτικα,με ξύπνησε με τρόπο τέτοιο που γελούσα!Λίγο βλέπετε τα βαριά λαϊκά,γεμάτα ντέρτι βεληνεκούς Καζαντζίδη-Ξανθόπουλου 2 σε 1 που ξαφνικά έδωσαν τη θέση τους στο ναζιάρικο "Τρελοκόριτσοοοο...."...!



Λίγο οι αποστομωτικές απαντήσεις σε κάθε πείραγμα που του έκαναν οι γύρω του και αφορούσαν τη μεγάλη ΠΑΟΚαρα του!
Ξεχνιέται η ατάκα"Μεγάλη ΠΑΟΚαρα θα δούτε,θα τρίβουτε τα μάτια σας για,θα κάνουμε τον Αίαντα(AJAX) γατί"?!Ή η ανεπανάληπτη στιχομυθία που έλαβε χώρα ως εξής:
-Ομαδάρα θα γίνει λέμε,φτιάχνεται,φτιάχνεται,παίρνουμε ΜΠΑΡΤΕ(ίσως εννοούσε τον ΜΠΕΡΕΤΑ,τον νέο προπονητή,δεν ξέρω)
-Από πού θα τον πάρτε?Μήπως από....(μπιιιιιιιιιιιπ)?

Το τελευταίο απόφθεγμα ήταν από το υπερπέραν..Άλλωστε δεν είχα οπτική επαφή για να εξακριβώσω το θεούλη που το ξεστόμισε!

Ο πωλητής αυτός μου χάρισε λοιπόν ένα ξεκαρδιστικό ξύπνημα αν και πολύ πρωί για τα δεδομένα μου.Το ρεσιτάλ ΠΑΟΚ κάθε μέρα χαρίζει διάφορα περιστατικά που μεταβατικά χαρίζουν γέλιο..Όπως εκείνο που έριξα πριν 1 χρόνο,όταν ο ξάδερφος μου,μού εξηγούσε γιατί αγαπά τον Πάμπλο Γκαρσία,ενώ ταυτόχρονα έλεγε στο ανηψάκι μου να μην κυνηγά το σκυλάκι τους που το φώναζαν.....wait for it SHIKABALA(πέρασε ένα φεγγάρι από τον ΠΑΟΚ ο Αιγύπτιος αυτός παίκτης)

Περιστατικά λοιπόν αυθεντικής ΠΑΟΚατάστασης.Καλή φάση.Αλλά με μέτρο..



Κάπως έτσι ο ΜΠΑΟΥΚ στο χωριό.Ντάξει κι αυτός Δικέφαλος.

Αλλά πώς να το κάνουμε..!Ένας είναι ο original Δικέφαλος.Κι αυτός μας τρελαίνει όσο κανείς.Αλλά με τον κιτρινόμαυρο θεό έχουμε να λέμε όλη τη χρονιά.Αρχής γενομένης από κάποια από τις επόμενες αναρτήσεις.Ως τότε.....επανέρχομαι σε ρυθμούς βορειοελλαδίτικους,σε ρυθμούς χωριού μιας και δεν υπάρχει καλύτερη υπενθύμιση για αυτό από τη βροχή που σιγά σιγά δυναμώνει....!

Σάββατο 17 Ιουλίου 2010

Whad up Ibiza?!!!!



Καταπληκτική η Ίμπιζα τον Ιούλιο...Μοναδική...Ανεπανάληπτη..Να θες να την πιεις στο ποτήρι.ΛΕΝΕ..ΔΕΝ ΕΙΔΑ ΕΓΩ...!!!!!!!
Εγώ όχι Ίμπιζα,όχι Βαρκελώνη αλλά Δυτική Μακεδονία!Ουαααααααααααααααουυυυυυ!!!!
Με τρέλα,όχι αστεία..!Το σημαντικότερο γεγονός?Μα φυσικά το ότι είμαι συνδεδεμένος απ΄το λαπτοπάκι μου στο διαδίκτυο!Από εδώ εξάλλου γράφω αυτή τη στιγμή που μιλάμε..Προφανώς!Να είχαμε και θαλασσίτσα ή κάτι τελοσπάντων από όσα χαίρεται ο George στο σποτάκι....Έστω την κυρία που βαριέται στο σκάφος...!




Πίσω στις καλοκαιρινές αναζητήσεις μου,μιας και εδώ πάνω δεν έχω και πολλά να κάνω..!

Από τα απλά,τα καθημερινά βεβαίως βεβαίως εμπνέεσαι,ενίοτε βγάζεις συμπεράσματα για το πώς σκέφτονται οι διάφοροι άνθρωποι,τι σκέφτονται,τι αισθάνονται..Από τις αυθόρμητες αντιδράσεις τους μπρόστα σε όσα τους συμβαίνουν,σε όσα τους απασχολούν.
Απαραίτητη προϋπόθεση?Να είναι αυθεντικοί οι άνθρωποι,να μη φοβούνται να είναι ο εαυτός τους στην καθημερινότητα τους..

Δε χρειάζεται φυσικά να είναι παραπάνω εκδηλωτικοί από όσο πρέπει,με την έννοια ότι υπάρχουν στιγμές που κάθε άνθρωπος αισθάνεται την ανάγκη να κρατήσει πράγματα για τον εαυτό του,να μην τα εξωτερικεύσει..Είναι οι περίφημες "άμυνες"που πολλές φορές γι αυτές γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων.Αυτές δεν είναι φυσικά κατακριτέες..Γιατί με τη σειρά τους προκύπτουν αυθόρμητα ως ανάγκες στον κάθε άνθρωπο,που αν και ον κοινωνικό έχει και τα ιδιωτικά του,προσωπικά του ζητήματα που τον απασχολούν.

Θα μου πείτε και τότε τι είναι κατακριτέο?Κατακριτέο είναι το επιτηδευμένο στοιχείο,το κακοπροαίρετο,το αφύσικα προσποιητό της ανθρώπινης συμπεριφοράς.Κατακριτέο είναι το ψεύτικο.Και δεν αναφέρομαι στο ψέμμα απαραίτητα,αλλά στις ψεύτικες συμπεριφορές.Από μια ψεύτικη και δήθεν εκδήλωση ενδιαφέροντος μέχρι ένα ψεύτικο χαμόγελο.

Τι πιο ελεεινό από ενα ψεύτικο χαμόγελο?!Αν το νιώθεις ρε φίλε χαμογέλα,είναι τόσο ευχάριστο...Αν πάλι χαμογελάς και την ίδια στιγμή σκέφτεσαι κακοπροαίρετα για αυτόν που έχεις απεναντί σου,τότε μην το κάνεις καθόλου..Γιατί αργά ή γρήγορα μια αληθινή συμπεριφορά ξεχωρίζει από μια ψεύτικη.Ένα χαμόγελο φαίνεται,γίνεται αντιληπτό αν το εννοείς ή το προσποιείσαι.Ίσως όχι αμέσως...Αλλά θα φανεί αργά ή γρήγορα!Έτσι είναι αυτά..Και μιας και οι ψεύτικες συμπεριφορές και οι μούφες πληθαίνουν δυστυχώς,οι αληθινές ξεχωρίζουν και ενίοτε ανταμοίβονται.

Το tip λοιπόν της ημέρας είναι να χαμογελάτε όταν το νιώθετε.Να χαμογελάτε και να κάνετε και τους άλλους να χαμογελούν.Είναι τρελή αίσθηση να κάνεις κάποιον να χαμογελά.
Εξάλλου ένα χαμόγελο ....δεν κοστίζει ΓΟΗΤΕΥΕΙ!!!!

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2010

Habemus Campeones...!Habemus senoritas(?)


Ότι ήμουν από την αρχή με την Ισπανία ήταν γεγονός..Ότι θα έφτανα σε σημείο να πανηγυρίζω σαν τρελός και να είμαι τέρμα ενθουσιασμένος για τους νέους πρωταθλητές κόσμου ομολογώ πως ούτε ο ίδιος το πίστευα..
Eνθουσιασμός....Ή μάλλον entusiasmo...Aυτό ακριβώς..!
Ώσπου έφτασα σε σημείο να (ξανα)ψήνομαι να μάθω Ισπανικά,να θέλω να πάω Ισπανία για διακοπές,να πάω Ισπανία για Erasmus και να τα φτιάξω με Ισπανίδα.Για ευνόητους λόγους,μη ντρέπεστε...Δεν πιστεύω να κοκκίνισε κανείς..Μεγάλα παιδιά είμεθα!!!!!!

Όμως τι είπα?!

"Να πάω Ισπανία για διακοπές"....Λες και πάει κανείς...Κι όμως..Η Φιλανδέζα senorita της παρέας μεθαύριο θα είναι στη Βαρκελώνη..Όπως μάλιστα της είπα νομίζω πως το timing του ταξιδιού δε θα μπορούσε να είναι καλύτερο..Εκτός κι αν έβλεπε τον αποψινό τελικό ενώ βρισκόταν ήδη στην Ισπανία..Anyway..Με το καλό να πάει και να έρθει,να απολαύσει και τις σπανιόλες διακοπές της,γιατί η λατρεία της για τους Ίβηρες είναι απερίγραπτη..

Θα μπορούσα να γράφω ώρες για τον αγώνα,για την ομάδα της Ισπανίας,για τη φανέλα του Cesc που θέλω να βρω,για χίλια δυό πράγματα αγωνιστικά και μη που προφανώς θα περιστρέφονταν γύρω από τους νέους παγκόσμιους πρωταθλητές και τον με-φάτσα-ταβερνιάρη-παππού Ντελ Μπόσκε που κάνει τώρα δηλώσεις στην τηλεορασή μου.

Όμως καθαρά συνειρμικά(μιας και από τη στιγμή που έγραψα τη λέξη τη σκέφτομαι συνέχεια),ίσως και για ένα ακομά λόγο που εγώ και ο εαυτός μου ξέρουμε ας περιστραφώ γύρω από τη λέξη senorita.
Kαι με τους δύο δρόμους θα καταλήξω σε ένα από τα αγαπημένα μου ξένα τραγούδια..Ένα τραγούδι από αγαπημένο συγκρότημα,με μοναδικό στίχο που τουλάχιστον όσο με αφορά έχει ταυτιστεί με τα συναισθήματα μου στο παρελθόν.Τραγούδι που έμαθα από μια μοναδική Θεσσαλονικιά φίλη μου..Κι εν τέλει το τραγούδι που μου προκάλεσε τη μεγαλύτερη συναισθηματική διέγερση όταν άκουσα live το αγαπημένο μου αυτό συγκρότημα.

Χωρίς περισσότερο μπλα μπλα για απόψε και γέματος ανάμεικτα συναισθήματα για το mundial που τελείωσε πριν λίγο,το ιδανικό τέλος για μια ωραία μέρα.




"senorita es mi vida......"

Κυριακή 4 Ιουλίου 2010

Τέρμα εμείς ρε......!!


Και ήρθε η στιγμή να αποχωριστώ την Πάτρα...Να την αφήσω μόνη στο σκληρό αυτό κόσμο!!
Σαφώς αστειεύομαι...Μεγάλη είναι,θα επιβιώσει..Τόσο μεγάλη που θα τα καταφέρει και χωρίς όλους εμάς που σπουδάζουμε εδώ.."Σπουδάζουμε"...Πότε εντός και πότε εκτός εισαγωγικών!!!!!

Μια χρονιά λοιπόν τελειώνει σήμερα..Κι όπως διαπιστώσαμε χθες με τα παιδιά πέρασε χωρίς να το καταλάβουμε,αλλά με τόσες αλλαγές καταστάσεων...Και δεν αναφέρομαι στα status μας στο facebook!Εννοώ τις πραγματικές καταστάσεις,όπως για παράδειγμα μια μετακόμιση όπως η χθεσινή..Που έφερε πιο κοντά Σουηδία και Φινλανδία...!!Για τα ξανθούλια της παρέας λέω...Ξέρουν αυτά!






Τελειώνει η χρονιά και αρχίζουν οι διακοπές.
Άλλος θα τραβήξει για Χιο κι άλλος για....Βαρκελώνη που λέει και η παροιμία..!
Εγώ πού θα τραβήξω?!Θα δείξει..Ως επί το πλείστον δυτικά...Άλλοτε στα βόρεια,άλλοτε στα νότια..
Το σίγουρο είναι πως θα έχω δίπλα μου αγαπημένα πρόσωπα...Αλλά τα πολυαγαπημένα πρόσωπα της εδώ παρέας θα μου λείψουν..Για βράδια όπως τα χθεσινά που βγήκαμε για "χαλαρό" ποτάκι και γυρίσαμε χαράματα!Για το γέλιο που ρίχνουμε,όταν είμαστε μαζί.Για την τρέλα που κουβαλά ο καθένας μας...!!Άσχετα πότε αποφασίζει να τη χρησιμοποιήσει!Ακόμα και για τις άσχημες στιγμές που όταν καταφεύγουμε στο καθαρό μυαλό βγαίνουμε πιο"δυνατοί".Όταν....!

Καιρός για επαρχία...Για χαλάρωση από τους έντονους ρυθμούς της πόλης!!!Και καλά..Άκου έντονοι...Μασάμε εμείς?!Το καλοκαίρι είναι μπροστά,ελπίζω να είναι και ξέγνοιαστο.Για κάθε είδους σκοτούρα υπάρχει κι ο Σεπτέμβρης...Που μιας και το φερε η κουβέντα είναι παρεξηγημένος μήνας!!!!!Αλλά τι να κάνουμε..πρέπει να υπάρχουν και αυτοί οι μήνες...
Προς το παρόν όμως έχουμε Ιούλιο.Ας μείνουμε εδώ κι ας απολαύσουμε το καλοκαίρι μας!

Για κλείσιμο έπαιζε αυτό ως φαβορί..



Είναι όμως αμφιλεγόμενος ο Μιχαλάκης ως καλλιτέχνης πάντα.Γι αυτό πάμε σε έναν ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ.Και σε μια δημιουργία που πραγματικά σε ταξιδεύει.Απλά παρασυρθείτε στο ρυθμό...Στο ρυθμό αυτό που σε πάει με τη φαντασία σου παντού...



"Εεεεεεεεεεε-Ααααααααααααααααααααα-εεεεεεεεεεεεεεεεεε-αααααααααα............."