Όνειρο θερινής νυκτός..

Μιας και αύριο είναι προγραμματισμένη η..κάθοδος προς τον αγαπημένο καλοκαιρινό Νότο,πρέπει η σημερινή ανάρτηση-επιστροφή να συνταχθεί προς τιμήν του Φιλωτιανού ίντερνετ.Ήταν πραγματικό αποκούμπι,στον καυτό Βορρά της Ελλάδας,στη Δυτική Μακεδονία,εδώ που η θάλασσα είναι και φαντάζει μακρινή,με την απαραίτητη σε μέρες καύσωνα δροσιά της να γίνεται αισθητή μόνο σε κάποιο όνειρό μας.





Τα χρόνια περνούν,οι επισκέψεις στις ρίζες μας γίνονται όπως πάντα στον Ιούλιο,τα συναισθήματα ποικίλουν.Ένα χρόνο πριν,μέσω του νεογέννητου τότε blog-ακίου μας μιλούσαμε για αυτές τις ρίζες.Που τόσο συγκινούν,τόσο σου δημιουργούν ένα κλίμα νοσταλγικής αναζήτησης ονομάτων,τόπων μακρινών,συνηθειών που έρχονται από μια άλλη καθημερινότητα βγαλμένη από δεκαετίες πίσω στο 1920.

Κάπου εδώ η συγγραφή της ανάρτησης κόβεται στη μέση και χωρίς την επινόηση κάποιας κατάστασης προς δικαιολόγηση της μεταστροφής κλίματος και ατμόσφαιρας,συνεχίζεται μετά από μισή ώρα,περνώντας από το νοσταλγικό σε πιο εύθυμο γράψιμο..!
Γιατί όπως και να το κάνουμε,ο Νότος μας ταιριάζει πιο πολύ ειδικά όταν ο υδράργυρος βαράει κόκκινο.Μεταξύ Νότου και Βορρά ζει ένα μεγάλο ταξίδι,δέκα και πλέον ωρών,άκρως κουραστικό κάτω από τους ήλιους των διάφορων νομών που θα διασχίσουμε..

Ας επινοήσουμε λοιπόν ένα άλλο ταξίδι,περισσότερο δροσερό,λιγότερο όμως χειροπιαστό.Ένα ταξίδι του νου,ένα ταξίδι της σκέψης,χωρίς αποστάσεις,χωρίς προορισμό,επειδή η σκέψη μας είναι ταξιδιάρα και φυσικά επειδή ένα τέτοιο ταξίδι δεν κοστίζει!
Το ταξίδι ξεκινά μήνες πριν,οι εικόνες έρχονται η μία μετά την άλλη στα μάτια σου και ξαφνικά ένα ντόμινο εικόνων/αναμνήσεων ξεδιπλώνεται μπροστά σου.Ο συνταξιδιώτης σου γνωστός,συναισθήματα και σκέψεις που θα τροφοδοτήσουν το μέσο για το ταξίδι πανέτοιμα,τα καλύτερα διαθέσιμα,διάθεση όταν μαθαίνεις λεπτό προς λεπτό τον συνταξιδιώτη σου διαρκώς ανανεούμενη.Τα απαραίτητα υπάρχουν.Το ταξίδι ξεκινά.

Και όσο η σκέψη τρέχει και το ταξίδι εξελίσσεται,διαπιστώνεις πως κάθε φορά ο προορισμός ανανεώνεται και γίνεται όλο και καλύτερος,όλο και υψηλότερος,τόσο που πια χάνεις το ενδιαφέρον σου,δεν έχεις άγχος για αυτόν και έτσι δε σκέφτεσαι τίποτα άλλο,παρά αφήνεσαι στα του ταξιδιού.Τα χιλιόμετρα της σκέψης συνεχίζονται,τα μονοπάτια διαρκώς ομορφαίνουν και γρήγορα συνειδητοποιείς ότι είναι το πιο όμορφο ταξίδι που έχεις κάνει!



Γεμάτος ενθουσιασμό με τα θετικά σου συναισθήματα να διαδέχονται το ένα το άλλο όμως προβληματίζεσαι.Λες δε μπορεί.Όλα είναι τόσο όμορφα,τόσο μοναδικά.Λεπτό προς λεπτό.Χιλιόμετρο προς χιλιόμετρο..

-Μήπως δεν είναι πραγματικότητα?

-Μήπως είναι όνειρο?

-Μήπως....?!

Κι όμως!Δεν είναι.Μπορεί να ξεκίνησε ως ένα ταξίδι νοερό με μέσο τη σκέψη,στην πραγματικότητα όμως είναι ..αληθινό.Αληθινό αλλά και με κάθε επιθετικό προσδιορισμό που αποδώσαμε προηγουμένως στην περιγραφή του ταξιδιού.Πανέμορφο.Μοναδικό.Γεμάτο συναισθήματα.Όσο για τις σκέψεις?
Οι σκέψεις και το μυαλό ακολουθούν στο πίσω κάθισμα,άνετες και βολικές,μιας και τώρα σε αυτό το πραγματικό ταξίδι,μέσο είναι τα μάτια.Που τόσα βλέπουν,τόσα λένε και τόσα σημαίνουν.

Ένα ταξίδι όνειρο,όχι ένα όνειρο-ταξίδι.Ένα ταξίδι ονειρικό.Και όχι ένα ταξιδιάρικο όνειρο.Το ομορφότερο σου.Το πολυτιμότερό σου.



Και όλα αυτά συνεχίζονται σε μια νύχτα σαν και αυτή.Με ξάστερο ουρανό και διάθεση που μόνο άγρια δεν είναι..Ας κάνουμε όμως μια εξαίρεση ως προς την αγριότητα απλά και μόνο για να συνδεθεί με το αποψινό μεγάλο live του ΟΑΚΑ..

Καλό μας ταξίδι!