Σελίδες

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

Truth doesn't(?) make a noise!


Ανοίγεις browser,πηγαίνεις στη γραμμή διευθύνσεων,πατάς google και γράφεις "αλήθεια".Η μηχανή αναζήτησης το επόμενο κλάσμα δευτερολέπτου φανερώνει τα τόσα αποτελέσματα και μέσω του Βικιλεξικού στην οθόνη σου προβάλλεται η ετυμολογία και οι σημασίες της λέξης.



Αλήθεια λοιπόν.

Α στερητικό και λήθη."Ως παράγωγο του «ἀληθής» θα σήμαινε ακριβώς την κατάσταση που τα πράγματα δεν έχουν ξεχαστεί, είναι γνωστά ή φανερά, άρα είναι πραγματικά.Εναλλακτικά:καθετί που συμφωνεί με την πραγματικότητα, αυτό που όντως συνέβη ή συμβαίνει ή είναι απόλυτα βέβαιο ότι θα συμβεί."

Θα μου πείτε,χρειαζόταν η παραπομπή στο Βίκι για να "συλλάβουμε" την έννοια της αλήθειας?Προφανώς όχι,μιας και διαισθητικά έστω το νόημα της λέξης αγγίζεται και με το παραπάνω.Ωστόσο με τον ορισμό λεξικού και την απαιτούμενη ακρίβειά του,μπορούμε να πλησιάσουμε σιγά σιγά στην κρίση μιας κατάστασης ως αληθούς.

Α στερητικό και λήθη.Πράγματα που δεν έχουν ξεχαστεί.Εδώ επικαλούμαστε την αντιθετοαντιστροφή.Δηλαδή μπορείς να προσεγγίσεις την αλήθεια,όταν εν αντιθέσει με τη γενικότερη κατάσταση μνήμης των υπολοίπων,καταφέρνεις να θυμάσαι "όσα ΨΕΥΤΙΚΑ συνέβησαν και ΞΕΧΑΣΤΗΚΑΝ".Το γιατί ξεχάστηκαν είναι άλλη συζήτηση,που σίγουρα θα περιλαμβάνει λέξεις όπως "εσκεμμένος","δόλος","συμφέρον",αλλά και "τυχαία","συγκυρία".
Κατά τη δεύτερη εναλλακτική ερμηνεία,πλησιάζουμε την αλήθεια όταν μέσω της κρίσης μας μπορούμε να αποδείξουμε "αυτό που όντως συνέβη,συμβαίνει,θα συμβεί".Και όχι μόνο την κρίση μας.Αλλά και την κρίση άλλων προσώπων,όχι λόγω προσωπολατρείας ή ευλαβικής εμπιστοσύνης αλλά επειδή όντως η κρίση του εκάστοτε άλλου προσώπου είναι λογική,πατάει σε στέρεα συλλογιστική βάση.
Αναζητώντας τέτοια πρόσωπα που να συλλογίζονται αληθινά ή καταστάσεις που είναι αληθινές,σκέφτεσαι προσεκτικά τις πιθανότητες που έχεις η αναζήτησή σου να είναι επιτυχής.Μα δε θα υπάρχει ένα πρόσωπο που με τον τεκμηριωμένο λόγο του να σου εμπνέει αλήθεια?Ένα πρόσωπο που αποδεδειγμένα όταν συλλογάται,είναι τόσο εύστοχος που αξίζει μόνο και μόνο για αυτό,η απονομή του τίτλου της "αυθεντίας".Ένα άτομο με ..τόσο αληθινό προβληματισμό..



Ουδέν περαιτέρω σχόλιο.Δε χρειάζεται.Γιατί ούτε λήθη έχουμε,ούτε όσα πραγματικά συνέβαιναν τόσα χρόνια ξεχάστηκαν.Η ουσία είναι μία.Ένα πρότυπο κατέρρευσε συμπαρασύροντας μαζί του ακόμα μια διέξοδο προς το φως της αλήθειας!Κρίμα.
Ανεπιτυχής η πρώτη αναζήτηση αλήθειας.
Αλλά δεν το βάζουμε κάτω και ξαναπροσπαθούμε.

Πού να αναζητήσουμε αλήθεια..?Δύσκολο ερώτημα.Προφανή αντιπαραδείγματα.
Πολιτικοί με αλήθεια?Είδος προς εξαφάνιση..Μου ακούστηκε εξάλλου σαν "Μακαρόνια με σάλτσα" ένα πράγμα!
Άνθρωποι με αλήθεια?Υπάρχουν.Όχι με την "αληθινή εκδοχή,also known as (γαπ)αλήθεια".Με την κανονική έννοια.Αληθινοί άνθρωποι.Κι επειδή υπάρχουν είναι ευχής έργον να είναι στη ζωή σου,στην καθημερινότητά σου.Κάποτε το είχαμε αναφέρει,πως αργά ή γρήγορα το ψέμα στην ανθρώπινη ζωή αποκαλύπτεται τόσο έντονα που η ΑΛΗΘΕΙΑ όπου υπάρχει λάμπει κραυγαλέα και χαμογελάς.

Όμως επειδή δεν είναι αυτονόητη η παρουσία δίπλα σας αληθινών προσώπων,πρέπει να εμβαθύνουμε κι άλλο την αναζήτησή μας,ώστε να βρουμε κάτι γενικότερα αποδεκτό αληθές.Κάποια εγγύηση.Κάτι που δε θα σε απογοητεύσει για την απουσία αλήθειας του τόσο εύκολα.Ίσως το κάνει κάποια στιγμή,αλλά όχι για να σε απογοητεύσει φθηνά,αλλά για να αφήσει τα πρωτεία αλήθειας σε κάτι που αποδεδειγμένα ισχύει και είναι αληθές.Είναι μια ακολουθία διαδοχικών αληθινών καταστάσεων καθεμία από τις οποίες έρχεται στο προσκήνιο όχι ανταγωνιστικά προς την προηγούμενη αλλά για να παίξει το δικό της κρίσιμο ρόλο στη γνώση της αλήθειας.Κι έχοντας κάνει μια τέτοια εισαγωγή,δε θα μπορούσα παρά να αναφέρομαι σε όλα αυτά τα αυστηρά αποδεδειγμένα,τα τόσο ακριβή,τα τόσο συνεπή με την αλήθεια,που σου δείχνουν το δρόμο και ξέρεις τις περισσότερες φορές..ότι τουλάχιστον δεν είναι ψέμα:Μαθηματικά.Ας μην παραπονιέμαι λοιπόν που καίγομαι τόσες μέρες.Το αίσθημα ικανοποίησης εξάλλου όταν κατορθώνεις να συγκετρωθείς και να κοπιάσεις μαθηματικά έχει τη δική του φάση!




Truth doesn't make a noise.Ή μήπως όχι..?!

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Φινάλε υπάρχουν..!


Κάθε σεζόν ανεξάρτητα από το είδος της έχει μια αρχή,μία μέση και φυσικά ένα φινάλε..!Αναπόφευκτο,νομοτελειακό και ποικιλόμορφο..Βλέπετε σεζόν από σεζόν διαφέρει,όπως εξάλλου διαφέρουν οι σκέψεις σου όσο πλησιάζεις προς το φινάλε.Αυτό το πονηρό που σκόπιμα διάλεξε να βρίσκεται στο τέλος κάθε κατάστασης για να κερδίζει τις εντυπώσεις,τα εντονότερα συναισθήματα και ασφαλώς τη δόξα,μένοντας σαν τελευταίο πλάνο στο φιλμ του χρόνου..

Διαφέρουν οι σκέψεις και τα συναισθήματα σε κάθε φινάλε.Και το είδος τους εξαρτάται ασφαλώς από την αρχή και το τέλος της εκάστοτε κατάστασης και από το αν όσα διαδραματίστηκαν σε κάνουν να θέλεις ή να μη θέλεις το φινάλε!
Άλλοτε το περιμένεις σα λύτρωση με τα χέρια στον ουρανό και το κλισέ "Άντε να τελειώνουμε Παναγία μου!Φτάνει πια" να ξεστομίζεται εναγωνίως.
Άλλοτε το περιμένεις γνωρίζοντας πως είναι φυσιολογικό να συμβαίνει,αν και δε σε παρηγορεί τόσο,μιας και η αρχή και η μέση σε γέμισαν,ευχαριστήθηκες βρε αδερφέ,γέλασες με την ψυχή σου,το έζησες!!

Στην πρώτη περίπτωση "άλλοτε" το μυαλό επικαλείται διάφορα πραγματικά περιστατικά της ζωής που όλοι μας πιθανόν να έχουμε ζήσει.Όλοι περιμέναμε ίσως κάτι να τελειώσει επιτέλους,για προφανείς λόγους και συνειρμούς,που έκαναν το "κάτι" ανεπιθύμητο.Ωστόσο δεν είμαστε εδώ για να πέσουμε,μιας και άλλα σχετιζόμενα με τις σπουδές μας ζητήματα φροντίζουν για αυτό!Ας μη βάλουμε κι εμείς λοιπόν το χεράκι μας,ας ξεχάσουμε τη γεμάτη αρνητική ενέργεια πρώτη περίπτωση.Βράδυ είναι!

Και ας περάσουμε στη δεύτερη.Παραδείγματα τόσα πολλά.Αντιθέσεις με την πρώτη περίπτωση τόσο τρανταχτές!Με σημαντικότερη τη διαφορά στην εξέλιξη τους!What I'm trying to say είναι η διαφορά στο σχήμα "ανεπιθύμητη κατάσταση-επιθυμητό,αναγκαίο το φινάλε" και τούμπαλιν!(Και αγγλικό και τούμπαλιν στην ίδια φράση..Έκπληξη!)

Ένα τέτοιο(τούμπαλιν!) φινάλε για να γίνει και πιο πρακτικό το κείμενο,πρόκειται να γίνει τις επόμενες 10-20 μέρες και θα έχει άκρως ραδιοφωνική φύση,μιας και η σεζόν στα του Πανεπιστημίου πλησιάζει προς φινάλε,παρασύροντας μαζί της και τη φωνή του,τον Up FM.Μια χρονιά γεμάτη θα φτάσει στο τέλος και για το "M.A.D. About Rock" λοιπόν..!Και όχι δεν είναι αυτή την Πέμπτη,δε γράφω για να κάνω εισαγωγή της γενικής μας ραδιοφωνικής αποφώνησης.Απλά παίρνω αφορμή από μια διαδικασία τόσο ευχάριστη που επαναλαμβάνεται και απόψε,ψάχνοντας τη μουσική μας για την ερχόμενη εκπομπή.Γιατί απλά συνειδητοποίησα ότι μετά από εκατοντάδες τραγούδια,δεκάδες albums και καλλιτέχνες που πέρασαν από auditions παραμονές Πέμπτης για να κερδίσουν μια θέση στην κονσόλα της Χρυσοθάλειας,όσο πλησιάζουμε στην τελευταία εκπομπή η επιλογή είναι όλο και πιο δύσκολη!

Να βάλουμε κάτι δυνατό?Να βάλουμε κάτι προσωπικό αγαπημένο?Να βάλουμε κάτι πιο παιχνιδιάρικο να ταιριάζει και με την καλοκαιρινή διάθεση?!Μεγάλο το δίλημμα..!
Και προσπαθώντας να αποφασίσω,κάθε υποψήφιο μου φέρνει ένα συνειρμό σχετικό με τη ραδιοφωνική χρονιά που πέρασε,κάποια στιγμή αξιομνημόνευτη για το απρόοπτο που ζήσαμε με τα ακουστικά φορεμένα,κάποια άλλη για την ατάκα που ακούστηκε,για τον εκάστοτε καλεσμένο που έβαλε τη δική του πολύ ξεχωριστή πινελιά για,για,...,για!Είναι τόσα πολλά,ανθολόγιο των οποίων μπορεί να παρουσιαστεί στην τελευταία τελευταία Πέμπτη του M.A.D.Για φέτος..!

Η ώρα πέρασε,οι γραμμές αυξήθηκαν και οι εκκρεμότητες πλέον είναι δύο.
Πριν εκκρεμούσε η επιλογή ασμάτων για την εκπομπούλα μας.
Τώρα εκκρεμεί τραγούδι για φινάλε της ανάρτησης,μιας και συνειδητοποίησα την απουσία ήχου εώς τώρα.
Όπως κάθε φινάλε,έτσι και αυτό της ανάρτησης τίθεται στην κρίση όλων υμών και ημών,με μεγάλη προσωπική αγωνία για το αν η..κρίση σας θα το κατατάξει στην πρώτη ή τη δεύτερη περίπτωση "άλλοτε".Οι κίνδυνοι δεν μπορούν να περιγραφούν με τρόπο ή ένδειξη συγκεκριμένη..!!


Αν τελικά είναι από τα..δεύτερα φινάλε,θα το καταλάβω.



Αν πια είναι από τα πρώτα,απλά δείξτε κατανόηση.Μαθηματικά είναι αυτά!

Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011

Καλοκαίρι.Ικανό και αναγκαίο..!


Είναι από τις στιγμές εσωτερικής πάλης,αυτές που σε βρίσκουν ανάμεσα σε δύο επιλογές-προοπτικές,όχι τόσο κρίσιμες ώστε να κρίνουν την έκβαση μιας σοβαρής υπόθεσης,αλλά τόσο ώστε να αποφασίζουν τι θα κάνεις τα επόμενα λεπτά κι ενώ-επιτέλους-η δροσιά αρχίζει να γίνεται αισθητή στο μπαλκόνι σου..


Δύο κόσμοι,δύο εποχές,δύο διαφορετικές καταστάσεις συγκρούονται..Η μία είναι χαλαρή,ταξιδιάρα,κατάλληλη για να κυλίσει ήρεμα το βράδυ σου μέχρι να χαθείς στο μαξιλάρι σου..Η άλλη είναι πιο συνετή κατά τα φαινόμενα τουλάχιστον,πιο ορθολογική και ίσως σου προσφέρει μια μεσοπρόθεσμη ηρεμία,αφού θα είσαι εντάξει με τις υποχρεώσεις σου.

Από τη μία σκέφτεσαι πως μια επιστροφή με ανάρτηση στο ομολογουμένως παραμελημένο blogακι σου θα σου προσφέρει ηθική ικανοποίηση μιας κι έχεις τύψεις απέναντι του,θα σε χαλαρώσει,θα αφήσει το μυαλό σου να ξεφύγει από τη λογική της εξεταστ...Όχι.Δεν έπρεπε να το πω.Αλλά θα μου πείτε η αναφορά σε "αυτήν" θα ήταν αναγκαία,μιας και το αντίπαλον δέος της χαλαρότητας και της ταξιδιάρικης ηρεμίας για απόψε το βράδυ,είναι το διάβασμα.Που θα σου εξασφαλίσει τη "μεσοπρόθεσμη ηρεμία" αν προλάβεις και διαβάσεις σημαντικό κομμάτι της ύλης παραμονές της κάθε εξέτασης..

"Λίγο ακόμα,αντέχεις μέχρι να κοιμηθείς να βγάλεις άλλο ένα κεφαλαιάκι,έλα μην τα παρατάς!"...!

Αυτή είναι η φωνή προς υπεράσπιση του.."αντίπαλου δέους".Όμως κάπου εκεί στο καθιερωμένο ρολάρισμα της αρχικής σελίδας ένας άλλος ήχος ξεφυτρώνει,ομολογουμένως καλύτερος από την ορθολογική(σπαστική,ναι!) φωνή υπεράσπισης!



Κι εκεί συνειδητοποιείς πως όλα συνηγορούν στον "άλλο κόσμο"..Με την καλοκαιρινή ένδυση,την πιο χαλαρή,που δεν την καταλαβαίνεις μόνο από την ενοχλητική όσο διαβάζεις ζέστη που σου δημιουργεί πονοκέφαλο.Συνειδητοποιείς πως μπροστά σου απλώνεται μια θάλασσα,τόσο ελκυστική όπου κι αν βρίσκεται γεωγραφικά..Άσχετα που για να τη φτάσεις πρέπει πρώτα να διασχίσεις το "βουνό" της "ονόματα δε λέμε" περιόδου!

Και εκεί παίρνεις μια βαθιά ανάσα,ξέροντας,περισσότερο ελπίζοντας,πως η εξεταστική είναι απλά ένα λοφάκι,μπροστά στα ..δύσβατα βουνά του χειμώνα,τα γεμάτα στιγμές ψυχολογικής,ηθικής,πνευματικής επίθεσης που δέχεσαι στην Ελλάδα του 2011..Επίθεση καθημερινή,δοκιμασία νεύρων τόσο πιεστική,εξάντληση υπομονής διαρκώς ανοδική..Και ακόμα περισσότερο ελπίζοντας το καλοκαίρι να σου χαρίσει κάποιες στιγμές διαφορετικής φύσεως έντασης,καλώς εννοούμενης,κάποιες νότες πιο ξέγνοιαστες κι αισιόδοξες.
Ένα καλοκαίρι πάντα είναι καλό κι ευπρόσδεκτο.Το συγκεκριμένο όμως είναι αναγκαίο.Όχι γιατί η Ελλάδα του 2011 θα αλλάξει ως δια μαγείας,αλλά επειδή έστω και σε επίπεδο ψυχολογίας κάπως θα ξεχαστείς.

Για το καλοκαίρι αυτό έχουμε μέρες να πούμε..Και θα πούμε.Όμως λίγο πριν το τέλος,πηγαίνω ένα χρόνο πίσω,όταν το blogακι δεν υπήρχε ούτε σαν ιδέα!Κοντεύει λοιπόν να κλείσει χρόνο,Θα αρχίσει και να..βγάζει δοντάκια για όσα κακώς κείμενα παρατηρούνται,για όσα ενοχλητικά ενισχύουν τον πιθανό μας πονοκέφαλο και..για όσους καθηγητές μας θα είναι "ατακτούληδες" στα θέματα τους!Το τελευταίο,μάλλον είναι αστεϊσμός.Γίνονται τέτοιες αταξίες?Πιπέρι!

Για το τέλος,εντελώς ασυνήθιστο μουσικό φινάλε.Έτσι είναι αυτά.Τα απρόβλεπτα του Ιουνίου!Καλό βράδυ,καλή πρόοδο..και ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ...!!