Catch Eye Blues...

Πάντα η μουσική που ακούς μια δεδομένη στιγμή σε προδιαθέτει ανάλογα και εσύ με τη σειρά σου "προσαρμόζεσαι" σε αυτήν...
Άλλοτε βάσει στίχων προσαρμόζεις τις σκέψεις σου..
Άλλοτε βάσει ρυθμού προσαρμόζεις την ένταση της φωνής σε μια γκάμα από το "σιγοτραγουδώ" μέχρι το "χτυπιέμαι"..
Άλλοτε τέλος,προσαρμόζεις το ρυθμό σκέψης σου,αφήνοντάς τες ελεύθερες να παρασυρθούν στη μελωδία και να μπλεχτούν υπό τον ήχο της..

Μουσική από μουσική διαφέρει,τραγούδι από τραγούδι,φωνή από φωνή,χροιά από χροιά..Κι αν καθένα μουσικό δημιούργημα είναι βάσει των παραπάνω ξεχωριστό,περιμένοντάς σε να "προσαρμοστείς" ακούγοντάς το,στο μυαλό μου έρχεται η μελωδία ενός blues κομματιού!Πριν καιρό κάποιος λάτρης του συγκεκριμένου είδους μου περιέγραψε μια blues μελωδία,ως την ιδανική όταν είσαι σε ένα τρένο και σκέφτεσαι..Τότε προσπάθησα να με φανταστώ στην καμπίνα ενός τρένου με το βλέμμα να είναι αναμενόμενα απλανές,ίσως και νυσταγμένο..Όμως η προσπάθειά μου δε στέφθηκε από επιτυχία,μιας και τόσοι άλλοι ενοχλητικοί ήχοι μου έπαιρναν με μιας από τα αυτιά κάθε blues ήχο που σκεφτόμουν!Έτσι απάντησα στο κάλεσμα του κυρίου αυτού πως θα ξανασκεφτώ τη θεωρία blues-τρένο κάποια άλλη στιγμή..Πιο συγκεντρωμένα και ίσως όταν "πιάσω" τη σκέψη μου πιο...φευγάτη,πιο ταξιδεύουσα..!
Η στιγμή αυτή άργησε..Και εντελώς ασυναίσθητα ήρθε και εγκαταστάθηκε,όταν τυχαία έπεσα στο ακόλουθο:



Και να και τα ταξίδια της σκέψης,να και το βλέμμα,όχι βέβαια τόσο απλανές όσο του τρένου μιας και κοιτώ καρφωμένος την οθόνη προς αποφυγή κάποιου ορθογραφικού στις γραμμές αυτές.Και χωρίς μάλλον να μπω 100% στο μυαλό του κυρίου εκείνου,νομίζω πως ο συνειρμός έγινε και πάνω κάτω προσεγγίσαμε το νόημά του..
Ταξιδιάρικο λοιπόν το blues,σε καλεί να προσαρμόσεις τη σκέψη σου στην ταχύτητα και τη μελωδία της κιθάρας,της φισαρμόνικας..

Κι αυτό το επιτυγχάνεις ανάλογα με το τι σκέφτεσαι..Με κίνδυνο να φανεί πεζό το ακόλουθο,έρχεται το αντιπαράδειγμα..Είναι προφανές νομίζω αλλά όσο ταξιδιάρικο και να είναι το blues που ακούς,αν δεν είσαι συγκεντρωμένος και σκέφτεσαι...ότι πεινάς για (αντι)παράδειγμα,πώς να παρασυρθεί αυτή η σκέψη από τη μελωδία και το ύφος του ακούσματος?!Αντιπαραδείγματα νομίζω ότι ο καθένας μπορεί να συλλάβει ακαριαία..Ακριβώς γιατί είναι κάτι προφανές και η "σύλληψη" είναι ενστικτώδης!

Όμως ξεπερνώντας το σκόπελο της πιθανής "πεζότητας",πρέπει εκτός από το αντιπαράδειγμα να σκεφτείς και παράδειγμα,σαν απλή εφαρμογή κατανόησης κάτω από το θεώρημα-τύπο-πρόταση-σχέση όπως συνηθίζεται στα μαθηματικά..

(clap clap)Μουσική παρακαλώ...!



"And on that fine and fateful day I will take thee in my hands I will ride on the train.. I will be the fisherman.. With light in my head you in my arms"

Χρειάζεται να πεις κάτι παραπάνω..?!Είχα σκοπό να φέρω παράδειγμα για το μεγαλείο των ματιών και το ρόλο τους στις δυτικές κοινωνίες...!Αυτό ήταν μια πιο επίσημη διατύπωση.Το παράδειγμα μου θα συνδύαζε κάτι με μάτια,ματιές,σκέψεις,χαμόγελα,ξανασκέψεις,ξαναματιές....ν φορές!Αλλά ο στίχος από το τραγούδι ήρθε κι έδεσε με το πνεύμα της ανάρτησης!Να'ναι καλά οι τραγουδισταί,μας έσωσαν από ενδεχόμενο αποτυχημένο παράδειγμα..Και τι θα λέγαμε μετά?!Άγιο είχαμε..

Άρα,η πρόταση της ημέρας ποια είναι?!
Βρείτε τα μάτια,κοιτάξτε τα καλά,σκεφτείτε τα και για να διευκολυνθείτε ακούστε το κατάλληλο τραγούδι,με πιθανή μεγιστοποίηση των αποτελεσμάτων αν το τραγούδι είναι ένα ταξιδιάρικο blues κομμάτι..
Να σημειωθεί στο σημείο αυτό,πως δεν υπάρχει αυστηρή χρονολογική σειρά μεταξύ τραγουδιού-σκέψης..Μπορεί να προηγείται η σκέψη και η μελωδία να έρχεται σαν "ουρά" της.Μπορεί με το clap-clap να περιμένεις μουσική,για να επενδύσεις με μελωδία τις σκέψεις που ούτως ή άλλως ξέρεις ότι θα κάνεις...

Τέλος το τρίτο ενδεχόμενο έχει την εξής μορφή..
Γράφεις τις σκέψεις(παραπάνω) και απλά ένα blues έστω και πιο άγριο έρχεται να κάνει φινάλε για σένα..!
Καλό βράδυ λοιπόν..!

Πιο σοβαροί από ποτέ...(?!)

"Είναι πολύ νωρίς για να εκτιμηθεί η έκταση/κατάσταση/εξέλιξη του ζητήματος"..Μία κλισέ φράση όταν μια αλλαγή ή ένα συμβάν λαμβάνει χώρα και οι "ειδικοί" επί του ζητήματος αυτού καλούνται να σχολιάσουν το συμβάν ή την αλλαγή..Έτσι λοιπόν πρωτού σχολιάσω,σκέφτηκα να περιμένω μια εβδομάδα και κάτι μετά τα εικοστά γενέθλια,προκειμένου να προκύψουν ψύχραιμα συμπεράσματα ή να γίνει μια προσεκτική καταγραφή των...συμπτωμάτων μετά την...αλλαγή δεκαετίας!
Η ημέρα των γενεθλίων πέρασε,τα τηλέφωνα-μηνύματα με ευχές για τα γενέθλια σίγησαν όπως αναμενόταν,η μελαγχολία στο τελευταίο πεντάλεπτο της γιορτινής μέρας πέρασε και αυτή και έτσι απλά περάσαμε στην τρίτη δεκαετία...!Απλά,ανώδυνα-ως τώρα μιας και κανένα σημάδι γήρατος(και καλά) δεν έκανε αισθητή την παρουσία του-με ωραία συναισθήματα και αρκετές σκέψεις..

Απλά μιας και μέσα σε 24 ώρες εκ των οποίων τις μισές κοιμόσουν πέρασες σε άλλη δεκαετία!
Ανώδυνα όπως δικαιλογήθηκε παραπάνω..
Με ωραία συναισθήματα,μιας και για αυτό φρόντισαν οι δικοί σου άνθρωποι,συγγενείς,φίλοι..Ο καθένας από τους οποίους σου ευχήθηκε με τρόπο που αντιλαμβάνεσαι ότι δεν έγινε για το τυπικό της υποθέσεως,κάτι ξεχωριστό,κάτι που σίγουρα σε έκανε να χαμογελάσεις,να ευχαριστηθείς..!Πριν,κατά τη διάρκεια,μετά αλλά και εντελώς ανεξάρτητα από το πάρτυ έκπληξη!
Με αρκετές σκέψεις...Που ξεκινούν από το "καλή δεκαετία να έχουμε"..Και δεν ολοκληρώνονται ποτέ νομίζω.Είναι κρίσιμη δεκαετία,με πολλές αποφάσεις που κρίνουν την καθημερινότητα σου τόσο σε βραχυπρόθεσμο όσο και σε πιο μακροπρόθεσμο στάδιο..Πρέπει λέει να σοβαρευτείς,να βάλεις μια τάξη στην ακαταστασία του teenage,να κάνεις βήματα,τέτοια ώστε να νιώθεις ότι προσφέρεις συχνά εις το κοινωνικόν σύνολον,να..,να..

Ψυχραιμία..Δεν αλλάζουν πολλά...Παρά μόνο το teen στο τέλος της ηλικίας που γίνεται twenty στην αρχή της...!Kι επειδή μουσικά αρχίσαμε με μελαγχολικό ρυθμό ας κλείσουμε την εισαγωγή μας πιο χαρουμενιάρικα!



Η teen-εποχή έμεινε πίσω..Και τώρα μετά τον αναστεναγμό(για να ανεβάσουμε ακροαματικότητα..!!) πρέπει όπως λένε και οι Placebo να γίνει το εξής:
"We need to concentrate on more than meets the eye" σχετικά με κάποιο ζήτημα,τόσο σοβαρό όπως και τα προηγούμενα που απασχόλησαν ως τώρα τις βουτηγμένες σε σοβαρούς προβληματισμούς αναρτήσεις μας!!

Παίρνουμε το σοβαρό μας ύφος και σκεφτόμαστε ζήτημα..
Ξαφνικά black out...Ένα πάγωμα..Αυτοσυγκέτρωση μηδεμία..Περισυλλογή για την εύρεση σοβαρού προς ανάλυση ζητήματος,αδύνατη.
Λυγίσαμε από το βάρος της ευθύνης..Οι ώμοι δεν άντεξαν τέτοια ευθύνη.Την ευθύνη του να προβληματιστείς σαν ώριμος πολίτης που έχει κλείσει το εικοστό έτος της ηλικίας του.Άλλα είχα φανταστεί..
Και τώρα?Τι θα απογίνουμε χωρίς σοβαρό θέμα?
Ειλικρινά κάθομαι σε αναμμένα κάρβουνα.Ανεξήγητο.Φρικτό.Απογοητευτικό.
Δεν έχω γράμματα..να τα κοιτάξετε(ελαφρώς παραφρασμένο "δεν έχω μάτια να σας κοιτάξω").Θλίψη.Και περισυλλογή.Αλλά το blog θα επανορθώσει..
Θα αφουγκραστεί τον παλμό του κοινού,θα νιώσει τους προβληματισμούς του και θα σταθεί δίπλα στους προβληματισμούς.
Για να αποδειχθεί κλείνουμε με ένα αν μη τι άλλο βαθυστόχαστο κείμενο ερμηνεία του οποίου θα δοθεί πιθανόν στο μέλλον..Επηρεασμένος από το βεληνεκές του καλλιτέχνη και το βαθυστόχαστο στίχο του,αγγλόφωνο παρακαλώ:

"How can I resist you, you never listen the NO from me
And it's simple, in this love
To always do your favours, all for- all for you

One way or another, you make me do whatever you want
You are not like the other lovers I had
One way or another, you make me do whatever you want
I found in you what I was long looking for

Don't seek for sense in a lover
I love you so, spoiled (child)
Spoiled (child), spoiled (child)
I love you so, spoiled (child)

How can I resist you, I don't feel pulse but I don't mind
And it's simple, I'll surrender
My pride tonight is Titanic that sinks"

Όχι δεν είναι Σέξπηρ το ελεγειακό αυτό κείμενο.Ψαρώσατε?!

Chris Cholides..Για να μας πάει καλά η δεκαετία!
ΑΑ..(παυση)..Φιερωμενοο.ΑΑ...(ξαναπαύση)..Φιερωμένο!