Κάθε σεζόν ανεξάρτητα από το είδος της έχει μια αρχή,μία μέση και φυσικά ένα φινάλε..!Αναπόφευκτο,νομοτελειακό και ποικιλόμορφο..Βλέπετε σεζόν από σεζόν διαφέρει,όπως εξάλλου διαφέρουν οι σκέψεις σου όσο πλησιάζεις προς το φινάλε.Αυτό το πονηρό που σκόπιμα διάλεξε να βρίσκεται στο τέλος κάθε κατάστασης για να κερδίζει τις εντυπώσεις,τα εντονότερα συναισθήματα και ασφαλώς τη δόξα,μένοντας σαν τελευταίο πλάνο στο φιλμ του χρόνου..
Διαφέρουν οι σκέψεις και τα συναισθήματα σε κάθε φινάλε.Και το είδος τους εξαρτάται ασφαλώς από την αρχή και το τέλος της εκάστοτε κατάστασης και από το αν όσα διαδραματίστηκαν σε κάνουν να θέλεις ή να μη θέλεις το φινάλε!
Άλλοτε το περιμένεις σα λύτρωση με τα χέρια στον ουρανό και το κλισέ "Άντε να τελειώνουμε Παναγία μου!Φτάνει πια" να ξεστομίζεται εναγωνίως.
Άλλοτε το περιμένεις γνωρίζοντας πως είναι φυσιολογικό να συμβαίνει,αν και δε σε παρηγορεί τόσο,μιας και η αρχή και η μέση σε γέμισαν,ευχαριστήθηκες βρε αδερφέ,γέλασες με την ψυχή σου,το έζησες!!
Στην πρώτη περίπτωση "άλλοτε" το μυαλό επικαλείται διάφορα πραγματικά περιστατικά της ζωής που όλοι μας πιθανόν να έχουμε ζήσει.Όλοι περιμέναμε ίσως κάτι να τελειώσει επιτέλους,για προφανείς λόγους και συνειρμούς,που έκαναν το "κάτι" ανεπιθύμητο.Ωστόσο δεν είμαστε εδώ για να πέσουμε,μιας και άλλα σχετιζόμενα με τις σπουδές μας ζητήματα φροντίζουν για αυτό!Ας μη βάλουμε κι εμείς λοιπόν το χεράκι μας,ας ξεχάσουμε τη γεμάτη αρνητική ενέργεια πρώτη περίπτωση.Βράδυ είναι!
Και ας περάσουμε στη δεύτερη.Παραδείγματα τόσα πολλά.Αντιθέσεις με την πρώτη περίπτωση τόσο τρανταχτές!Με σημαντικότερη τη διαφορά στην εξέλιξη τους!What I'm trying to say είναι η διαφορά στο σχήμα "ανεπιθύμητη κατάσταση-επιθυμητό,αναγκαίο το φινάλε" και τούμπαλιν!(Και αγγλικό και τούμπαλιν στην ίδια φράση..Έκπληξη!)
Ένα τέτοιο(τούμπαλιν!) φινάλε για να γίνει και πιο πρακτικό το κείμενο,πρόκειται να γίνει τις επόμενες 10-20 μέρες και θα έχει άκρως ραδιοφωνική φύση,μιας και η σεζόν στα του Πανεπιστημίου πλησιάζει προς φινάλε,παρασύροντας μαζί της και τη φωνή του,τον Up FM.Μια χρονιά γεμάτη θα φτάσει στο τέλος και για το "M.A.D. About Rock" λοιπόν..!Και όχι δεν είναι αυτή την Πέμπτη,δε γράφω για να κάνω εισαγωγή της γενικής μας ραδιοφωνικής αποφώνησης.Απλά παίρνω αφορμή από μια διαδικασία τόσο ευχάριστη που επαναλαμβάνεται και απόψε,ψάχνοντας τη μουσική μας για την ερχόμενη εκπομπή.Γιατί απλά συνειδητοποίησα ότι μετά από εκατοντάδες τραγούδια,δεκάδες albums και καλλιτέχνες που πέρασαν από auditions παραμονές Πέμπτης για να κερδίσουν μια θέση στην κονσόλα της Χρυσοθάλειας,όσο πλησιάζουμε στην τελευταία εκπομπή η επιλογή είναι όλο και πιο δύσκολη!
Να βάλουμε κάτι δυνατό?Να βάλουμε κάτι προσωπικό αγαπημένο?Να βάλουμε κάτι πιο παιχνιδιάρικο να ταιριάζει και με την καλοκαιρινή διάθεση?!Μεγάλο το δίλημμα..!
Και προσπαθώντας να αποφασίσω,κάθε υποψήφιο μου φέρνει ένα συνειρμό σχετικό με τη ραδιοφωνική χρονιά που πέρασε,κάποια στιγμή αξιομνημόνευτη για το απρόοπτο που ζήσαμε με τα ακουστικά φορεμένα,κάποια άλλη για την ατάκα που ακούστηκε,για τον εκάστοτε καλεσμένο που έβαλε τη δική του πολύ ξεχωριστή πινελιά για,για,...,για!Είναι τόσα πολλά,ανθολόγιο των οποίων μπορεί να παρουσιαστεί στην τελευταία τελευταία Πέμπτη του M.A.D.Για φέτος..!
Η ώρα πέρασε,οι γραμμές αυξήθηκαν και οι εκκρεμότητες πλέον είναι δύο.
Πριν εκκρεμούσε η επιλογή ασμάτων για την εκπομπούλα μας.
Τώρα εκκρεμεί τραγούδι για φινάλε της ανάρτησης,μιας και συνειδητοποίησα την απουσία ήχου εώς τώρα.
Όπως κάθε φινάλε,έτσι και αυτό της ανάρτησης τίθεται στην κρίση όλων υμών και ημών,με μεγάλη προσωπική αγωνία για το αν η..κρίση σας θα το κατατάξει στην πρώτη ή τη δεύτερη περίπτωση "άλλοτε".Οι κίνδυνοι δεν μπορούν να περιγραφούν με τρόπο ή ένδειξη συγκεκριμένη..!!
Αν τελικά είναι από τα..δεύτερα φινάλε,θα το καταλάβω.
Αν πια είναι από τα πρώτα,απλά δείξτε κατανόηση.Μαθηματικά είναι αυτά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου